Strefa klienta Zaloguj się do: Panelu faktoringu Panelu pożyczki

Dziękujemy za wypełnienie formularza!

Nasz doradca wkrótce się z Tobą skontaktuje.
Skorzystaj z faktoringu SMEO,
a pieniądze na konto otrzymasz w 5 minut!

Dziękujemy za wypełnienie formularza!

Wkrótce się z Tobą skontaktujemy.

Dziękujemy za umówienie spotkania!

Na wskazany adres e-mail wysłaliśmy zaproszenie
na spotkanie on-line. Do zobaczenia!
Skorzystaj z faktoringu SMEO,
a pieniądze na konto otrzymasz w 5 minut!

Dziękujemy za subskrypcję naszego newslettera!

Będziesz otrzymywać informacje o SMEO. Skorzystaj z faktoringu SMEO, a pieniądze na konto otrzymasz w 5 minut!

Ponad 160 tys. firm w Polsce wykonuje pracę dla jednego klienta – świadcząc tak naprawdę pracę i omijając zatrudnienie. Czy rząd pozbawi je możliwości prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej? Na tym miałby polegać Test Przedsiębiorcy, co do którego wprowadzenia otrzymujemy sprzeczne sygnały.


Prowadzisz działalność, która wystawia miesięcznie tylko jedną fakturę, w dodatku tej samej firmie? Test Przedsiębiorcy da urzędnikom możliwość zablokowania Twojego biznesu – tak samo jak ponad 160 tys. innych jednoosobowych działalności gospodarczych, które są dla Ministerstwa Finansów niczym innym, jak próbą ominięcia regularnych form zatrudnienia jak umowa o pracę.

image_processing20190412-18600-4dpm5.png

Pomysł spotkał się z ogromnym sprzeciwem nie tylko mikroprzedsiębiorstw, ale również ekspertów.  Oddzielenie osób pracujących na własny rachunek, czyli przedsiębiorców, od pracowników etatowych w praktyce jest niezwykle trudne czy wręcz niemożliwe – ocenia Jeremi Mordasewicz, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan.

– Pomysł jest sprzeczny z Konstytucją dla Biznesu, czyli inną propozycją rządu mającą ułatwić życie polskim przedsiębiorcom – mówi Michał Pawlik, prezes firmy faktoringowej SMEO. Ekspert zwraca uwagę na to, że taki zapis można i tak obejść. Na przykład uruchamiając spiralę wystawiania licznych fikcyjnych faktur pomiędzy firmami.

Wymagań Ministerstwa byłoby na pewno znacznie więcej, więc koniec końców, prócz zero-jedynkowych danych, to urzędnik musiałby zadecydować, czy dany przedsiębiorca jest “prawdziwym” – według urzędnika – przedsiębiorcą.

Kiedy test na przedsiębiorcę?

Gdyby test przedsiębiorców wszedł w życie, byłaby to bezprecedensowa zmiana rewolucjonizująca polski sektor małych i średnich przedsiębiorstw. Ale może to raczej burza w szklance wody? Cała sprawa ma drugie dno, ponieważ informacje dotyczące pracy nad testem różnią się od siebie, również pomiędzy Ministerstwami. Najpierw prześledźmy zatem, jakie komunikaty o tym innowacyjnym pomyśle pojawiały się w ciągu jednego tygodnia.

image_processing20190412-12858-1fse4ia.png

Ministerstwo przeciw Ministerstwu (ZAPIS DZIEŃ PO DNIU)

  • W poniedziałek (25 marca, ok. godz. 17) wiceminister finansów Filip Świtała oraz Maciej Żukowski, dyrektor Departamentu Podatków Dochodowych w Ministerstwie Finansów, goszczą na konferencji naukowej na Uczelni Łazarskiego. Najpierw minister narzeka na jednoosobowe przedsiębiorstwa, które według niego “tylko pozornie prowadzą działalność gospodarczą” po to, by płacić niższy podatek. W panelu dyskusyjnym na temat opodatkowania dochodów z pracy pada głośne zdanie drugiego z przedstawicieli Ministerstwa Finansów: – Pracujemy nad „testem przedsiębiorcy”, który miałby określić, kto jest prawdziwym przedsiębiorcą, a kto nim nie jest – powiedział Żukowski. – Będziemy starali się skalibrować ten test w taki sposób, żeby mysz się nie przecisnęła – dodał.
  • We wtorek (26 marca) informacja zostaje opublikowana w mediach.
  • W środę (27 marca) Jadwiga Emilewicz stojąca na czele Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii torpeduje pomysł… innego Ministerstwa. To dość rzadka praktyka. – Dzisiaj będziemy rozmawiać z Ministerstwem Finansów na ten temat. Naszym zdaniem to jest ryzykowne rozwiązanie. Podatek liniowy jest jednym z tych, który polscy średni i mali przedsiębiorcy bardzo sobie cenią. To ważny bodziec rozwojowy – powiedziała Emilewicz.
  • W piątek (29 marca o godz. 2:16) w środku nocy rzecznik MF zapewnił na Twitterze, że jego Ministerstwo tylko dyskutuje o pomyśle. “Nie zapadły jednak decyzje co do rozpoczęcia prac nad takim testem. Nie ma też żadnego projektu ani harmonogramu działań”.

Szczegółów brak

Przy tak sprzecznych informacjach trudno orzec, jaką formę przyjmie ostatecznie test przedsiębiorcy. – Już teraz mikroprzedsiębiorcy są obciążeni zbyt wieloma procedurami. Z badania SMEO “Bezpieczeństwo małych firm w Polsce” wynika, że osobiście o finanse dba aż 53 proc. właścicieli. Nie powinno się ich obciążać kolejnym testem – mówi Michał Pawlik. Eksperci zauważają również, że Ministerstwo Finansów koncentruje się na wyniku, zamiast na przyczynie: czyli niesłabnącej popularności samozatrudnienia.

Michał Pawlik, prezes SMEO.

Michał Pawlik, prezes SMEO.Trudno nie odnieść wrażenia, że skoro “trwają wewnętrzne dyskusje” nad Testem Przedsiębiorcy, to prędzej czy później taki projekt ujrzy światło dzienne. Ale zapewne nie w ciągu najbliższych miesięcy – w czasie strajków nauczycieli i przed wyborami do Parlamentu Europejskiego.

Obserwujemy jako SMEO wszystkie zmiany regulacji dotyczące małych i średnich przedsiębiorstw. Ministerstwo Finansów jeszcze pod koniec zeszłego miesiąca informowało, że nie zapadły decyzje co do rozpoczęcia prac nad takim testem. Nie ma też żadnego oficjalnego projektu ani harmonogramu działań. Natomiast dziś, po ukazaniu się Aktualizacji Planu Konwergencji wiemy już, że taki test jest rzeczywistością i wprowadzony ma być już w przyszłym roku. Nie sposób przyglądać się takim działaniom rządu bez pewnych obaw.

Rząd wprowadził dużo znaczących udogodnień dla MŚP, zawartych głównie w dokumencie Konstytucji biznesu – gdzie zobowiązał się m.in. do tego, że urzędnicy będą rozstrzygać wątpliwości na korzyść przedsiębiorcy. Natomiast według informacji o przeprowadzanych przez Ministerstwo Finansów testach wstępnych nie mamy co do tego takiej pewności.

Mamy informacje, że w teście badane były zależność ekonomiczna i organizacyjna– czyli wypadki, gdy jeden klient lub odbiorca usługi odpowiada za przynajmniej 75 proc. dochodu lub to klient decyduje ściśle o działaniach przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą – np. o jego godzinach pracy. Nietrudno mi wyobrazić sobie sytuacje, np. w branży budowlanej, kiedy to pracujący na dużej budowie podwykonawca w ciągu roku uzyskuje dochód w znaczącym stopniu z jednego kontraktu. Podobnie zresztą jest także przy dużych projektach IT.

Michał Pawlik, prezes SMEO

Michał Pawlik, prezes SMEO

Michał Pawlik, prezes SMEO

Potrzebujesz pieniędzy na nowe maszyny, oprogramowanie albo po prostu zwiększenie skali działalności? W tym zestawieniu przedstawiamy najlepsze źródła finansowania biznesu, z których możesz skorzystać.

Najbardziej naturalnym źródłem finansowania firmy jest… zysk netto, czyli to co zostaje na firmowym koncie po spłaceniu wszystkich zobowiązań. Stan konta jest zależny od kondycji finansowej firmy, ale niektóre przedsięwzięcia wykraczają poza możliwości nawet rentownych i zasobnych w gotówkę firm.

Brak kapitału to sytuacja, z którą mierzą się zarówno firmy rozpoczynające działalność, jak i te odnoszące już sukces na rynku. Nawet rynkowi potentaci potrzebują bowiem środków na rozwój kosztochłonnych produktów czy dalsze inwestycje.

W naszym poradniku podpowiadamy, z jakich dodatkowych źródeł finansowania możesz skorzystać.

Wyróżniamy dwa źródła finansowania: wewnętrzne i zewnętrzne. Pierwsze daje kontrolę nad firmą i niezależność od wierzycieli. Drugie wiążą się zwykle z wyższymi kosztami lub koniecznością podzielenia się kontrolą nad firmą.

Wewnętrzne źródła finansowania

1. Odpisy amortyzacyjne

Z definicji amortyzacja to koszt związany ze stopniowym zużywaniem się środków trwałych i zmniejszaniu ich wartości w czasie w związku z użytkowaniem. Środki trwałe to składniki majątku wykorzystywane w działalności gospodarczej. Należą do nich maszyny, urządzenia, środki transportu, budynki oraz inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok. Amortyzacja dotyczy również środków użytkowanych w ramach leasingu finansowego.

Jako przedsiębiorca sam wybierasz metodę amortyzacji dla poszczególnych środków trwałych. Odpisów dokonuje się, gdy wartość początkowa środka trwałego w dniu przyjęcia przekracza 10 tys. zł. Przewidywany czas użytkowania środka trwałego powinien przekraczać rok.

Podstawę, od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środka trwałego, czyli cena. Odpis polega na rozłożeniu kosztów związanych z jego zakupem na poszczególne miesiące przypadające na okres eksploatacji.

W celu ustalenia okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacyjnej, wylicza się okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego. Odpisów amortyzacyjnych możesz dokonywać w równych ratach co miesiąc, co kwartał lub jednorazowo na koniec roku podatkowego.

Najpopularniejsze metody amortyzacji:

  • liniowa: zakłada, że środek trwały zużywa się równomiernie w czasie użytkowania. Odpisy amortyzacyjne są równe przez cały okres amortyzacji;
  • degresywna – zużycie środka trwałego w początkowym okresie używania następuje szybciej niż w kolejnych etapach;
  • progresywna: kwota amortyzacji rośnie z upływem okresu eksploatacji.

Odpisy amortyzacyjne są elementem kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że uwzględniając amortyzację w kosztach przychodów, zmniejszasz podstawę opodatkowania, a zatem płacisz niższy podatek. Uzyskane w ten sposób środki pozostają na rachunku Twojej firmy do wykorzystania.

2. Faktoring

Faktoring to usługa finansowa zapewniająca Ci szybkie otrzymanie środków, które już Ci się należą, ale które są “zamrożone” na wystawionych fakturach. Polega na wykupie przez faktora (czyli firmę faktoringową) od faktoranta (czyli przedsiębiorstwa) należności z tytułu sprzedaży towarów lub usług.

Faktoring to usługa dla Twojej firmy, jeśli Twoi kontrahenci wymagają od Ciebie dłuższych lub odroczonych terminów zapłaty.

Wyróżniamy kilka rodzajów faktoringu:

  • Faktoring pełny – pozwala ograniczyć ryzyko niewypłacalności kontrahenta. Ryzyko braku zapłaty przejmuje na siebie faktor, po przeanalizowaniu wiarygodności kontrahenta.
  • Faktoring niepełny – ryzyko pozostaje po stronie faktora.
  • Faktoring mieszany – ryzyko ponoszą obie strony.
  • Faktoring cichy – korzystają z niej przedsiębiorcy, którzy nie chcą, aby odbiorca wiedział, o przejęciu ich należności przez faktora.
  • Faktoring jawny – kontrahent jest poinformowany o sprzedaży wierzytelności faktorowi.

Więcej informacji na temat faktoringu cichego i jawnego znajdziesz w tym artykule

Zewnętrzne źródła finansowania

3. Dotacje / dofinansowania

Dotacja dla firm jest bezzwrotną pomocą udzielaną na realizację konkretnego zadania. Dotacje rządowe albo unijne możesz otrzymać:

  • na rozpoczęcie działalności gospodarczej,
  • na dalszy rozwój firmy,
  • na wprowadzanie na rynek innowacji.

Dotacje celowe udzielane są przedsiębiorcom, gdy inwestycja ma szczególne znaczenie dla gospodarki.

Dotacje dla firm związane są z wdrożeniami przedsięwzięć innowacyjnych odpowiadają na potrzeby tzw. inteligentnych specjalizacji, realizowanych w poszczególnych województwach.

Dotacje są szczególnie istotne dla małych i średnich firm, które zaczynają działalność i problemy z pozyskaniem kapitału z innych źródeł finansowania. Środki, które mogą otrzymać przedsiębiorcy muszą być przeznaczone konkretne wydatki związane z tworzeniem nowych usług lub produktów.

Dotacje unijne są obecnie najbardziej popularnym sposobem zewnętrznego finansowania na otwarcie działalności gospodarczej. Firma może przeznaczyć środki na prace budowlane, remontowe, zakup sprzętów innych środków trwałych, zakup usług, unowocześnianie, promocję realizowanego projektu. Osoby, które przez ostatnie 12 miesięcy nie prowadziły działalności gospodarczej, dzięki działaniu 6.2 z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki mogą uzyskać 40 tys. zł dofinansowania na założenie własnej firmy.

Dotacje dla firm z sektora MŚP zostały przewidziane przede wszystkim w Programach Regionalnych poszczególnych województw, ale też z Programu Inteligentny Rozwój oraz Polska Wschodnia. Lista projektów z podanymi kryteriami dostępna jest stronie Fundusze Europejskie.

Zalety:

  • duży wybór dotacji, także bezzwrotnych.

Wady:

  • podlegają skrupulatnym zasadom rozliczania;
  • cechuje je długi okres pozyskiwania finansowania;
  • ubiegający się o otrzymanie dotacji musi spełniać określone warunki.

4. Emisja akcji

Emisja akcji i wejście na giełdę to rozwiązania, poprzez które spółki akcyjne mogą powiększyć kapitał własny. Zebrane w ten sposób środki mogą przeznaczyć na inwestycje, modernizację czy bieżącą działalność spółki. To jedno z najczęściej wykorzystywanych rozwiązań przez przedsiębiorstwa o silnej pozycji rynkowej lub dysponujące produktami o dużym potencjale. Emitując akcje spółka może skierować je wyłącznie do określonego grona inwestorów lub wystawić w ofercie publicznej.

Zalety:

  • łatwa możliwość pozyskania kapitału,
  • wzrost wiarygodności spółki w oczach udziałowców czy partnerów.

Wady:

  • dużym kosztem jest przekształceniem firmy w spółkę publiczną, przygotowanie prospektu emisyjnego, coroczne opłaty na rzecz giełdy.

5. Emisja obligacji / papierów dłużnych

Obligacje są pożyczkami, przy których emitent jest pożyczkobiorcą, a obligatariusz pożyczkodawcą. Stanowi alternatywę lub uzupełnienie dla kredytu bankowego.

Celem emisji obligacji jest najczęściej pozyskanie kapitału w celu sfinansowania określonego projektu. Emitentami obligacji są zwykle firmy o stabilnych przychodach i cieszące się dobrą kondycją finansową.

Emisja obligacji umożliwia pozyskać finansowanie na warunkach bardziej atrakcyjnych niż kredyt bankowy, niższe są koszty finansowania i większa elastyczność finansowania dostosowana do potrzeb emitenta.

Zalety:

  • przedsiębiorca ustala własne zasady spłaty zobowiązania.

Wady:

  • wysokie koszty emisji oraz wysoka stopa procentowa.

6. Kredyt bankowy

To najczęściej dotąd stosowane źródło finansowania firmy. Trudne do uzyskania dla początkujących przedsiębiorców, którzy nie posiadają wiarygodnej historii kredytowej.

Banki odpowiadając na potrzeby oferują dwa rodzaje kredytu: kredyt zabezpieczony hipoteką oraz niezabezpieczony. W pierwszym przypadku, gdy przedsiębiorca jest właścicielem nieruchomości może otrzymać większą kwotę. W drugiej sytuacji może liczyć na niższą kwotę.

Na koszt kredytu składa się marża banku, prowizje, opłaty i pozostałe koszty dodatkowe.

Zalety:

  • możliwość finansowania konkretnych inwestycji.

Wady:

  • trudność uzyskania,
  • dużo formalności.

7. Kredyt kupiecki lub towarowy

To rodzaj kredytu udzielanego przez sprzedawców towarów lub usług klientom, który w momencie otrzymania przedmiotu transakcji nie mają wystarczających środków na zapłatę.

Sprzedający zgadza się na otrzymanie płatności od nabywcy za sprzedaż towarów w odroczonym terminie. Kredyt kupiecki to rozwiązanie dla firm, które nie mogą skorzystać z kredytu bankowego i dysponują małym kapitałem własnym.

Sprzedawcy pozyskują w ten sposób klientów, którzy w momencie zakupu nie mogą uregulować należności. Taka forma pozyskiwania kapitału sprawdza się jako alternatywa dla tradycyjnego kredytu bankowego, szczególnie w przypadku przedsiębiorstw o niskiej zdolności kredytowej.

Zalety:

  • ograniczone formalności oraz łatwość uzyskania.

8. Leasing

Leasing to popularna dziś wśród przedsiębiorców forma użytkowania sprzętu. Leasing jest formą umowy między właścicielem przedmiotu – leasingodawcą a przedsiębiorcą – leasingobiorcą, która dotyczy odpłatnego użytkowania danego przedmiot przez ustalony czas.

Przedmiotem leasingu mogą być rzeczy ruchome: auta, specjalistyczny sprzęt, specjalistyczne wyposażenie, komputery, ale też nieruchomości.

Leasingodawcą jest zwykle specjalistyczna firma, która zajmuje się świadczeniem usług leasingu. Przedsiębiorca płaci leasingodawcy raty leasingowe (odzwierciedlają wartość leasingowanego przedmiotu) i części odsetkowe, czyli wynagrodzenie dla leasingodawcy.

Istnieją dwa rodzaje leasingu: operacyjny i finansowy. Koszty leasingu przedsiębiorca może rozliczyć w kosztach prowadzenia działalności, ale dotyczy to tylko leasingu operacyjnego.

W leasingu operacyjnym rzecz, która podlega umowie leasingowej pozostaje własnością firmy leasingującej. Przedsiębiorca nie może wprowadzić jej do ewidencji środków trwałych firmy i amortyzować. Kosztem dla niego będą raty leasingowe, wydatki związane z eksploatacją przedmiotu leasingu i ubezpieczenie. Do kosztów uzyskania przychodów może zaliczyć ratę kapitałową i odsetkową.

W przypadku leasingu finansowego leasingowana rzecz jest własnością przedsiębiorcy. Tu kosztami uzyskania przychodu są odpisy amortyzacyjne, część odsetkowa raty leasingowej, wydatki związane z eksploatacją przedmiotu leasingu i ubezpieczenie. Przedmiot leasingu zaliczany jest do aktywów leasingobiorcy i podlega amortyzacji. Do kosztów uzyskanych przychodów przedsiębiorca zaliczy tylko część odsetkową raty.

Zalety:

  • szybki i prosty dostęp do potrzebnego sprzętu.

Minusy:

  • wysokie koszty rat i obsługi leasingu.

9. Anioł biznesu (Business Angel)

To prywatna osoba, która odniosła sukces w biznesie i inwestuje własne pieniądze w nowe przedsięwzięcia, niezależnie od branży. Anioł inwestuje zwykle w obarczone dużym ryzykiem projekty, gdy firma jest jeszcze we wczesnej fazie rozwoju. Oprócz kapitału, prywatny inwestor oferuje przedsiębiorcy tzw. smart money, czyli wiedzę merytoryczną, doświadczenie oraz kontakty biznesowe. Nie bez znaczenia dla wiarygodności biznesu i jego dalszego rozwoju jest sama reputacja inwestora.

Anioł – podobnie jak fundusz inwestycyjny – otrzymuje udziały w przedsiębiorstwie odpowiednio do wysokości wkładu. Zwykle po kilku latach, gdy firma potrzebuje kolejnego zastrzyku gotówki anioł sprzedaje udziały funduszom venture capital. Aniołowie biznesu zrzeszają się w nieformalne kluby lub sieci np. Business Angels, Polban, Lewiatan Business Angels, Sieć Aniołów Biznesu Amber, Business Angel Seedfund.

10. Venture capital

O środki funduszy inwestycyjnych starają się najczęściej start-upy, firmy z innowacyjnym modelem biznesowym będące we wczesnej fazie rozwoju.

Pozyskane środki wykorzystywane są najczęściej na dalszy rozwój, działania związane z badaniami i rozwojem produktów czy wejście na nowe rynki. Firmy oferujące innowacyjne, ale też ryzykowne rynkowo produkty nie są w stanie otrzymać kredytu bankowego. Wyspecjalizowane fundusze przyjmują na siebie ryzyko inwestycji, wprowadzając do zarządu przedstawiciela funduszu. Wadą takiego rozwiązania może być utrata kontroli nad spółką na rzecz funduszu.

Branża transportowa ma ogromne znaczenie dla gospodarki narodowej każdego kraju, zwłaszcza leżącej w sercu Europy Polski. To od niej zależy bowiem dystrybucja towarów na rynku lokalnym i regionalnym. Przy okazji firmy transportowe na co dzień zmagają się z bardzo dużą konkurencją. Na tym korzystają oczywiście klienci, którzy coraz częściej dyktują ceny i wydłużają terminy płatności. Dlatego, żeby uchronić się przed zatorami płatniczymi, warto skorzystać z usługi faktoringu.

Branża transportowa w Polsce ma duże znaczenie dla gospodarki

Jak pokazują dane GUS – tylko w 2016 roku polska branża transportowa przewiozła łącznie 1840 mln ton ładunku. To o 1,8% więcej niż w roku 2015. Duży w tym udział przede wszystkim transportu samochodowego. W roku 2016 przewiózł on 1546,6 mln ton różnych towarów. Z kolei w 2017 r. obserwowano wysokie tempo wzrostu przewozów ładunków wszystkimi rodzajami transportu w porównaniu rokiem poprzednim. Przewieziono wówczas 2 053,2 mln ton.

Każdego roku branża transportowa odpowiedzialna jest za produkcję około 6,6% polskiego PKB. Tym samym ma bardzo duże znaczenie dla gospodarki narodowej. Najważniejszy przy tym jest transport drogowy, za pośrednictwem którego najczęściej przewozi się ładunki. Pod tym względem transport morski, kolejowy czy lotniczy pozostają w tyle. Samochody od roku 2000 cały czas przewożą coraz więcej ładunków. Widać to doskonale na podstawie wzrostu liczby samochodów ciężarowych w Polsce. W roku 2013 zarejestrowano ponad 21 tysięcy nowych pojazdów liczących minimum 3,5 tony. W roku 2016 było to już ponad 28,5 tysięcy nowych samochodów ciężarowych.

W Polsce sporym problemem jest wielkość firm transportowych. Dominują bowiem mali przewoźnicy zatrudniający 2 pracowników. Dla porównania przeciętna firma transportowa w Luksemburgu zatrudnia 17 osób, a w Holandii 11. Polskie firmy dysponują na ogół od 2 do 4 samochodami ciężarowymi.

Charakterystyka rynku transportowego w Polsce i jego problemy

Polski rynek transportowy w dużej mierze należy do klientów. Przewoźnicy muszą między sobą konkurować cenami, aby zdobyć klientów. Marża netto na ogół nie jest wyższa niż 3%. To trudna sytuacja dla firm małych, które stają przed problemem długich terminów płatności faktur. W branży transportowej standardem są faktury z terminem płatności 60 czy 90 dni. Niektórzy klienci terminy te przedłużają jeszcze bardziej. Według danych KRD łączna kwota należności w stosunku do polskiego transportu to więcej niż 160 mln zł. Główni dłużnicy to firmy z branży handlowej, budowlanej i inni przewoźnicy.

Tym samym okazuje się, że sporo firm transportowanych ma problemy z regulowaniem swoich zobowiązań finansowych. W maju 2017 roku zadłużenie polskich przewoźników wyniosło aż 664 mln zł. Przeciętna firma transportowa ma 4 zaległe płatności na kwotę około 30 tysięcy złotych. W tej sytuacji rozwiązaniem może być skorzystanie z usługi faktoringu. W roku 2018 było jeszcze gorzej – wynika z raportu Krajowego Rejestru Długów, długi przekroczyły 925 mln zł.

Dlaczego faktoring jest dobrą opcją dla firm z branży transportowej?

Faktoring to sposób na uniknięcie problemów z tzw. zatorami płatniczymi. To również nowoczesna forma finansowania przedsiębiorstw. Na czym polega faktoring? Przedsiębiorca wystawia w tym przypadku fakturę swojemu kontrahentowi z odroczonym terminem płatności np. 60 dni. Potem sprzedaje ją faktorowi, za co od razu otrzymuje pieniądze. Jest to zazwyczaj 80-90% wartości należności. Reszta trafia do niego wówczas, gdy kontrahent fakturę opłaci, oczywiście po uwzględnieniu prowizji faktora. Tym samym przedsiębiorca nie musi czekać kilka miesięcy na pieniądze i jego płynność finansowa nie jest zagrożona. Może regularnie opłacać swoje zobowiązania finansowe.

Do wyboru jest przy tym kilka różnych rodzajów faktoringu. Faktoring pełny (bez regresu) polega na tym, że faktor przejmuje ryzyko niewypłacalności dłużnika. To dobre rozwiązanie dla firm, które mają nowych, niesprawdzonych jeszcze klientów. W przypadku faktoringu niepełnego (z regresem) ryzyko niewypłacalności dłużnika pozostaje na przedsiębiorcy. Czasem wiąże się to z koniecznością zwrócenia pieniędzy faktorowi.

Faktoring eksportowy to opcja dla firm transportowych współpracujących z firmami zagranicznymi. Faktor powinien w tym przypadku posiadać doświadczenie międzynarodowe, aby móc sprawdzić zagranicznego kontrahenta.

Korzyści ze stosowania faktoringu

Faktoring niekiedy traktowany jest jako krótkoterminowe źródło finansowania. Cechuje się bowiem szybkością pozyskiwania środków. Jest skierowany również do tych firm, które nie mają odpowiedniego zabezpieczenia pozwalającego na uzyskanie kredytu w banku. Środki uzyskane dzięki faktoringowi można wykorzystać na dowolny cel – bez konieczności tłumaczenia się faktorowi.

Co ciekawe, wciąż wielu przedsiębiorców ma niewielką wiedzę na temat faktoringu. Obalaliśmy już popularne mity w jednym z naszych poprzednich artykułów. Przede wszystkim panuje powszechne przekonanie, że faktoring jest drogą usługą. Tymczasem koszty spłaty kredytu bankowego są zazwyczaj znacznie wyższe. Faktoring w praktyce staje się coraz tańszy, jest też dostępny dla małych i młodych firm – można z niego skorzystać już od pierwszej wystawionej faktury. Dodatkowo warto pamiętać o plusach wynikających ze współpracy z faktorem.

Jedną z korzyści jest brak konieczności zadłużania się – faktoring to nie kredyt. Usługa ta umożliwia odzyskanie należnych środków zaraz po wykonaniu frachtu – bez czekania na uregulowanie płatności przez kontrahenta. To z kolei pozwoli na zakup paliwa czy zdobycie dodatkowych rabatów za szybszą płatność w cenach hurtowych.

Faktoring staje się rozwiązaniem idealnym dla wielu firm transportowych, które borykają się na co dzień z problemem zatorów płatniczych. Dzięki faktoringowi można utrzymać lub poprawić swoją płynność finansową. Przedsiębiorca otrzymuje należne mu pieniądze szybko i prosto na swoje konto, wykorzystać je może na dowolny cel.

Wiele firm transportowych nie ma środków na rozwój floty właśnie przez problem długich terminów płatności wystawianych faktur. Faktoring daje szansę na utrzymanie współpracy z dużymi kontrahentami czy zdobycie nowych zleceń, dzięki możliwości oferowania partnerom biznesowym odroczonego terminu spłaty.

Dla przedsiębiorstw, które korzystają z usług firm transportowych jest to szczególnie istotne. To głównie sklepy i dystrybutorzy międzynarodowi, którzy sami często czekają na przelewy od swoich klientów.

Kredyt obrotowy to popularna forma wsparcia dla firm, umożliwiająca finansowanie bieżących wydatków i realizację zleceń. Dzięki niemu przedsiębiorstwa mogą pozyskać niezbędne środki na utrzymanie stabilności finansowej, a także szybko reagować na pojawiające się okazje biznesowe. Wyjaśniamy, jak działa kredyt obrotowy, na jakie cele można go przeznaczyć oraz czym różni się od faktoringu.

Kredyt obrotowy – co to jest i jak działa?

Kredyt obrotowy to popularne rozwiązanie finansowe dla przedsiębiorców potrzebujących środków na bieżące funkcjonowanie firmy. Udzielany przez bank, może zostać przeznaczony na różne cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, takie jak zakup towarów, opłacenie zobowiązań czy realizacja nowych zleceń. Choć większość takich kredytów udzielana jest na okres do 12 miesięcy, niektóre banki oferują finansowanie nawet na 3 lata. Kredyt obrotowy jest krótkoterminowym wsparciem, które pozwala firmie na szybkie pozyskanie gotówki, poprawiając jej płynność finansową.

Rodzaje kredytu obrotowego

W Polsce przedsiębiorcy mogą wybierać spośród dwóch głównych wariantów kredytu obrotowego:

  • Kredyt w rachunku bieżącym – to forma limitu kredytowego na koncie firmowym. Umożliwia on korzystanie z dodatkowych środków w ramach ustalonego limitu. Wpływy na konto automatycznie zmniejszają ujemne saldo, a bank nalicza odsetki jedynie od faktycznie wykorzystanych środków.
  • Kredyt w rachunku kredytowym – polega na otwarciu specjalnego rachunku, z którego przedsiębiorca może wypłacać środki jednorazowo lub w transzach. Kredyt w rachunku kredytowym może być odnawialny (po spłacie dostępny ponownie) lub nieodnawialny. Spłata odbywa się zwykle w ratach miesięcznych lub kwartalnych.

Koszty kredytu obrotowego

Oprocentowanie kredytu obrotowego składa się z marży banku oraz stopy WIBOR. Wysokość marży zależy od sytuacji finansowej firmy – im większe ryzyko dostrzega bank, tym wyższe oprocentowanie. Przeciętne oprocentowanie nominalne oscyluje w okolicach 10% rocznie. Warto również zwrócić uwagę na dodatkowe opłaty, np. prowizję za udzielenie kredytu, opłaty za wcześniejszą spłatę lub niewykorzystaną kwotę kredytu.

Warunki uzyskania kredytu obrotowego

Przy ocenie wniosku o kredyt obrotowy bank bierze pod uwagę takie czynniki jak:

  • stabilność finansowa firmy i brak zaległości wobec ZUS lub urzędu skarbowego,
  • długość działalności na rynku (zwykle wymóg to co najmniej rok),
  • posiadanie zabezpieczenia kredytu, np. w formie nieruchomości (dla większych kwot).

 

Im lepsza sytuacja finansowa firmy, tym korzystniejsze warunki kredytowania. Procedura wnioskowania może odbywać się online, jednak decyzja kredytowa wymaga kilku dni.

Jak wybrać odpowiedni kredyt obrotowy?

Przed podjęciem decyzji o kredycie warto dokładnie przeanalizować dostępne oferty i sprawdzić koszty dodatkowe, takie jak prowizje, opłaty za przyznanie kredytu czy prowizje od niewykorzystanej kwoty. Istotne są również warunki spłaty – niektóre banki oferują okres karencji, co może okazać się pomocne w razie przejściowych problemów finansowych. Trzeba także uwzględnić wysokość marży banku, która jest ustalana indywidualnie na podstawie sytuacji finansowej firmy.

Kredyt obrotowy jako element strategii finansowej firmy

Decyzja o finansowaniu działalności za pomocą kredytu obrotowego powinna być świadomym krokiem w ramach szerszej strategii finansowej firmy. Odpowiednie zarządzanie płynnością i pozyskanymi środkami może przyczynić się do wzrostu przychodów i poprawy rentowności. Kredyt obrotowy ułatwia realizację celów biznesowych bez konieczności odkładania ich na później, co jest szczególnie ważne w okresach dynamicznego wzrostu. Dla przedsiębiorców, którzy z różnych powodów nie kwalifikują się do kredytu, alternatywą pozostaje faktoring, pozwalający szybko uwolnić środki z wystawionych faktur i wykorzystać je na bieżące potrzeby.

Kredyt obrotowy a faktoring – główne różnice

Zarówno kredyt obrotowy, jak i faktoring pozwalają firmom utrzymać płynność finansową, ale różnią się zasadami działania:

  • Dostępność: faktoring dostępny jest firm od pierwszej wystawionej faktury i nie wymaga posiadania historii kredytowej, natomiast kredyt obrotowy wymaga stabilności finansowej i co najmniej rocznego stażu.
  • Zadłużenie: faktoring nie wpływa na zdolność kredytową firmy, ponieważ przedsiębiorca jedynie przyspiesza dostęp do gotówki z faktur. Kredyt obrotowy z kolei zwiększa zadłużenie firmy, co może wpływać na przyszłą ocenę zdolności kredytowej.
  • Szybkość finansowania: w przypadku faktoringu środki mogą pojawić się na koncie nawet w 15 minut. Kredyt obrotowy, choć także dostępny online, wymaga dłuższej procedury i oczekiwania na decyzję.
  • Spłata: przy faktoringu spłaty dokonują kontrahenci przedsiębiorcy, natomiast kredyt obrotowy wymaga spłat ze strony firmy.

Podsumowanie

Kredyt obrotowy to elastyczne rozwiązanie finansowe dla firm potrzebujących gotówki „z wyprzedzeniem” na bieżące wydatki. Oferując swobodny dostęp do środków, pomaga firmom zwiększyć przychody i sprostać zobowiązaniom. Alternatywnie faktoring umożliwia szybkie pozyskanie należnych środków z faktur i nie wpływa na zadłużenie przedsiębiorstwa. Wybór pomiędzy kredytem obrotowym a faktoringiem zależy od indywidualnej sytuacji finansowej firmy oraz jej potrzeb.

 

Podstawowy powód do prowadzenia biznesu za granicą jest jasny – oszczędzić na opłatach, które zjadają zyski zwłaszcza małych firm. Tylko czy rzeczywiście na przeprowadzce wychodzi się lepiej? Eksperci SMEO, firmy oferującej usługi faktoringu online, porównali warunki dla przedsiębiorców w krajach, gdzie wielu Polaków prowadzi firmy – w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Norwegii, Rumunii i na Cyprze.


Połowa polskich mikrofirm kilkukrotnie napotkała problemy finansowe w ciągu ostatnich dwóch lat – wynika z badania przeprowadzonego dla SMEO na grupie kilkuset drobnych przedsiębiorców. W niedawnej ankiecie Konfederacji Lewiatan większość właścicieli firm stwierdziła, że warunki do prowadzenia biznesu w 2018 r. jeszcze się pogorszyły. Ostatnio Rzecznik MŚP Adam Abramowicz zaproponował zniesienie sztywnej stawki ZUS i zastąpienie jej dobrowolnym ubezpieczeniem podobnym do niemieckiego. Jednak jak zauważyli eksperci, nasi zachodni sąsiedzi akurat powoli wycofują się z takiego systemu…

– Krytycy warunków panujących w naszym kraju często lubią idealizować sytuację za granicą. Tam podobno państwo nie gnębi, tylko wspiera. Podatki są niższe i prostsze, a przedsiębiorcy dostają mnóstwo zachęt do działania. Weryfikacja tych obiegowych opinii pokazuje że otoczenie instytucjonalne firmy w krajach europejskich jest często podobne do polskiego. Jednak w specyficznych sytuacjach wysokość i rodzaje obciążeń fiskalnych mogą faktycznie bardziej sprzyjać prowadzeniu firmy za granicą – zauważa Michał Pawlik, CEO spółki SMEO.

image_processing20190311-12703-1usrioi.png

Jak wyglądają warunki do działania dla biznesu w pięciu krajach, gdzie popularne stało się zakładanie firm przez Polaków?

Wielka Brytania

Według minister Jadwigi Emilewicz, na Wyspach Brytyjskich działa ponad 60 tys. polskich firm. Tak duża skala zjawiska doprowadziła do powstania całej branży pomagającej Polakom pod kątem prawnym w zakładaniu firm w Wielkiej Brytanii. Większość firm to samodzielnie prowadzona działalność gospodarcza (tzw. sole trader). Nic dziwnego, skoro National Insurance Contributions (NIC, czyli brytyjski odpowiednik składek ZUS) dla takich podmiotów wynosi niecałe 15 zł (3 funty) na tydzień lub 9 proc. dochodów, gdy ich dochody przekroczą 43 tys. zł (8632 funtów) rocznie. Wobec 1320 zł miesięcznej składki na ZUS w Polsce robi wrażenie.

Brak sztywnej stawki NIC dotyczy również spółek Ltd. (Limited Liability Company, odpowiednika naszej spółki z o.o.). Taka firma płaci składkę w wysokości 13,8 proc. przy dochodach wyższych niż 816 zł (162 funtów) tygodniowo, zaś jej właściciel musi być także jej pracownikiem i jako dyrektor płacić 12 proc. od dochodów wyższych niż 780 zł (162 funtów) tygodniowo i 2 proc. od wyższych niż 4500 zł (892 funtów) tygodniowo. Składkom ubezpieczeniowym towarzyszy też podatek Corporate Tax (odpowiednik CIT) w wysokości 17 proc. Założenie spółki Ltd., w przeciwieństwie do samodzielnej działalności, nie wymaga zamieszkiwania na terenie Wielkiej Brytanii.

Warto też pamiętać o obowiązującej w Wielkiej Brytanii kwocie wolnej od podatku dochodowego, która wynosi 62 tys. zł (12,5 tys. funtów) i stanowi niemal 20-krotność jej polskiego odpowiednika.

Niemcy

Gesellschaft mit beschränkter Haftung (w skrócie GmbH) funkcjonuje podobnie jak polska spółka z o.o., ale ma jedną cechę, która działa na korzyść naszych zachodnich sąsiadów. Minimalny kapitał zakładowy przy zakładaniu tego typu firmy wynosi okrągłe 1 euro (w Polsce 5000 zł), choć w pierwszych latach działalności należy go uzupełniać z zysków (aż osiągnie 25 tys. euro). Atrakcyjna dla biznesów działających na niewielką skalę jest także kwota wolna od podatku, która wynosi ok. 100 tys. zł  (24 500 euro) rocznego dochodu.

Inną ciekawą różnicą między polskim ZUS-em a Deutsche Rentenversicherung Bund jest brak obowiązkowego ubezpieczenia emerytalnego dla pracodawców. Mogą oni skorzystać z ubezpieczeń prywatnych, których kwotę wolno im odliczyć od podatku. System ten stał się jednak obiektem krytyki, a niemiecki rząd planuje w 2020 r. wprowadzić w nim zmiany, których finalny kształt nie jest jeszcze znany.

Same obciążenia fiskalne w Niemczech są relatywnie wysokie. Wprawdzie firmy płacą składkę CIT w wysokości 15 proc., jednak jest ona powiększana o 5 proc. tzw. podatku solidarnościowego, przeznaczanego na wspieranie regionów byłego NRD. Dodatkowo funkcjonuje też podatek handlowy zwiększający obciążenia o kolejne kilkanaście procent, zależnie od skali działalności. W połączeniu z wysokimi kosztami pracy sprawia to, że prowadzenie firmy w Niemczech nie jest tak tanie, jak mogłoby się wydawać. Warto jednak pamiętać, że obciążenia dla przedsiębiorców rekompensowane są dużą przejrzystością i sprawnością systemu skarbowego.

Norwegia

Sprawna administracja i przyjazny system podatkowy wymieniane są jako główne zalety prowadzenia działalności gospodarczej w krajach skandynawskich. Legendarne wysokie podatki dotyczą głównie osób fizycznych, firmy traktowane są przez fiskusa nieco łagodniej.

W Norwegii Trygdeavgift czyli odpowiednik składki ZUS wynosi 11,4 proc. i pobierany jest automatycznie, zaś podatek od dochodów firmy wynosi 23 proc. Przedsiębiorcy cenią sobie też regulowanie niemal wszystkich formalności przez internet.

Należy mieć jednak na uwadze relatywnie wysokie opłaty administracyjne. O ile założenie firmy jednoosobowej jest bezpłatne, to start z działalnością w formule spółki z o.o. (aksjeselskap) to koszt rzędu 1 tys. zł (2250 koron norweskich) i konieczność dysponowania kapitałem zakładowym ponad 13 tys. zł (30 000 koron).

Przy kalkulowaniu rentowności prowadzenia biznesu w Norwegii powinno się uwzględnić dość wysokie koszty niezbędnych usług oraz koszty pracy, które należą do najwyższych na świecie – średnia stawka godzinowa w gospodarce przekracza 200 zł (ok. 480 koron).

Rumunia

Z kolei jednymi z najniższych kosztów pracy (średnia stawka godzinowa to 26 lei czyli 27 zł) kusi przedsiębiorców Rumunia. Kraj ten postanowił w ostatnich latach dość radykalnie postawić na ożywienie gospodarki, czego przejawem była przed dwoma laty likwidacja ponad 100 podatków i opłat. Na uwagę zasługują także preferencyjne stawki CIT w wysokości 1 proc. i 3 proc. dla małych firm, których roczny dochód mieści się w limicie 2,2 mln zł (2,3 mln lei). Dla pozostałych firm stawka wynosi 16 proc. Na uruchomienie spółki SRL, czyli firmy odpowiadającej polskiej spółce z o.o., wystarczy dysponować kapitałem rzędu niecałych 200 zł (215 lei).

Rumuński system skarbowy staje się nieco mniej przejrzysty, gdy przychodzi do płacenia składek ubezpieczeniowych. Oprócz CAS, czyli składek na ubezpieczenie emerytalne w wysokości 26 proc. istnieje kilka mniejszych, z których część jest opcjonalna. Przedsiębiorca musi podzielić się z rumuńskim fiskusem ok. 30 proc swoich dochodów. Powinien też liczyć się z czasochłonnym załatwieniem formalności, szczególnie przy dość istotnej barierze językowej.

Cypr

Do tego śródziemnomorskiego kraju przylgnęła etykietka raju podatkowego, jednak jest ona często używana na wyrost. Owszem, Republika Cypryjska leży na wyspie i rosną tam palmy, ale zarejestrowanie tam firmy nie działa jak klasyczna kryjówka dla wielkiej fortuny, jak w przypadku niektórych państw na Karaibach. Ostatnie zmiany przepisów spowodowały też, że formalne przeniesienie firmy na Cypr nie jest aż tak opłacalne, jak jeszcze kilka lat temu.

Wciąż jednak cypryjskie podatki należą do najniższych w Unii Europejskiej, a procedura zakładania działalności do najprostszych. Aby zarejestrować spółkę Ltd. (z o.o.) nie potrzeba kapitału zakładowego, a na formalności wystarczy tydzień. Wysokość podatku CIT to zaledwie 12,5 proc, zaś suma składek ubezpieczeniowych – 11,5 proc.

Państwo stosuje też dużo zachęt do prowadzenia biznesu, które pozwalają obniżyć go jeszcze bardziej. Dotyczy to szczególnie przedsiębiorstw z sektora finansowego – cypryjski fiskus nie pobiera np. podatku, którego podstawą byłyby zyski kapitałowe.

Warto przy tym pamiętać, że prowadzenie biznesu na Cyprze wiąże się z koniecznością rezydowania w tym kraju przez przynajmniej 60 dni w roku i posiadania w nim nieruchomości na mieszkanie i/lub biuro oraz ponoszeniem relatywnie wysokich opłat księgowych i administracyjnych, co w przypadku małych i średnich polskich firm częściowo niweluje zalety operowania w tym kraju.

Była Konstytucja Biznesu, Pakiet MŚP, 100 Zmian dla firm… Teraz rząd wprowadza ok. 70 zmian dla małych przedsiębiorców w ramach Pakietu Przyjazne Państwo (PPP). Eksperci chwalą większość pomysłów, ale zwracają uwagę na pewne niedociągnięcia.


Polscy przedsiębiorcy przez pierwsze pół roku swojej działalności mają obniżoną składkę ZUS – nie muszą płacić nic prócz 342,32 zł miesięcznie za składkę zdrowotną. Obecny rząd wprowadził kolejne udogodnienia, np. mały ZUS, jeśli firma nie przekracza progu przychodów w wysokości 63 tys. zł rocznie. Ale teraz ustawodawca pójdzie jeszcze dalej.

1. Przedsiębiorca też człowiek – może się mylić

– Celem PPP jest stworzenie lepszych warunków do rozwoju mikro, małych i średnich firm, a co za tym idzie, lepsza pozycja konkurencyjna naszego kraju. A także wyeliminowanie przypadków niekonsekwencji czy nadmiernej restrykcyjności polskiego prawa – powiedziała minister Jadwiga Emilewicz. Część tych restrykcji ma zostać zupełnie anulowana. Prócz małego ZUS-u w PPP przewidziano także prawo do błędu. Firmy wpisane do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przy pomyłce proceduralnej nie będą karane. W pierwszym roku działalności, przy popełnieniu pierwszego uchybienia, dostaną jedynie pouczenie. Oczywiście muszą usunąć w wyznaczonym terminie swój błąd. Podobne rozwiązania funkcjonują we Francji i na Litwie.

image_processing20190322-26259-1w3tske.png

2. Łatwiej zostać rzemieślnikiem

Definicja rzemieślnika zostanie rozszerzona. Ich działalność będzie możliwa przez spółkę jawną, komandytową, komandytowo-akcyjną, jednoosobową spółkę kapitałową. Możliwość zarejestrowania spółki zostaje wprowadzona ze względu na rodzinny charakter, jaki często mają tego typu firmy. – Mowa o ponad 200 tys. specjalistów, którym teraz łatwiej będzie wprowadzić do tego zawodu najbliższą rodzinę. Będą też razem mogli wypracować strategię działania i plan finansowy. A właśnie na etapie biznesplanu i dobierania odpowiednich instrumentów finansowych rzemieślnicy często nie dawali sobie rady – mówi Michał Pawlik, prezes firmy faktoringowej SMEO.

3. Współpracujesz z większym? Ma zapłacić w 60 dni

Najbardziej pokrzywdzone są przedsiębiorstwa działające w relacji asymetrycznej, w której mała firma wykonuje zlecenie dla dużego podmiotu, a potem wystawia mu fakturę. Duży kontrahent często nie płaci w terminie, bo wie, że małe firmy są wręcz skazane na współpracę z tymi większymi. I będą świadczyć zlecenia – nawet w przypadku zaległości liczonych w miesiącach. – Przedsiębiorca czasem czeka 190 dni albo dłużej na należność po wystawieniu faktury. Odbiorca de facto się u niego kredytuje – mówi Jadwiga Emilewicz.

Dlatego teraz maksymalny dopuszczalny termin płatności nie będzie mógł przekroczyć 60 dni. Za opóźnienia w realizacji płatności mają być naliczane kary w wysokości do 5 proc. wartości niezapłaconej faktury. – To ważna zmiana, która pomoże ograniczyć zatory płatnicze. Ingerencja odpowiednich organów nadzorczych była tu potrzebna. Nasi klienci sami zauważają, że jeżeli wierzytelność jest zabezpieczona przez nas – większą firmę faktoringową – to kontrahenci płacą faktury na czas. Jeżeli mają do czynienia z niewielkim podmiotem, to odkładają płatność – mówi Michał Pawlik, prezes SMEO. Co, jeśli strony ustalą jednak dłuższą, np. 90-dniową spłatę faktury? Nic. Po prostu terminem wiążącym pozostanie 60 dni. Co ciekawe, na etapie międzyresortowych uzgodnień – jeszcze przed wprowadzeniem pomysłu pod obrady komisji sejmowych – padła propozycja skrócenia tego terminu nawet do 30 dni.

Co, jeśli kontrahent wynegocjuje dłuższą, np. 90-dniową spłatę faktury? Nic. Po prostu terminem wiążącym pozostanie 60 dni. Co ciekawe, na etapie międzyresortowych uzgodnień – jeszcze przed wprowadzeniem pomysłu pod obrady komisji sejmowych – padła propozycja skrócenia tego terminu nawet do 30 dni.
​​​​

4. Ulga na złe długi – nie zawsze korzystna?

Przedsiębiorca, któremu nie zapłacił kontrahent, nie będzie musiał płacić podatku. Ma uregulować zaległość wobec państwa dopiero wtedy, gdy sam otrzyma pieniądze. – „Ulga na złe długi” nie obejmuje jednak cesji zwrotnej wierzytelności na pierwotnego wierzyciela, dokonywanej na mocy umowy faktoringu z regresem. Tymczasem blisko połowa klientów firm faktoringowych korzysta z tej właśnie formy – tłumaczy Sebastian Grabek, przewodniczący komitetu wykonawczego Polskiego Związku Faktorów. To może zachwiać rynkiem, na którym polskie przedsiębiorstwa prowadzące działalność faktoringową sfinansowały według danych Głównego Urzędu Statystycznego za 2017 r. wierzytelności o wartości 222,5 mld zł.

Na czym polega problem? Polscy przedsiębiorcy, którzy przekazują firmom faktoringowym swoją fakturę do sfinansowania, mogą to zrobić na dwa sposoby. Albo korzystając z faktoringu bez regresu – wówczas faktor przejmuje ryzyko niewypłacalności kontrahenta. Jest to jednak dużo droższa opcja, dostępna raczej tylko dla większych firm. Z kolei tzw. umowa faktoringu z regresem – która polega na finansowaniu faktur bez przejęcia przez faktora ryzyka niewypłacalności kontrahentów – jest znacznie częściej wykorzystywana przez MŚP. Jednak, zgodnie z projektem, w tej drugiej sytuacji, gdy przedsiębiorca nie uzyskuje środków w terminie od nieuczciwego dłużnika, zostanie też pozbawiony możliwości skorzystania z „ulgi na złe długi”. – Nasza działalność pokrywa się z tym, do czego dąży Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii – wyeliminowaniem zatorów. Skoro już teraz 17 tys. przedsiębiorców korzysta z takiej formy planowania przepływów finansowych, nie powinniśmy odbierać im przywilejów mających płynąć z najnowszych zmian – twierdzi Michał Pawlik ze SMEO, spółki należącej do Polskiego Związku Faktorów.
​​​​Michał Pawlik - prezes SMEO, spółki należącej do Polskiego Związku Faktorów

Michał Pawlik – prezes SMEO, spółki należącej do Polskiego Związku Faktorów

Weryfikacja kontrahenta jest jednym z najprostszych sposobów na uniknięcie problemów z płynnością finansową w sytuacji, gdyby klient okazał się nieuczciwy. Jeśli zastanawiasz się, gdzie szybko i tanio sprawdzić swoich nowych partnerów biznesowych – zapraszamy do lektury.

Jak wynika z badania SMEO i Erif BIG, prawie jedna czwarta mikrofirm nie sprawdza kontrahentów przed rozpoczęciem współpracy. Tymczasem wystarczy kilka minut, by dokonać weryfikacji i oszczędzić sobie wielu problemów w przyszłości.

1. Opinie w internecie

Najprostszym sposobem weryfikacji są informacje zawarte w internecie. Wystarczy parę kliknięć, by sprawdzić stronę internetową potencjalnego kontrahenta. Zajrzyj na fanpage firmy na Facebooku (o ile jest) i pojawiające się na nim oceny. Prześledź opinie w wyszukiwarce Google.

Jeśli przedsiębiorstwo ma mało ocen lub znajduje się w nich coś, co budzi Twoje wątpliwości, zadzwoń na numer wskazany na stronie. To najprostszy sposób, by sprawdzić, czy firma istnieje.

Jeśli masz taką możliwość, skorzystaj z wiedzy znajomych z branży. Może się okazać, że właściciel firmy jest uczciwym przedsiębiorcą i ma nieposzlakowaną opinię. Z drugiej strony, może być odwrotnie – firma okaże się niewiarygodna, a podjęcie współpracy bardzo ryzykowne.

2. Opinie o pracodawcy

Serwisy z opiniami o pracodawcach są cennym źródłem informacji. Jeśli okaże się, że firma nie płaci pracownikom w terminie lub stosuje nieuczciwe praktyki, jest prawdopodobne, że zachowa się podobnie w stosunku do partnerów biznesowych. Co ciekawe, niezadowoleni kontrahenci często właśnie w tego typu serwisach umieszczają swoje opinie.

Opinie w internecie o Twoim nowych kontrahencie możesz zawsze sprawdzić sam. Nic Cię to nie kosztuje (oczywiście oprócz cennego czasu!).

Istnieją też inne, mniej czasochłonne i bardziej zautomatyzowane sposoby na weryfikację nowych partnerów biznesowych.

3. Specjalne narzędzia

Możesz zaczerpnąć informacje z CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej).

Na podstawie NIP-u lub adresu firmy łatwo sprawdzisz, czy przedsiębiorstwo faktycznie istnieje i czy dane są poprawne.

4. Wywiadownie gospodarcze

Idąc krok dalej, za niewielką opłatą, możesz skorzystać z usług jednego z Biur Informacji Gospodarczej. BIG InfoMonitor czy KRD przeanalizują nie tylko to, czy Twój kontrahent istnieje. Sprawdzą też, czy nie ma on długów w urzędzie skarbowym, ZUS i, czy nie prowadzi postępowania upadłościowego.

Ponadto, w części przypadków dostaniesz informację, czy potencjalny klient opłaca w terminie należności za czynsz, rachunki czy raty kredytu.

Z których metod weryfikacji przedsiębiorcy korzystają najczęściej?

Polscy przedsiębiorcy najczęściej sprawdzają opinie w internecie (robi tak 32 proc. polskich mikrofirm). Dane wskazują też, że chętnie sięgamy po opinie znajomych i innych osób z naszej branży (29 proc. wskazań) – wynika z badania SMEO i Erif BIG.

Dla przedsiębiorców ważny jest także brak długów kontrahenta – 31 proc. sprawdza firmy w KRD. Mniej więcej co piąty bierze pod lupę kondycję finansową firmy w BIK-u, bądź szczegółowo analizuje KRS przedsiębiorstwa.

Jak widać, sposobów jest wiele. Tymczasem, mimo wielu możliwości, aż 23 proc. firm w ogóle nie sprawdza kontrahentów przed podjęciem współpracy. Niewykluczone, że gdyby wprowadzić nawyk weryfikacji nowych partnerów biznesowych, opłacanych faktur po terminie byłoby znacznie mniej (obecnie na nieterminowe opłacanie faktur skarży się aż co trzeci mikroprzedsiębiorca).

Co ciekawe, firmy produkcyjne weryfikują potencjalnych klientów prawie dwa razy częściej niż firmy usługowe. Podchodzą one do sprawy najbardziej kompleksowo. Może rzadziej sprawdzają informacje w internecie i opinie znajomych, ale w co drugim przypadku przeglądają KRD. Najczęściej analizują też KRS i zaglądają do BIK-u.

Dostawcom usług wystarczy często tylko opinia znajomych i informacje o firmie w internecie. Z kolei przedsiębiorstwa handlowe najczęściej sprawdzają KRS firmy, a także informacje o ewentualnych długach w KRD.

Twoja firma potrzebuje szybkiego dostępu do pieniędzy? Rozwiązaniem może być skorzystanie z usługi faktoringu. W ostatnich latach na ten temat narosło jednak kilka mitów, które wymagają obalenia. Jeśli zatem myślisz, że faktoring nie jest dla Ciebie, sprawdź dlaczego się mylisz.

Mit 1: Faktoring jest tylko dla dużych firm

Do niedawna rzeczywiście tak było – z faktoringu mogły korzystać głównie największe firmy. Czasy się jednak zmieniły, a wszystko dzięki tzw. mikrofaktoringowi. Taką usługę w swojej ofercie ma między innymi SMEO – firma, która swoją propozycję biznesową kieruje do osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą lub spółki z o.o., w tym dla nowo założonych startupów.

Z faktoringu można skorzystać już od pierwszych wystawionych faktur. Realna wysokość przychodów firmowych w tym wypadku nie ma większego znaczenia. Najważniejsza jest faktura i to, czy firma faktycznie współpracuje z kontrahentami. Analizowane są przepływy finansowe. Istotne jest, czy przedsiębiorca realizuje swoje usługi, dostarcza towary i czy kontrahenci mu płacą – nawet z pewnymi opóźnieniami.

Mit 2: Faktoring jest drogi

Faktoring nie musi być drogi. Miej jednak świadomość, że przy wyborze najlepszej dla siebie oferty finansowania bierze się pod uwagę nie tylko cenę, ale także korzyści wynikające z usługi.

Faktoring, w odróżnieniu od kredytu, nie obciąża zdolności kredytowej, jest tańszy i o wiele łatwiej dostępny dla młodych przedsiębiorców – faktor nie wymaga przedstawiania zaświadczeń z ZUS czy US – wystarczy faktura. Co więcej, w odróżnieniu od kredytu, faktoring zawiera w sobie szereg dodatkowych usług, takich jak weryfikacja kontrahenta czy monitoring wierzytelności.

Koszt faktoringu jest znany klientowi już od samego początku, jeszcze przed złożeniem wniosku. Nie ponosi się żadnych dodatkowych opłat poza prowizją za finansowanie konkretnej faktury wraz z odsetkami, naliczonymi za dni faktycznego finansowania.

W SMEO można mieć przyznane 250 000 zł limitu faktoringowego, a wykorzystać jedynie jego część – np. sfinansować faktury o wartości 20 000 zł. Koszt będzie liczony jedynie dla tych konkretnych, finansowanych u faktora faktur, przyznanie limitu jest całkowicie darmowe. Warto dodać, że koszt faktoringu można zaliczać do kosztów uzyskania przychodu i w całości odliczyć go od podatku.

Mit 3: Faktoring jest dla firm w złej kondycji finansowej

Faktoring to wsparcie finansowe również dla dobrze prosperujących firm – ułatwia bieżące prowadzenie i dalszy rozwój działalności, przyczyniając się do stałego pomnażania dochodów. Dzięki faktoringowi firmy są bardziej konkurencyjne, bo mogą bez problemu zagwarantować swoim kontrahentom długie terminy płatności na wystawianych fakturach – nawet do 90 dni.

Faktoring przynosi firmom wiele korzyści. To dobry sposób na poprawę płynności finansowej, terminowe opłacanie swoich zobowiązań finansowych, uniezależnienie się od kondycji finansowej kontrahentów, możliwość dysponowania większą ilością środków na rozwój firmy oraz brak obciążenia limitu kredytowego.

Mit 4: Faktoring to wykup długów lub windykacja należności

Faktoring to wykup długów – tak błędnie rozumie tę usługę wielu przedsiębiorców. Czy to prawda? Oczywiście, że nie! Często bywa tak, że tej usłudze przyglądają się przedsiębiorcy, którzy mają problemy z klientami zalegającymi z płatnościami. To błąd.

Faktoring to innowacyjny produkt finansowy, który bazuje na fakturach posiadających relatywnie długi termin płatności. Dzięki tej usłudze przedsiębiorca zyskuje szybciej dostęp do środków należnych za wykonaną usługę z odroczonym terminem płatności. Faktura, którą przekazuje się faktorowi nie może być przeterminowana! Faktoring należy zatem postrzegać w kategoriach pewnej transakcji handlowej – faktor nabywa wierzytelności wynikające z faktur i wypłaca przedsiębiorcy część ich wartości.

Faktoring nie ma nic wspólnego z windykacją. Firma faktoringowa nie zajmuje się skupowaniem długów, pomimo faktu, że to ona przyjmuje na siebie ryzyko płatnicze i obowiązki administracyjne.

Mit 5: Cichy faktoring to najlepsza opcja

Czy cichy faktoring (czyli taki, który nie wymaga zgody ani poinformowania kontrahenta) to najlepsza opcja? Wcale nie. Podpisując umowę faktoringową ze SMEO korzystasz z usługi klasycznego faktoringu – czyli dokonujesz cesji wierzytelności. Na wystawianej swojemu kontrahentowi fakturze musisz podać numer bankowy swojego faktora, a nie swój. Bo to nie zawsze faktor informuje o cesji, może też poinformować sam przedsiębiorca.

Czy powinieneś się tego obawiać? Absolutnie nie! Fakt, że firma przechodzi procedurę weryfikacyjną po stronie faktora bardzo dobrze o niej świadczy – faktor uznał ją za wiarygodną i rzetelną, a więc twój kontrahent zyskuje pewność, że współpracuje z pewną firmą. Więcej na temat faktoringu jawnego znajdziesz w tym artykule. 

Mit 6: Faktoring to pożyczka

Warto dodać, że koszt usług faktoringowych jest opodatkowany VAT w stawce 23%. Można go więc w całości odliczyć od podatku jako działania biznesowe, które wpływają na funkcjonowanie firmy. Taką możliwość daje jednak tylko faktoring z cesją, jaki oferują firmy spełniające standardy Polskiego Związku Faktorów. Jest to również główna różnica między faktoringiem a pożyczką.

W przypadku korzystania z klasycznego faktoringu na pewno nie zostaniesz oskarżony o wyłudzenie VAT, tymczasem jeśli korzystasz z usług pseudo-faktorów możesz narazić się na przykre konsekwencje. Usługa pożyczkowa jest z VAT zwolniona. Niektóre firmy mimo to opodatkowują swoje usługi 23 proc. VAT-em. Ich działanie naraża Cię na ogromne ryzyko prawne. Takiej usługi nie możesz wrzucić w koszty i odliczyć od podatku. Złożenie błędnej deklaracji VAT podlega karze, nawet jeśli robisz to nieświadomie.

Jak sam widzisz, jest wiele mitów związanych z faktoringiem, które prowadzą do błędnego postrzegania tej usługi. Początkujący przedsiębiorcy na początku swojej drogi biznesowej często nie zdają sobie sprawy z trudności, które na nich czekają. Dopiero zderzenie z rzeczywistością rynkową, często w postaci niepłacących w terminie partnerów i klientów przyciąga ich wzrok w kierunku faktoringu.

Faktoring jawny to najbardziej powszechny i najtańszy w Polsce rodzaj usługi faktoringowej. Co więcej, wydatki z tytułu prowizji i odsetek za tę usługę możesz zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu i odliczyć od podatku.

Istotą faktoringu jest przyspieszenie płatności z faktur przychodowych, czyli wypłata tych pieniędzy, które już się Tobie należą za wykonaną usługę bądź dostarczony towar. Kiedy po prostu nie chcesz czekać 30, 60 czy nawet 90 dni na zapłatę faktury.

Po wcześniejszą wypłatę pieniędzy “zamrożonych” na fakturach możesz zgłosić się do firm faktoringowych – tzw. faktorów. W Polsce oprócz klasycznych firm faktoringowych, spełniających standardy np. Polskiego Związku Faktorów, działają również firmy pożyczkowe oferujące pożyczkę pod fakturę (tzw. pożyczko-faktoringowe lub pseudo-faktoringowe).

Firmy faktoringowe – w przeciwieństwie do firm pożyczkowych – zapewniają, oprócz samego finansowania faktur, również zarządzanie wierzytelnościami oraz usługę weryfikacji kontrahentów. I dlatego usługi faktoringowe – które są czymś więcej niż usługami związanymi z pośrednictwem finansowym – możesz wrzucić w koszty swojej działalności.

Faktoring jawny – dlaczego jest najpopularniejszy?

Decydując się na klasyczny faktoring i podpisując umowę z firmą faktoringową, w chwili przekazania faktury do finansowania dokonujesz cesji wierzytelności.

Cesja wierzytelności to przeniesienie przez Ciebie (przedsiębiorcę) prawa własności wierzytelności oraz wszelkich związanych z nią praw na faktora (np. SMEO).

O cesji jawnej (faktoringu jawnym) mówimy wówczas, gdy Ty lub Twój faktor informujecie o jej dokonaniu kontrahenta, a każda zgłoszona do finansowania faktura zawiera informację o cesji.

Podpisując umowę z faktorem, czyli dokonując cesji, zobowiązany jesteś do zmiany rachunku bankowego na wystawianej swojemu kontrahentowi fakturze. Płatność za fakturę powinna być zrealizowana przez Twojego kontrahenta na dedykowany Tobie rachunek bankowy w firmie faktoringowej, takiej jak SMEO. Jeśli kontrahent przez pomyłkę zapłaci Tobie – zamiast na Twoje konto w SMEO – natychmiast powinieneś te środki zwrócić faktorowi. SMEO rozliczy finansowaną wierzytelność, a pozostałą kwotę odeśle niezwłocznie na Twój rachunek.

Faktoring jawny jest najpopularniejszą formą faktoringu na polskim rynku i ma zastosowanie w obsłudze zarówno transakcji krajowych, jak i międzynarodowych. Korzystanie ze sprawdzonego partnera faktoringowego w świecie biznesowym dobrze o Tobie świadczy i uwiarygodnia Cię w oczach partnerów biznesowych.

Czasem w Polsce można spotkać się również z cesją cichą (faktoring tajny) – wtedy nie masz obowiązku poinformowania kontrahenta o samej cesji i sam rozliczasz się z faktorem. Jest to rzadko spotykany faktoring i to najczęściej w przypadku zakazu cesji w umowach. Jest to też najdroższa forma faktoringu ze względu na najwyższy poziom ryzyka po stronie faktora.

Czytaj: Jak duże spółki finansują się kosztem małych, czyli o zakazie cesji

Faktoring a pożyczka

Co wyróżnia firmy faktoringowe od firm pożyczkowych?

Wydatki z tytułu prowizji faktoringowej i odsetek możesz zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu i bez ryzyka kontroli odliczyć od podatku. Usługi faktoringowe są opodatkowane podatkiem VAT w stawce 23 proc.

Niestety zdarzają się firmy pożyczko-faktoringowe, czy też pseudo-faktoringowe, które opodatkowują swoje usługi 23 proc. VAT-em, ale ich działania narażają Cię na ogromne ryzyko.

Dlaczego? Usługa pożyczkowa to po prostu przelewanie pieniędzy, a potem naliczanie odsetek, czyli jest to typowa usługa pośrednictwa finansowego, zwolniona z VAT. Faktoring to natomiast zarówno finansowanie faktur, ale też monitoring i weryfikowanie wierzytelności i kontrahentów, którym dana firma wystawiła fakturę, kontakt z tymi kontrahentami, nierzadko również działania polubowne prowadzące do zapłaty. Profesjonalni faktorzy sprawdzają też, czy usługa naprawdę została wykonana.

Odliczenie VAT z faktury wystawionej przez firmę pseudo-faktoringową może zostać zakwestionowane przez fiskusa zgodnie z art. 88. Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług:

Art. 88 Przepis ust. 1 pkt. 2 (…):
3a. Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:
2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

Pamiętaj, że złożenie błędnej deklaracji VAT podlega karze. Nawet jeśli konkretna firma pożyczkowa posiada indywidualną interpretację podatkową na swoją usługę, to chroni ona tylko tę firmę, a nie Ciebie (czyli przedsiębiorcę).

Dlatego decydując się na faktoring warto wybrać firmę, która gwarantuje coś więcej, niż przelew gotówki: niech monitoruje Twoje należności i sprawdza kontrahentów. Dobrze, jeżeli jest członkiem Polskiego Związku Faktorów.

Złóż wniosek online