Miesiąc: styczeń 2020

Pierwszy kwartał nowego roku to dla przedsiębiorców, zwłaszcza tych zatrudniających pracowników, gorący okres. To właśnie wtedy musisz dopilnować wielu formalności, w tym doręczenia zatrudnionym w poprzednim roku osobom PIT-11. Jakie są terminy, najczęstsze błędy oraz kto nie musi składać PIT-11? Poznaj szczegóły i dopełnij terminowo obowiązków!

PIT-11 – co to jest?

Na początku warto uświadomić sobie, czym jest PIT-11. Nie jest to zbyt skomplikowane, ponieważ dokument ten to zbiór informacji o rocznych dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy danego pracownika. Dzięki niemu urząd skarbowy wie, jakie kwoty podatku od zarobków pracownika odprowadził płatnik, czyli pracodawca. Jeśli księgowość w Twojej firmie powierzyłeś biurowi rachunkowemu, wszelkich wyliczeń podatkowych dokona przydzielona Ci księgowa. Jeśli księgowością zajmujesz się sam, bez wątpienia doskonale znasz wysokość odprowadzonych zaliczek na podatek dochodowy. Co ważne, PIT-11 jest obowiązkowy dla każdego pracownika. Rodzaj zawartej umowy (umowa o pracę czy też umowa cywilnoprawna), nie ma tutaj znaczenia.

Na początku każdego roku podatkowego dokument ten generowany jest w trzech egzemplarzach. Jeden dla pracownika, by rozliczył się z fiskusem, drugi dla skarbówki, a trzeci pozostaje w aktach płatnika – pracodawcy.

PIT-11 – te terminy musisz znać

W przypadku PIT-11 pracodawca, jeśli chodzi o dostarczenie deklaracji do urzędu skarbowego, nie ma zbyt wiele czasu. Wypełniony dokument musi się bowiem znaleźć w urzędzie skarbowym, właściwym dla miejsca zamieszkania pracownika, ostatecznie 31 stycznia. Ten krótki termin obowiązuje od niedawna, bo dopiero od 2019 roku.

Niezmiernie ważny jest także termin przekazania PIT-11 pracownikom. Dział kadr bądź sam pracodawca musi zrobić to do końca lutego tak, by podatnik miał jeszcze dwa miesiące na rozliczenie się z fiskusem. Forma przekazania PIT-11 pracownikom nie jest z góry narzucona – może to mieć miejsce osobiście, elektronicznie bądź w formie tradycyjnego listu.

Zgodnie z przepisami, niedotrzymanie terminów przekazania PIT-11 pracownikowi niesie za sobą konsekwencje. Co prawda wyegzekwowanie wysyłki dokumentu w pierwszej kolejności należy do pracownika. Powinien on ponaglić pracodawcę, a gdy to nie poskutkuje, wysłać oficjalne ponaglenie, chociażby listem poleconym. Dopiero trzecim i ostatnim krokiem jest poinformowanie urzędu skarbowego o nieotrzymaniu niezbędnych dokumentów. Zapominalskiego pracodawcę czeka w tym przypadku odpowiedzialność karna skarbowa i nałożona przez skarbówkę kara.

Deklaracja PIT-11 dla pracownika – kiedy nieobowiązkowa?

Jak już wiesz, PIT-11 przekazujesz pracownikowi niezależnie od rodzaju umowy, jaką z nim zawarłeś. Są jednak przypadki, kiedy obowiązek ten nie będzie Ciebie, jako pracodawcy, dotyczyć. Mowa o sytuacji, w której wynagrodzenie nieetatowych pracowników będących na umowach cywilnoprawnych w danym roku nie przekroczyło kwoty 200 złotych. W takich przypadkach odprowadzany jest zryczałtowany podatek dochodowy, o wysokości 17 proc. przychodu (PIT-8A).

Pamiętaj, by dokładnie wprowadzić dane pracownika. To bardzo ważne, ponieważ PIT-11 jest podstawą do wypełnienia deklaracji PIT-37, jaką do końca kwietnia 2020 musi dostarczyć do urzędu skarbowego podatnik. Obowiązkowy na tego typu dokumencie jest także podpis właściciela firmy bądź osoby prowadzącej kadry i księgowość w firmie.

Bądź na bieżąco. Dowiedz się jakie zmiany podatkowe czekają Cię w 2020.

Obecnie każdy przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą podczas dokonywania transakcji jest zobligowany do wystawienia faktury. Jest to swojego rodzaju potwierdzenie w formie papierowej lub elektronicznej dokonanej transakcji, która nakłada na przedsiębiorcę obowiązek podatkowy. Istnieje również szczególny rodzaj faktury — faktura VAT marża, która jest ściśle powiązana z zupełnie inną metodą rozliczenia podatku VAT. Dowiedz się, czym jest i w jaki sposób wystawić fakturę VAT marżę.

Czym jest faktura VAT marża?

Faktura VAT marża stanowi specyficzny rodzaj faktury, który polega przede wszystkim na odrębnym sposobie naliczania podatku VAT od każdej dokonanej transakcji. Podstawą opodatkowania jest marża naliczana przez sprzedającego i to od niej jest naliczany podatek. Inaczej mówiąc, podatek naliczany jest z różnicy między kosztem, jaki ponosi przedsiębiorca za zakup danego towaru lub usługi, a jej ceną zbytu.

Warto nadmienić, że sprzedawca odprowadza podatek od marży naliczonej w momencie sprzedaży. Jednocześnie oznacza to, że nie ma on możliwości odliczenia podatku VAT z faktur, które potwierdzają zakup odsprzedawanych towarów.

Z czego składa się faktura VAT marża?

Z racji swojej specyficznej budowy faktura VAT marża różni się od tradycyjnej faktury. Zawiera elementy takie jak:

• imię oraz nazwisko sprzedawcy i kupującego dany towar lub usługę wraz z ich dokładnymi adresami;
• numer NIP sprzedawcy oraz kupującego;
• datę dokonania transakcji sprzedaży oraz datę wystawienia faktury;
• szczegóły dotyczące zakupionego towaru — nazwa towaru, rozmiary, kształt, oraz jego ilość;
• całkowitą kwotę do zapłaty (według przepisów prawa powinna ona widnieć na fakturze zarówno w formie liczby, jak i słownie);
• odpowiednie oznaczenie faktury — musi ona posiadać unikalny numer.

Dodatkowo w celu poprawnego oznakowania tego typu faktury należy dodać do niej odpowiednią adnotację. Polega ona na dodaniu informacji wg. schematu „Procedura marży — rodzaj wykonanej usługi sprzedaży”, np. dla towarów używanych określenie powinno wyglądać w następujący sposób: “procedura marży – towary używane”.

Jest to bardzo ważne, ponieważ wtedy wiadomo, że taka faktura podlega innej formie opodatkowania. Stosując odpowiednie oznaczenie faktur, unikniesz problemów z urzędem skarbowym. Jako przedsiębiorca bądź zawsze na bieżąco z aktualnymi zmianami w przepisach podatkowych. Zobacz, co zmienia się w roku 2020!

Kto najbardziej może skorzystać na wystawianiu tego typu faktur?

Wystawianie faktury VAT marży jest bardzo korzystnym rozwiązaniem przede wszystkim ze względu na niższą stawkę podatku VAT. W tradycyjnej fakturze VAT wynosi 23% od każdej zawieranej transakcji. Stawka podatkowa w przypadku faktury VAT marży również wynosi 23%, jednak naliczana jest jedynie od samej marży, a nie od kwoty netto danego towaru czy usługi, jak w przypadku tradycyjnych faktur.

Pomimo korzystnej stawki podatkowej nie jest ona przeznaczona dla wszystkich podmiotów, a jedynie dla określonych w ustawie. Zaliczyć do nich można m.in.:

• usługi turystyczne — sprzedaż wycieczek oraz wszelkich usług związanych z turystyką;
• odsprzedaż towarów używanych — zaliczyć do nich można używane samochody, używaną odzież;
• sprzedaż dzieł sztuki — np. obrazy;
• sprzedaż dzieł kolekcjonerskich np. znaczki pocztowe.

W jaki sposób obliczyć stawkę VAT od marży?

Obliczenie stawki podatku VAT od marży jest stosunkowo proste. Na początku należy wyliczyć kwotę marży. Jest to różnica między ceną sprzedaży a ceną nabycia. Otrzymany wynik stanowi marżę brutto, od której należy odjąć kwotę podatku ustaloną na stałą wartość 23%. W tym celu kwotę marży brutto wystarczy podzielić przez 1,23 (stawka podatku VAT). W ten sposób można otrzymać stawkę netto marży. Ostatnim krokiem jest odjęcie od siebie marży brutto i marży netto w celu otrzymania należnej Urzędowi Skarbowemu podatku VAT.

Można to zobrazować przykładem. Komis samochodowy kupił od osoby fizycznej używany samochód w cenie 30.000 zł i sprzedał go za 40.000 zł, wystawiając fakturę VAT marża. W tym przypadku dochodem jest 10.000 zł. Marża będzie wynosiła 8.130 zł (10.000 : 1,23), a podatek VAT od marży netto to 1.869,92 zł (10.000 – 8.130).

Faktoring online w SMEO już nie tylko w złotych. Mikroprzedsiębiorcy, rozliczający się w europejskiej walucie również mogą liczyć na elastyczne warunki przyspieszania płatności z wystawionych faktur. Wprowadzenie usługi faktoringu w euro to odpowiedź na coraz liczniejsze zapytania ze strony klientów firmy.

Finansowanie faktur w euro

Część naszych klientów to przedsiębiorcy, którzy rozliczają się ze swoimi kontrahentami w euro. Dotyczy to szczególnie branży transportowej, choć nie tylko. To właśnie ze względu na ich potrzeby i coraz liczniejsze zapytania zdecydowaliśmy się na wprowadzenie w SMEO nowej usługi, jaką jest faktoring w euro.

— Możliwość finansowania faktur w euro to znaczne ułatwienie dla części z naszych klientów, którzy do tej pory mogli finansować jedynie faktury wystawione w złotym. Dzięki tej usłudze mogą oni unikać ryzyka kursowego.  Nie wykluczamy dodania w przyszłości kolejnych walut. Euro to dopiero początek naszego rozwoju w tym kierunku. — zapewnia Michał Pawlik, współzałożyciel i prezes firmy.

W SMEO stale pracujemy nad rozwojem naszej usługi oraz technologii. Staramy się oferować przedsiębiorcom coraz bardziej elastyczne, wygodne i w pełni internetowe usługi. Dzięki temu bezpośrednio ułatwiamy właścicielom firm prowadzenie biznesu. Oszczędzamy ich czas i energię, przez co mogą oni zająć się tym, co dla nich kluczowe, np. pozyskaniem nowych klientów.

Faktoring w euro – jak skorzystać z usługi?

Wszyscy klienci SMEO, którzy mają podpisaną umowę i przyznany darmowy limit faktoringowy, mogą już finansować faktury wystawione w euro. Wystarczy, że wyślą numer rachunku swojej firmy w EURO do Biura Obsługi Klienta w SMEO na kontakt@smeo.pl. Wraz z numerem należy również dostarczyć dokument potwierdzający, że wskazany numer rachunku należy do danej firmy. Może to być np. pierwsza strona umowy z bankiem czy potwierdzenie przelewu z tego konta.

Jeśli nie jesteś klientem SMEO, a potrzebujesz faktoringu online w euro – złóż wniosek o przyznanie darmowego limitu faktoringowego.

Kto może skorzystać z faktoringu w euro?

SMEO oferuje swoje usługi mikro i małym przedsiębiorcom a także freelancerom. Daje im szybki dostęp do kapitału poprzez natychmiastowe finansowanie faktur przychodowych. Jako pierwsza w Polsce firma faktoringowa oferujemy usługę faktoringu online dla nowopowstałych firm, od pierwszej wystawionej faktury. Dzięki rozwojowi technologii, szczególnie samouczących się systemów antyfraudowych, jesteśmy w stanie pomagać firmom zaraz po otwarciu ich działalności.

Z faktoringu mogą skorzystać firmy, które wystawiają faktury (w PLN lub EUR) z długim terminem płatności, nawet do 90 dni. Z finansowania w SMEO mogą skorzystać Jednoosobowe Działalności Gospodarcze (JDG), Spółki z o.o. oraz jawne.

Od 1 stycznia 2020 roku funkcjonuje mikrorachunek podatkowy. To narzędzie, które przypomina nieco indywidualny rachunek ZUS przedsiębiorcy. Co musisz o nim wiedzieć? Skąd wziąć numer indywidualnego mikrorachunku i jak prawidłowo zapłacić za jego pośrednictwem podatki?

Mikrorachunek podatkowy – co to jest?

Nowe narzędzie podatkowe dla przedsiębiorców nie jest skomplikowane. To rachunek bankowy, za którego pośrednictwem płacony jest podatek PIT, CIT i VAT, czyli te, z którymi osoby prowadzące działalność gospodarczą mają do czynienia najczęściej. Bez wątpienia uprościł życie przedsiębiorcom. Mogą oni wykonywać przelewy podatkowe na jeden, indywidualny mikrorachunek podatkowy, bez potrzeby szukania rachunków bankowych danego urzędu i wskazywania odpowiednich podatków.

Mówiąc prościej, każdy podatnik to jeden rachunek bankowy do regulowania zobowiązań z tytułu PIT, CIT i VAT. Uregulujesz za jego pośrednictwem także opłaty niedotyczące podatków, takie jak np. opłaty skarbowe, należności celne, opłaty wynikające z ustawy o grach hazardowych czy koszty postępowania, w tym także postępowania administracyjnego.

Wbrew pozorom, nowość dotyczy nie tylko przedsiębiorców. Indywidualny rachunek bankowy otrzymają także podatnicy nieprowadzący działalności gospodarczej, posiadający PESEL bądź NIP. Od 31 grudnia minionego roku przelewy na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego (te dotyczące PIT, CIT i VAT), odeszły do przeszłości! Jeśli popełnisz błąd i wykonasz przelew “po staremu”, bank odrzuci przelew i zwróci go do nadawcy. Co z pozostałymi podatkami? Wciąż obowiązuje opłacanie ich za pośrednictwem numeru bankowego właściwego urzędu skarbowego.

Mikrorachunek podatkowy – jak wygląda i jak go wygenerować?

Jak wskazuje ordynacja podatkowa, mikrorachunek podatkowy to 26 znaków, na które składa się:

• suma kontrolna,
• numer rozliczeniowy jednostki organizacyjnej banku,
• identyfikator podatkowy,

Jak wygenerować mikrorachunek podatkowy?

Jedno z pierwszych pytań, jakie zadają sobie podatnicy, to “skąd wziąć numer mikrorachunku podatkowego?”. Nie jest to trudne i co ważne, nie zajmie Ci sporo czasu. Aby wygenerować numer indywidualnego mikrorachunku podatkowego ze specjalnie stworzonego ku temu przez Ministerstwo Finansów generatora mikrorachunku podatkowego.

Jeśli nie prowadzisz działalności bądź nie jesteś podatnikiem VAT, numer mikrorachunku otrzymasz, wpisując numer PESEL. Pozostałe osoby powinny podać numer NIP. Numer mikrorachunku podatkowego możesz pozyskać także drogą tradycyjną, udając się do urzędu skarbowego.

Pierwszy przelew podatkowy wykonasz już za parę dni, płacąc grudniowe zobowiązania podatkowe. Koniecznie zwróć uwagę, czy w numerze zawarty jest prawidłowy numer PESEL bądź NIP podatnika/płatnika. Ministerstwo Finansów podkreśla, iż wygenerowanie mikrorachunku podatkowego jest bezpłatne. Nie odbywa się  za pośrednictwem SMS ani e-mail. Weź to pod uwagę, by nie paść ofiarą oszustów!

Zmieniłeś nazwisko, właściwość urzędu skarbowego bądź miejsce zamieszkania? Od 1 stycznia 2020 roku nie rodzi to już dodatkowych formalności i nie ma wpływu na Twój mikrorachunek podatkowy. To jedno z ułatwień, jakie wprowadziły zmiany podatkowe w 2020.

Zaległości podatkowe, a mikrorachunek podatkowy – co warto wiedzieć?

Jeśli nie masz zaległości podatkowych, sprawa jest prosta – wykonując przelew na mikrorachunek podatkowy, wskazujesz, jaki typ zobowiązania chcesz uregulować (PIT, CIT, VAT lub inne opłaty). W razie braku określenia rodzaju podatku, rozliczone zostanie zobowiązanie mające najstarszy termin wymagalności.

A co, jeśli podatnik ma zaległości do uregulowania? Mikrorachunek podatkowy zdecydowanie ułatwia tę kwestię, a sama spłata zobowiązań jest szybsza i prostsza. Wpłata dokonana na mikrorachunek, dotycząca wskazanego podatku, będzie przeznaczana na poczet zaległości podatkowej mającej najwcześniejszy termin płatności. Jeśli nie wskażesz zaległości, bądź zwyczajnie jej nie masz w danym podatku, kwota zostanie przeznaczona na zobowiązanie o najwcześniejszym terminie płatności.

Mikrorachunek podatkowy nie ma natomiast wpływu na zwrot podatku, jaki otrzymują po rozliczeniu rocznym podatnicy. W tej kwestii nic się nie zmieni. Wyliczoną kwotę otrzymasz na wskazany rachunek bankowy.

Czy mikrorachunek podatkowy ułatwi życie przedsiębiorcom? Zdecydowanie tak. Zobowiązania podatkowe płacone będą na jeden, indywidualny rachunek, a wszelkie korekty bądź spłata zaległości nie będzie już skomplikowana. Do lamusa odeszły także formalności, konieczne dotychczas podczas zmiany nazwiska, miejsca zamieszkania czy właściwego urzędu skarbowego, choćby podczas zmiany adresu prowadzenia działalności. Pierwsze transakcje za pomocą nowych rachunków już lada dzień, przy okazji płatności grudniowych zobowiązań podatkowych. Przedsiębiorcy w praktyce będą mogli wypróbować nowość, jaką wprowadziło od 2020 roku ministerstwo finansów.

Jeśli chcesz być na bieżąco, przeczytaj o najważniejszych zmianach podatkowych, jakie czekają przedsiębiorców w tym roku.

Zatory płatnicze, opóźnione przelewy i długie terminy płatności faktur to powszechne problemy przedsiębiorców. Mogą prowadzić do utraty płynności finansowej, co utrudnia regulowanie własnych zobowiązań. Od 2020 roku obowiązują przepisy ograniczające takie sytuacje, a od 2023 roku wprowadzono nowe zmiany, które warto znać.

Zatory płatnicze w Polsce

Opóźnienia w płatnościach stanowią powszechny problem dla polskich firm, szczególnie w sektorze MŚP. Zjawisko to pojawia się, gdy przedsiębiorstwa nie otrzymują zapłaty w ustalonym terminie, co utrudnia im regulowanie własnych zobowiązań. Z badań przeprowadzonych przez Kaczmarski Inkaso wynika, że aż 86% firm z sektora MŚP stosuje odroczone terminy płatności, przy czym połowa z nich zmaga się z opóźnieniami w otrzymywaniu należności.

Zatory płatnicze dotykają wielu branż, ale w niektórych, takich jak transport, są szczególnie uciążliwe. Zgodnie z badaniem Transcash, ponad połowa firm działających w branży transportowej, spedycyjnej i logistycznej (TSL) regularnie spotyka się z problemem nieterminowych płatności.

Ustawa antyzatorowa z 2020 roku

Od 1 stycznia 2020 roku obowiązuje ustawa z 19 lipca 2019 roku, która wprowadziła regulacje mające na celu ograniczenie zatorów płatniczych. Wprowadziła ona m.in. jasne terminy płatności: podmioty publiczne mają 30 dni na uregulowanie zobowiązań, a duże firmy 60 dni w relacji z mniejszymi przedsiębiorstwami. Dodatkowo, duże przedsiębiorstwa muszą składać oświadczenia o statusie klienta wobec mikro, małych i średnich przedsiębiorstw oraz raportować praktyki płatnicze do Ministra Przedsiębiorczości i Technologii.

Przepisy te mają na celu ochronę mniejszych firm przed nieuczciwymi praktykami większych podmiotów. W razie długich terminów płatności, przedsiębiorca ma możliwość odstąpienia od umowy, o ile przekroczono 120-dniowy termin zapłaty oraz 60-dniowy termin, gdy wierzyciel jest mniejszym przedsiębiorcą, a dłużnik dużą firmą.

Sankcje za niedotrzymanie terminów

Przepisy przewidują sankcje za opóźnienia w płatnościach, w tym podwyższone odsetki ustawowe, które obecnie wynoszą 11,25% rocznie. W przypadku podmiotów leczniczych stawki te są niższe.

Dodatkowo, wprowadzono „ulgę za złe długi”, umożliwiającą wierzycielom zmniejszenie obciążeń podatkowych po 90 dniach od upływu terminu zapłaty. Dłużnik, który nie ureguluje zobowiązań w tym terminie, musi uwzględnić te należności przy obliczaniu podatku dochodowego.

Zmiany w 2023 roku

W 2023 roku wprowadzono kolejne zmiany w ustawie o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, które mają na celu dalsze usprawnienie regulacji płatności.

1. Zmiany w sprawozdaniach płatniczych – od 2023 roku duże przedsiębiorstwa muszą składać sprawozdania do 30 kwietnia (wcześniej było to do 31 stycznia). Zmieniono także sposób raportowania, przedsiębiorstwa muszą podzielić świadczenia pieniężne według terminów zaległości (np. od 31 do 60 dni, powyżej 120 dni).
2. Nowe uprawnienia UOKiK – Prezes UOKiK może bez formalnego postępowania informować podmioty o nadmiernym opóźnianiu się z płatnościami, co ma na celu prewencję wobec powstawania zatorów płatniczych.
3. Zwolnienia dla grup kapitałowych – spółki w ramach jednej grupy kapitałowej zostały zwolnione z obowiązku składania sprawozdań o stosowanych terminach zapłaty, co uznano za mało wpływające na zewnętrzny rynek.
4. Zniesienie zakazu cesji wierzytelności – zmieniono przepisy dotyczące zakazu cesji wierzytelności, co ułatwia mniejszym firmom korzystanie z faktoringu.

Jak Europa radzi sobie z zatorami płatniczymi?

Problemy z zatorami płatniczymi dotykają przedsiębiorców nie tylko w Polsce. Unijna dyrektywa nr 2011/7/UE, wdrożona w Polsce w 2013 roku, określa maksymalne terminy zapłaty na 60 dni (dla podmiotów publicznych – 30 dni). Zobowiązuje również do naliczania odsetek za opóźnienia oraz umożliwia wierzycielom dochodzenie rekompensaty w wysokości 40 euro.

Nadchodzące zmiany w przepisach unijnych: rozporządzenie Late Payment Regulation 2023/0323 COD

Komisja Europejska w 2023 roku opracowała projekt rozporządzenia mającego na celu zwalczanie opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych, które zastąpi zarówno krajowe przepisy, jak polska ustawa antyzatorowa, jak i unijną Dyrektywę 2011/7/UE. Nowe regulacje, wprowadzone w projekcie „Late Payment Regulation 2023/0323 COD”, mają na celu skuteczniejsze zwalczanie opóźnień oraz zapobieganie nieuczciwym praktykom kontrahentów dotyczącym warunków płatności. Komisja Europejska uznała bowiem, że dotychczasowe przepisy nie zapewniają wystarczającej ochrony przedsiębiorstwom.

Rozporządzenie przewiduje kilka kluczowych zmian, które mogą zrewolucjonizować obecny system:

1. Skrócenie maksymalnego terminu płatności – jednolity termin płatności wynoszący 30 dni będzie obowiązywał dla wszystkich transakcji handlowych w całej UE, co stanowi zmianę wobec obecnych 60 dni. Ma to dotyczyć zarówno relacji B2B, jak i transakcji z organami publicznymi.
2. Automatyczne naliczanie odsetek – w przypadku naruszenia terminu płatności, odsetki będą naliczane automatycznie od daty otrzymania faktury lub odbioru towarów czy usług, co zwiększy odpowiedzialność dłużników.
3. Jednolita rekompensata – nowe przepisy wprowadzają obowiązkową rekompensatę w wysokości 50 EUR za opóźnione płatności, co ułatwi wierzycielom dochodzenie należności.
4. Ograniczenie procedur odbiorowych – maksymalny czas na weryfikację towarów i usług zostanie ograniczony do 30 dni, aby zapobiegać celowemu wydłużaniu procedur przez kontrahentów.

Rozporządzenie to, kiedy wejdzie w życie, obejmie także umowy zawarte przed jego obowiązywaniem, co oznacza natychmiastowy wpływ na rynek i poprawę sytuacji finansowej firm, szczególnie tych z sektora MŚP.

Zmiany w przepisach z 2023 roku mają na celu dalsze usprawnienie ochrony mniejszych przedsiębiorstw przed zatorami płatniczymi. Obowiązkowe sprawozdania dla dużych firm, nowe uprawnienia UOKiK oraz zwolnienia dla grup kapitałowych to kluczowe nowości, które mają poprawić płynność finansową na rynku i zwiększyć odpowiedzialność dużych podmiotów za terminowe regulowanie zobowiązań.