Strefa klienta Zaloguj się do: Panelu faktoringu Panelu pożyczki

Dziękujemy za wypełnienie formularza!

Nasz doradca wkrótce się z Tobą skontaktuje.
Skorzystaj z faktoringu SMEO,
a pieniądze na konto otrzymasz w 5 minut!

Dziękujemy za wypełnienie formularza!

Wkrótce się z Tobą skontaktujemy.

Dziękujemy za umówienie spotkania!

Na wskazany adres e-mail wysłaliśmy zaproszenie
na spotkanie on-line. Do zobaczenia!
Skorzystaj z faktoringu SMEO,
a pieniądze na konto otrzymasz w 5 minut!

Dziękujemy za subskrypcję naszego newslettera!

Będziesz otrzymywać informacje o SMEO. Skorzystaj z faktoringu SMEO, a pieniądze na konto otrzymasz w 5 minut!

Nota obciążeniowa jest dokumentem księgowym, który odgrywa istotną rolę w relacjach pomiędzy przedsiębiorcami oraz w prowadzeniu księgowości firmy. Co to jest nota obciążeniowa, w jakich sytuacjach znajduje zastosowanie, jakie elementy powinna zawierać oraz jakie przepisy regulują jej funkcjonowanie.

Co to jest nota obciążeniowa?

Nota obciążeniowa, inaczej nota księgowa,  to dokument księgowy, który służy do rozliczenia należności pomiędzy stronami transakcji, ale nie dotyczy dostawy towarów czy świadczenia usług objętych podatkiem VAT (jak np. faktoring dla firm).

Przykłady sytuacji, w których stosuje się noty obciążeniowe:

  • Zwrot kosztów poniesionych w imieniu kontrahenta, np. opłat za przesyłkę kurierską, opłat urzędowych czy kosztów podróży służbowej.
  • Obciążenie drugiej strony kosztami wynikającymi z umowy, np. karami umownymi, odszkodowaniami czy dodatkowymi kosztami administracyjnymi.
  • Rozliczenia wewnętrzne między podmiotami powiązanymi, np. w ramach grupy kapitałowej.
  • Wyrównanie kosztów wspólnych poniesionych przez kilka stron, np. w ramach wspólnego przedsięwzięcia.

 

Warto zauważyć, że nota obciążeniowa nie jest regulowana przez przepisy o podatku VAT, co oznacza, że nie podlega wymogom związanym z naliczaniem i odliczaniem VAT-u. Jest to dokument stricte rozliczeniowy, mający charakter dowodu księgowego.

Elementy noty obciążeniowej

Jak wystawić notę obciążeniową? Choć nie podlega ona szczegółowym regulacjom prawnym w takim stopniu jak faktura VAT, powinna zawierać pewne kluczowe informacje, aby była uznawana za prawidłowy dokument księgowy.

Elementy te obejmują:

  • Nagłówek dokumentu – wyraźne oznaczenie „Nota obciążeniowa” lub „Nota księgowa”.
  • Numer noty obciążeniowej – unikalny numer dokumentu umożliwiający jego identyfikację.
  • Data wystawienia – dzień, w którym dokument został sporządzony.
  • Dane stron transakcji:
    • nazwa i adres wystawcy noty (np. firmy obciążającej kosztami).
    • nazwa i adres odbiorcy noty (np. kontrahenta, który ma pokryć koszty).
    • NIP lub inne dane identyfikacyjne obu stron, jeśli są wymagane w danej sytuacji.
  • Opis przedmiotu rozliczenia – szczegółowe wyjaśnienie, czego dotyczy nota, np. „Zwrot kosztów opłaty sądowej w związku z realizacją umowy nr 123/2023”.
  • Kwota obciążenia – wysokość należności, którą strona zobowiązana ma pokryć. Warto dodać, że kwota ta może być podawana w walucie obcej, jeśli strony uzgodniły takie rozliczenie.
  • Podstawa prawna lub uzasadnienie – wskazanie przyczyny wystawienia noty, np. umowa, protokół czy inny dokument, który uzasadnia obciążenie.
  • Podpis wystawcy – choć nie jest to obowiązkowe we wszystkich przypadkach, podpis osoby upoważnionej do wystawienia noty zwiększa jej wiarygodność.

W jakich sytuacjach nota obciążeniowa jest szczególnie przydatna?

Skoro wiesz już, jak wystawić notę obciążeniową, to kiedy ma to zastosowanie? Szczególnie w sytuacjach, gdy:

  • rozliczenia dotyczą kosztów, które nie są objęte podatkiem VAT, np. kar umownych przy umowach współpracy;
  • jedna strona ponosi koszty w imieniu drugiej, a następnie dokonuje ich refakturyzacji;
  • potrzebne jest udokumentowanie obciążenia drugiej strony kosztami administracyjnymi lub organizacyjnymi, które nie wynikają bezpośrednio z zakupu towarów lub usług.

Przykład: Firma A i firma B zawarły umowę współpracy, na mocy której firma A organizuje konferencję branżową. W trakcie realizacji projektu firma A pokryła koszty wynajmu sali konferencyjnej. Zgodnie z umową, firma B zobowiązała się do pokrycia połowy tych kosztów. Aby udokumentować obciążenie firmy B, firma A wystawia notę obciążeniową na odpowiednią kwotę.

Nota obciążeniowa a faktura VAT – różnice

Często pojawiają się pytania dotyczące różnicy między notą obciążeniową a fakturą VAT. Kluczowe różnice można podsumować w kilku punktach.

  • Podatek VAT – faktura VAT dokumentuje sprzedaż towarów lub usług objętych VAT, podczas gdy nota obciążeniowa dotyczy kosztów, które nie podlegają VAT.
  • Regulacje prawne – faktura VAT jest ściśle regulowana przepisami ustawy o VAT, natomiast nota obciążeniowa nie podlega takim rygorom i może być bardziej elastyczna w formie.
  • Cel wystawienia – faktura VAT służy dokumentowaniu transakcji handlowych, a nota obciążeniowa jest narzędziem do rozliczeń innych zobowiązań finansowych.

Nota korygująca a księgowa

Nota księgowa jest dokumentem wewnętrznym, nieregulowanym szczegółowymi przepisami, używanym w różnych celach księgowych, np. do rozliczeń niefakturowych. Z kolei nota korygująca to szczególny rodzaj faktury, którego zasady wystawiania są określone w Rozporządzeniu Ministra Finansów. Służy wyłącznie do poprawy błędów w fakturach, takich jak literówki w nazwie nabywcy czy numerze NIP, i nie może być używana do korekty kwot lub stawek VAT.

Czy nota obciążeniowa musi być ewidencjonowana w księgach rachunkowych?

Nota obciążeniowa jest dokumentem księgowym, który powinien być ewidencjonowany w księgach rachunkowych zarówno przez wystawcę, jak i odbiorcę. Dzięki temu firmy mogą zachować pełną transparentność finansową oraz poprawność rozliczeń podatkowych.

Przykład ewidencji:

  • Firma wystawiająca notę obciążeniową księguje ją jako należność wobec odbiorcy.
  • Firma otrzymująca notę księguje ją jako zobowiązanie wobec wystawcy.

Czy nota obciążeniowa wymaga podpisu?

Nota obciążeniowa nie stanowi dokumentu księgowego, który zgodnie z Ustawą o rachunkowości wymaga podpisu. W praktyce oznacza to, że nota nie musi zawierać własnoręcznego podpisu wystawcy. Dodatkowo, nota obciążeniowa nie musi być dostarczana w formie papierowej. Można ją przesłać również w formie elektronicznej.

Czy nota obciążeniowa jest przychodem?

Kwestia księgowania not obciążeniowych reguluje § 11 ust. 3 rozporządzenia dotyczącego prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zgodnie z tym przepisem, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, takie jak faktury, dokumenty celne, a także inne dowody określone w § 12 i 13 tego rozporządzenia.

W świetle tych przepisów nota obciążeniowa może zostać uznana za inny dowód księgowy, co oznacza, że może być podstawą do zapisów w księdze przychodów i rozchodów.

Nota obciążeniowa – ile wynosi rekompensata?

Od momentu, w którym minął termin zapłaty, wierzyciel zyskuje prawo do rekompensaty za opóźnienia w regulowaniu należności. Od 1 stycznia 2020 roku zaszły istotne zmiany dotyczące wysokości tej rekompensaty. Obecnie obowiązują trzy przedziały, które uwzględniają wartość długu oraz odpowiednią wysokość rekompensaty:

  • Długi do 5 000 zł – rekompensata wynosi 40 euro.
  • Długi od 5 001 zł do 50 000 zł – rekompensata wynosi 70 euro.
  • Długi powyżej 50 000 zł – rekompensata wynosi 100 euro.

 

Wysokość rekompensaty w euro jest przeliczana na złotówki według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski (NBP). Przyjęty kurs to ten obowiązujący w ostatnim dniu roboczym miesiąca, który poprzedza miesiąc wymagalności roszczenia.

Nota obciążeniowa to niezwykle przydatny dokument w relacjach między firmami, szczególnie w sytuacjach, które nie wymagają wystawienia faktury VAT. Dzięki swojej elastyczności i prostocie może być stosowana w różnorodnych przypadkach, takich jak rozliczenia kosztów (np. przy współpracy, udzielenie pożyczki dla firm etc.), zwroty wydatków czy obciążenie karami umownymi.

 

 

Kapitał zakładowy to kluczowy element struktury finansowej każdej spółki kapitałowej, definiujący jej podstawowe zabezpieczenie majątkowe. Obowiązuje w takich formach prawnych jak spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.), spółka akcyjna (S.A.), czy prosta spółka akcyjna (PSA). Przyjrzyjmy się bliżej, czym jest kapitał zakładowy, jak działa oraz jakie są zasady jego podwyższenia.

Co to jest kapitał zakładowy?

Kapitał zakładowy to kwota zadeklarowana przez wspólników lub akcjonariuszy na pokrycie majątku spółki, wpisana do umowy lub statutu spółki. Jest on dzielony na udziały (w przypadku spółek z o.o.) lub akcje (w spółkach akcyjnych), które reprezentują indywidualny wkład poszczególnych udziałowców. Wkłady te mogą przybrać formę zarówno środków pieniężnych, jak i aportu, czyli wartości niepieniężnych, takich jak nieruchomości, prawa majątkowe czy wierzytelności.

Minimalne wartości kapitału zakładowego

Ważną funkcją kapitału zakładowego jest gwarancja bezpieczeństwa dla wierzycieli spółki. Ustawodawca określił minimalne wartości kapitału zakładowego dla różnych rodzajów spółek, aby zapewnić stabilność finansową przedsiębiorstw. Na przykład:

  • w spółce z o.o. kapitał zakładowy wynosi co najmniej 5 000 zł,
  • w spółce akcyjnej – 100 000 zł,
  • w spółce komandytowo-akcyjnej – 50 000 zł,
  • w prostej spółce akcyjnej – jedynie 1 zł.

 

Ważne jest zatem by wiedzieć, że każda spółka ma minimalny wymagany kapitał zakładowy – takich wymogów nie ma w przypadku innych form prawnych firmy jak jednoosobowa działalność gospodarcza.

Wkłady na kapitał zakładowy – pieniężne i niepieniężne

Kapitał zakładowy może być pokryty w różnorodny sposób, co zwiększa elastyczność wspólników w jego formowaniu. Wkłady pieniężne są najczęściej spotykane i stanowią proste przekazanie środków finansowych do spółki. Wkłady niepieniężne, zwane aportami, mogą obejmować:

  • nieruchomości,
  • maszyny i urządzenia,
  • prawa autorskie i inne prawa majątkowe,
  • wierzytelności.

 

Wartość aportu musi być rzetelnie wyceniona. W spółkach akcyjnych może to wymagać opinii biegłego rewidenta, by uniknąć pomyłek. Dodatkowo istotnym ograniczeniem jest zakaz wniesienia do kapitału zakładowego rzeczy niemających wymiernej wartości, takich jak świadczenia pracy lub usług. Wspólnicy są zobowiązani do pokrycia kapitału w pełnej wysokości, co w przypadku spółek akcyjnych i komandytowo-akcyjnych może być realizowane etapami – na przykład poprzez wniesienie najpierw ¼ wartości nominalnej akcji.

Funkcja kapitału zakładowego

Chociaż kapitał zakładowy pełni funkcję gwarancyjną, nie jest on ograniczony wyłącznie do zabezpieczenia wierzycieli. Po zarejestrowaniu spółki i wniesieniu wkładów zarząd może wykorzystać te środki na różne cele, np. zakup środków trwałych, finansowanie inwestycji czy bieżące wydatki operacyjne. Z kolei wkłady niepieniężne mogą zostać sprzedane, a uzyskane środki włączone do aktywów spółki.

Co istotne, nienaruszalność kapitału zakładowego jest podstawową zasadą w polskim systemie prawnym. Oznacza to, że zarząd spółki nie może podejmować działań, które zmniejszałyby jego wartość bez odpowiednich uchwał.

Podwyższenie kapitału zakładowego

Czasem spółka decyduje się na podwyższenie kapitału zakładowego, co może być motywowane różnymi potrzebami biznesowymi. Proces ten polega na wniesieniu dodatkowych wkładów przez istniejących lub nowych wspólników i może odbywać się poprzez:

  1. emisję nowych udziałów lub akcji,
  2. podwyższenie wartości nominalnej istniejących udziałów,
  3. konwersję wierzytelności na udziały.

Podwyższenie kapitału zakładowego może poprawić wiarygodność spółki w oczach inwestorów, zwiększyć jej zdolność kredytową oraz dostarczyć funduszy na dalszy rozwój. Niemniej proces ten wymaga spełnienia określonych formalności, takich jak zgłoszenie zmiany do rejestru sądowego czy uiszczenie podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) w wysokości 0,5% od wartości podwyższenia. Od tej zasady istnieją wyjątki: np. podwyższenie kapitału w ramach emisji akcji na rynku regulowanym nie podlega opodatkowaniu PCC.

Minimalizacja ryzyka dzięki kapitałowi zakładowemu

Wysokość kapitału zakładowego wpływa na postrzeganie spółki przez jej otoczenie. Wyższa kwota oznacza większe zabezpieczenie dla wierzycieli, co może być korzystne w przypadku negocjacji umów czy ubiegania się o kredyty bankowe. Jednakże w praktyce rzeczywista wartość majątku spółki może ulec zmianie, dlatego ważne jest bieżące monitorowanie sytuacji finansowej.

W przypadku strat przekraczających połowę kapitału zakładowego zarząd musi podjąć działania naprawcze, takie jak reorganizacja działalności, podwyższenie kapitału lub nawet decyzja o likwidacji spółki.

Kapitał zakładowy a rozwój spółki

Kapitał zakładowy stanowi fundament dla funkcjonowania każdej spółki, ale jego rola nie kończy się na zabezpieczeniu finansowym. Dzięki odpowiedniemu zarządzaniu i ewentualnym podwyższeniom kapitału możliwe jest skuteczne finansowanie nowych inwestycji i rozwój przedsiębiorstwa. Zrozumienie, co to jest kapitał zakładowy, oraz znajomość jego funkcji i zasad podwyższania pozwala nie tylko na efektywne zarządzanie spółką, ale także na budowanie jej wiarygodności w oczach kontrahentów i partnerów biznesowych.

Właściwie ustalony i zarządzany kapitał zakładowy to jeden z kluczowych elementów sukcesu każdej spółki, niezależnie od jej wielkości czy branży.

 

Klasyczny faktoring umożliwia szybsze uzyskanie środków zamrożonych w wystawionych fakturach sprzedażowych dzięki finansowaniu przez firmę faktoringową. Tymczasem dzięki faktoringowi odwrotnemu (tzw. zakupowemu) przedsiębiorca może opłacić zakupy dla firmy. Sprawdź, na czym polega i czy to rozwiązanie dobre dla Twojego biznesu.

Faktoring zakupowy, czyli odwrotny

Faktoring zakupowy, inaczej odwrotny lub zobowiązaniowy, to mniej popularny rodzaj faktoringu od pełnego i niepełnego (na podstawie danych GUS). O wiele częściej spotyka się na rynku oferty faktoringu pełnego i niepełnego, z których chętnie korzystają małe, średnie i duże firmy. Jednak faktoring zakupowy także ma swoje zalety. Umożliwia on finansowanie zakupów przedsiębiorstwa bez angażowania środków własnych. Firma finansująca (faktor) nabywa od przedsiębiorstwa (faktoranta) jego zobowiązania wobec dostawców, za daną cenę. Inaczej mówiąc, faktor płaci należności  firmy za zakupy, a faktorant oddaje te środki w ratach lub pokrywając je z bieżących dochodów w umówionym terminie.

Dzięki takiej konstrukcji finansowania, firma może nabywać materiały, towary, produkty nawet gdy nie ma w konkretnej chwili kapitału na zakupy. Nie musi angażować własnych środków i zamrażać pieniędzy w towarach lub półproduktach, a zamiast tego może je wykorzystać na pokrycie kosztów bieżącej działalności czy rozwój biznesu.

Cechy faktoringu odwrotnego

Faktoring zakupowy (odwrotny) umożliwia w 100% sfinansowanie zakupów firmy. Można w ten sposób finansować faktury zaliczkowe, faktury przeterminowane, faktury z terminem płatności w przyszłości oraz raty leasingowe. Spłata jest ustalana indywidualnie i możliwa jest tu spora elastyczność w kwestii liczby rat i terminu uiszczenia należności. Dzięki opłaceniu zakupów w terminie, w przyszłości faktorant być może uzyskać rabaty u kontrahentów, a do tego będzie prezentował się jako godny zaufania i wypłacalny partner.

Faktoring zakupowy krok po kroku

Dowiedz się, jak krok po kroku wygląda proces faktoringu zakupowego:

1.   Kupujesz towary, materiały, półprodukty etc. i otrzymujesz fakturę od kontrahenta.

2.   Faktor nabywa od Ciebie te należności i opłaca faktury za Ciebie.

3.   Ustalasz z faktorem dogodny termin spłaty zobowiązania np. w ratach miesięcznych przez kilka lat.

Zalety faktoringu odwrotnego w kontekście sezonowości i wzrostu zamówień

Dla firm działających w branżach sezonowych, takich jak produkcja, budownictwo czy handel, faktoring odwrotny stanowi idealne rozwiązanie. W okresach zwiększonego popytu, przedsiębiorstwa często muszą inwestować znaczne środki w zakup towarów i surowców, jeszcze zanim otrzymają przychody ze sprzedaży. Dzięki faktoringowi odwróconemu mogą one pokrywać bieżące zobowiązania u dostawców i jednocześnie utrzymywać stabilność finansową. Co więcej, natychmiastowe opłacenie faktur pozwala na budowanie trwałych relacji z kontrahentami i negocjowanie korzystniejszych warunków handlowych, takich jak wydłużone terminy płatności czy większe rabaty.

Faktoring odwrotny a alternatywne formy finansowania

W porównaniu do kredytów obrotowych czy linii kredytowych, faktoring odwrotny oferuje znacznie większą elastyczność oraz mniejsze wymagania formalne. Przedsiębiorca nie musi spełniać rygorystycznych wymogów bankowych, takich jak historia kredytowa czy zabezpieczenia hipoteczne. Faktoring odwrócony pozwala także na szybszy dostęp do środków, co jest szczególnie istotne w przypadku dynamicznie rozwijających się firm potrzebujących natychmiastowego wsparcia finansowego. Dodatkowym atutem jest możliwość finansowania zarówno dużych zamówień jednorazowych, jak i regularnych zakupów od stałych dostawców.

Jakie branże najczęściej korzystają z faktoringu odwrotnego?

Choć faktoring odwrócony jest uniwersalnym rozwiązaniem, największą popularnością cieszy się w sektorach o wysokim zapotrzebowaniu na materiały i towary, takich jak produkcja przemysłowa, logistyka czy e-commerce. Przykładowo, sklepy internetowe, które muszą utrzymywać duże stany magazynowe, aby sprostać szybkim dostawom, korzystają z faktoringu odwrotnego do finansowania zakupów towarów od hurtowników. Dzięki temu mogą zwiększyć dostępność asortymentu, unikając jednocześnie problemów z płynnością finansową.

Podsumowanie – dlaczego warto wybrać faktoring odwrotny?

Decyzja o skorzystaniu z faktoringu odwrotnego może być kluczowa dla firm, które chcą zachować elastyczność finansową i efektywnie zarządzać zobowiązaniami. Dzięki temu rozwiązaniu przedsiębiorstwa zyskują możliwość szybkiego realizowania zakupów, minimalizując ryzyko opóźnień w płatnościach. Faktoring odwrócony sprawdza się zarówno w długofalowej strategii rozwoju, jak i jako wsparcie w chwilach wzmożonych wydatków.

Jeśli zastanawiasz się, jak faktoring odwrotny może wpłynąć na rozwój Twojej firmy, skontaktuj się z naszym zespołem, aby uzyskać spersonalizowaną ofertę.

Czy faktoring zakupowy jest dla Ciebie?

Faktoring zakupowy jest przede wszystkim dobrym rozwiązaniem dla firm, które nie chcą zamrażać środków w towarach czy nie mają płynności pozwalającej na szybkie regulowanie zobowiązań u dostawców. Ponadto polecany jest firmom z branży sprzedaży detalicznej z obrotami w gotówce jak apteki, butiki, sklepy spożywcze. Te bowiem mają stałych dostawców i terminy płatności za towary są dość krótkie. Stąd może się pojawić problem z uregulowaniem należności na czas. Zawsze też opłaca się korzystać z faktoringu odwrotnego, gdy kontrahent oferuje dodatkowe rabaty za natychmiastowe uregulowanie należności z faktury.

Szukasz opcji finansowania faktur? Zastanawiasz się, jaki rodzaj faktoringu wybrać? Napisz do nas!

 

Artykuł z dnia 22.08.2024 r., zaktualizowany 16.12.2024 roku.

 

Firmy mogą ubiegać się o różne formy finansowania, a jednymi z najpopularniejszych są pozabankowe pożyczki. Wiążą się one z mniejszą liczbą formalności i wymogów niż kredyty, dlatego przedsiębiorcy chętnie o nie wnioskują.

Pożyczki a kredyty dla firm

Czym jest pożyczka i czym się różni od kredytu? Pożyczka to zobowiązanie regulowane przez Kodeks Cywilny. Mogą jej udzielać dowolne podmioty: firmy, osoby fizyczne, instytucje finansowe np. firmy faktoringowe i pożyczkowe, parabanki. Umowę pożyczki można zawrzeć ustnie przy kwocie do 1000 zł lub pisemnie. Nie ma żadnych przepisów narzucających treść umowy pożyczki. Pożyczka może też być wykorzystana na dowolny cel. Nie musi być odpłatna.

Jeśli zaś chodzi o kredyt, to udzielać go mogą tylko banki i to podstawowa różnica między kredytem a pożyczką. Umowa kredytowa jest zawsze w formie pisemnej, a środki z kredytu przeznacza się na wskazany cel, np. zakup nieruchomości, sprzętu, floty czy inwestycje. Kredytobiorca zobowiązuje się zwrócić kredyt wraz z odsetkami w określonych terminach spłaty. Przed udzieleniem kredytu banki skrupulatnie sprawdzają zdolność kredytową wnioskodawcy i jego wiarygodność oraz aktualny stan zadłużenia.

Pożyczka online dla firm

Pozabankową pożyczkę dla firm jest o wiele łatwiej uzyskać niż kredyt. Nie udzielają jej banki, a wnioskowanie o nią nie wiąże się z koniecznością złożenia tak wielu dokumentów. Niektóre instytucje pozabankowe udzielające pożyczek nie sprawdzają zdolności kredytowej czy nawet stanu zadłużenia pożyczkobiorcy. Obecnie można szybko uzyskać pożyczkę online dla małej czy średniej firmy, np. jednoosobowej działalności gospodarczej.

Pozabankowe pożyczki dla firm coraz bardziej popularne

Badania krajowe wskazują, że rośnie popyt na pożyczki pozabankowe. Szybkie finansowanie dostępne od ręki jest ważne szczególnie w przypadku przedsiębiorców z sektora MŚP, którzy szukają łatwo dostępnych, alternatywnych źródeł dostępu do pieniędzy.

Trendy w ostatnich latach są wyraźnie wzrostowe – w 2022 poziom finansowania pozabankowego wzrósł o ok. 30% w stosunku do 2021 roku. Jednocześnie spadło finansowanie sektora Małych i średnich firm w bankach o ok. 20% między rokiem 2021 a 2022. To pokazuje, że rośnie zapotrzebowanie pożyczki pozabankowe na rynku, bo banki coraz mniej chętnie wspomagają finansowo małych przedsiębiorców. Wedle raportu Accenture w roku 2025 alternatywne finansowanie dla sektora MŚP osiągnie największy potencjał wzrostu.

Pożyczka dla firmy jako wsparcie w nieprzewidzianych wydatkach

W dynamicznie zmieniającym się środowisku biznesowym pożyczka dla firmy może okazać się kluczowym rozwiązaniem w sytuacjach wymagających szybkiego reagowania na nieprzewidziane wydatki. Firmy często borykają się z nagłymi kosztami, takimi jak awaria sprzętu, potrzeba dokupienia materiałów czy opóźnienia w płatnościach od kontrahentów. W takich przypadkach pożyczka dla firmy pozwala na błyskawiczne uzupełnienie braków finansowych i utrzymanie ciągłości działania bez ryzyka utraty klientów czy projektów. Dzięki prostym procedurom i minimalnej liczbie formalności pozabankowe pożyczki stanowią elastyczne narzędzie wspierające przedsiębiorców.

Pożyczki dla firm pozabankowe – elastyczność i szybkość działania

Pożyczki dla firm pozabankowe wyróżniają się na tle tradycyjnych kredytów bankowych przede wszystkim dostępnością i elastycznością. Firmy pożyczkowe oferują przedsiębiorcom uproszczone procedury, często rezygnując z restrykcyjnych wymogów dotyczących zdolności kredytowej. Co więcej, decyzje o przyznaniu finansowania zapadają błyskawicznie, a środki mogą trafić na konto firmy nawet w ciągu 24 godzin. To sprawia, że takie pożyczki stają się idealnym rozwiązaniem dla przedsiębiorstw potrzebujących szybkiego dostępu do gotówki bez zbędnych formalności.

Dlaczego pożyczka dla firmy zyskuje na popularności?

Wzrost zainteresowania produktami finansowymi, takimi jak pożyczka dla firmy, wynika z rosnącej potrzeby utrzymania elastyczności operacyjnej w sektorze MŚP. Przedsiębiorcy coraz częściej wybierają pozabankowe źródła finansowania, ponieważ pozwalają one na szybkie pozyskanie środków na rozwój, inwestycje lub pokrycie bieżących kosztów. W odróżnieniu od tradycyjnych kredytów bankowych, pożyczki ratalne nie wiążą się z długotrwałym procesem weryfikacji, co sprawia, że są dostępne również dla firm o krótkiej historii działalności.

Sprawdź ofertę pożyczki ratalnej od SMEO

Do tej pory w naszej ofercie mieliśmy jedynie faktoring dla małych i średnich przedsiębiorstw. W tym roku postanowiliśmy wprowadzić nowy produkt: pozabankową pożyczkę ratalną dla firm. 

Taka pożyczka może być dodatkowym źródłem finansowania, gwarantując szybki zastrzyk gotówki.

Oferujemy do 200 000 zł, o które możesz zawnioskować w 100% online. Naszą pożyczkę spłacisz w ratach o równej wysokości przez okres od 3 do 12 miesięcy. 

Co ważne, możesz ją przeznaczyć na dowolny cel związany z działalnością firmy, np.:

  •       zachowanie bieżącej płynności,
  •       zatowarowanie,
  •       zakup środków trwałych,
  •       rozszerzenie działalności,
  •       spłatę firmowych zobowiązań,
  •       realizację kontraktu,
  •       remont,
  •       inny cel związany z działalnością firmy.

 

W SMEO na ten moment oferujemy pożyczkę ratalną online dla jednoosobowych działalności gospodarczych. Możesz ją uzyskać, wypełniając prosty wniosek online i bez zbędnych formalności. Wystarczy kilka minut i gotowe, a po pozytywnej decyzji wypłacamy środki bardzo szybko – już następnego dnia trafiają na konto przedsiębiorcy. 

Chcesz złożyć wniosek o Pożyczkę Ratalną w SMEO? Przejdź do procesu wnioskowania.

Chcesz dowiedzieć się więcej? Zadzwoń na 22 22 10 103 i porozmawiaj z naszym Ekspertem. 

 

Artykuł z dnia 09.03.2024 r., zaktualizowany 16.12.2024 roku.

Noty korygujące to istotny element obrotu gospodarczego, umożliwiający poprawianie drobnych błędów na fakturach bez konieczności ich ponownego wystawiania. W praktyce jednak nie każda pomyłka może być skorygowana w ten sposób. W poniższym artykule wyjaśniamy, kiedy stosuje się noty korygujące, a kiedy wymagana jest faktura korygująca, oraz jak te dokumenty wpływają na rozliczenia i faktoring.

Noty korygujące – co warto wiedzieć?

Noty korygujące to dokumenty pozwalające na poprawienie drobnych błędów w fakturach, bez konieczności wystawiania nowej faktury korygującej. Są szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy pomyłki dotyczą elementów niemających wpływu na rozliczenie podatkowe, takich jak błędny adres czy numer rejestracyjny pojazdu. W obrocie gospodarczym, zwłaszcza przy korzystaniu z usług faktoringowych, prawidłowe dane na fakturach mają kluczowe znaczenie, dlatego znajomość zasad wystawiania not korygujących jest istotna dla przedsiębiorców. Nie można na przykład po prostu anulować błędnie wystawionej faktury, ale trzeba ją w jakiś sposób skorygować.

Kto wystawia noty korygujące?

Noty korygujące wystawia nabywca towaru lub usługi, jeśli zauważy błędy w otrzymanej fakturze. Co ważne, wystawienie noty korygującej wymaga akceptacji sprzedawcy. Ustawa o VAT nie precyzuje, w jaki sposób akceptacja powinna się odbyć, co oznacza, że może to nastąpić zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej, np. e-mailem.

Nota korygująca do faktury – kiedy można ją wystawić?

Nota korygująca służy do poprawy błędów o charakterze opisowym, które nie wpływają na kwoty podatkowe czy finansowe. Nabywca może wystawić ją, gdy:

  • niepoprawny adres nabywcy lub sprzedawcy,
  • błędny numer NIP,
  • niewłaściwe daty (sprzedaży, wystawienia faktury, terminu płatności),
  • błędne oznaczenie towarów lub usług,
  • niepoprawny numer rejestracyjny pojazdu w przypadku zakupu paliwa.

 

Ważne jest, aby pamiętać, że noty korygujące nie są stosowane do poprawiania istotnych błędów, takich jak ceny, ilości towarów czy stawki VAT – w takich przypadkach konieczne jest wystawienie faktury korygującej.

Czy wystawienie noty korygującej jest obowiązkowe?

Wystawienie noty korygującej do faktury nie jest obowiązkiem nabywcy. Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 listopada 2015 r. (nr IPPP1/4512-979/15-3/AŻ), poprawa drobnych błędów, takich jak błędne dane adresowe przy prawidłowym NIP, ma charakter fakultatywny i nie wpływa na rozliczenie podatkowe.

Cytat z interpretacji: „Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki dotyczące danych sprzedawcy, nabywcy lub oznaczenia towaru/usługi, może wystawić notę korygującą, ale nie jest to jego obowiązek.”

Jakie elementy musi zawierać nota korygująca?

Aby nota korygująca była prawidłowa, musi zawierać:

  • tytuł dokumentu „NOTA KORYGUJĄCA”,
  • numer i datę wystawienia,
  • dane nabywcy i sprzedawcy (nazwy, adresy, NIP),
  • szczegóły dotyczące faktury, której dotyczy korekta,
  • opis błędu i jego poprawioną wersję.

 

Faktura korygująca zamiast noty korygującej

Nie wszystkie błędy mogą być skorygowane za pomocą noty. W przypadku uchybień dotyczących kluczowych elementów faktury, konieczne jest wystawienie faktury korygującej. Dotyczy to sytuacji, gdy:

  • zmieniają się jednostki miary lub ilość towarów/usług,
  • korygowane są ceny netto,
  • dokonywany jest zwrot towaru lub zapłaty,
  • pojawiają się błędy rachunkowe (np. w naliczeniu VAT lub wartości brutto),
  • nadawane są upusty lub obniżki po wystawieniu faktury.

 

Faktura korygująca jest dokumentem wpływającym na księgowanie i wymaga odpowiednich zapisów w ewidencjach podatkowych i księgowych.

Procedura akceptacji noty korygującej

Gdy nota korygująca jest wysyłana tradycyjną pocztą, należy przygotować dwa egzemplarze dokumentu. Po akceptacji przez sprzedawcę jeden egzemplarz jest zwracany do nabywcy z podpisem potwierdzającym zgodność. W przypadku elektronicznej formy akceptacji, potwierdzenie może być przesłane e-mailem, co znacznie usprawnia proces.

Warto zauważyć, że obecnie nie ma obowiązku umieszczania na nocie korygującej oznaczeń „ORYGINAŁ” i „KOPIA”. Jeśli jednak się pojawiają, kopia pozostaje u wystawcy, a oryginał trafia do odbiorcy faktury.

Nota korygująca a KSeF

W okresie dobrowolnego korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF), przedsiębiorcy mogą poprawiać dane formalne za pomocą not korygujących wystawianych poza systemem. Jednak KSeF nie przewiduje możliwości formalnej korekty dokumentów przez nabywców w ramach samego systemu. Nota korygująca nie jest fakturą ustrukturyzowaną, która jest jedyną formą akceptowaną w KSeF. Dlatego korekty w systemie będzie można przeprowadzać wyłącznie przy użyciu faktur korygujących. Po wprowadzeniu obowiązkowego korzystania z KSeF, które planowane jest na 1 lutego 2026 roku, wystawianie not korygujących nie będzie już możliwe. Po tym czasie procedury korygowania faktur mogą ulec zmianie, dlatego przedsiębiorcy powinni śledzić aktualne przepisy i dostosowywać swoje procesy księgowe do nowych wymagań.

Noty korygujące a faktoring

W kontekście faktoringu, poprawność danych na fakturach ma szczególne znaczenie, ponieważ faktury są podstawą do rozliczeń z faktorem. Drobne błędy formalne mogą opóźniać proces finansowania, dlatego warto korzystać z not korygujących, aby szybko naprawić nieścisłości. Nota korygująca do faktury pozwala na sprawne i bezproblemowe skorygowanie pomyłek, co wpływa na płynność finansową przedsiębiorstwa.

Noty korygujące – podsumowanie

Noty korygujące to narzędzie ułatwiające poprawianie drobnych błędów na fakturach, które nie wpływają na rozliczenia podatkowe. Ich wystawienie jest dobrowolne, ale może znacznie usprawnić procesy księgowe i faktoringowe. Przedsiębiorcy powinni pamiętać o ich roli oraz o tym, że w przypadku istotnych błędów konieczna będzie faktura korygująca. Dzięki notom korygującym można szybko i skutecznie wprowadzać poprawki, co jest szczególnie ważne w dynamicznym środowisku biznesowym.

 

Płatność odroczona to popularne rozwiązanie stosowane zarówno przez przedsiębiorców, jak i konsumentów. Polega na zakupie towarów lub usług z przesunięciem terminu płatności. Zamiast natychmiastowego uregulowania należności, nabywca otrzymuje możliwość zapłaty po upływie określonego czasu, często od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy. Odroczona płatność to istotne narzędzie, które pozwala firmom na elastyczne zarządzanie finansami oraz poprawę relacji z kontrahentami.

Płatność odroczona – co to jest i jak działa?

Odroczona płatność to umowa między sprzedawcą a kupującym, która pozwala na przesunięcie terminu zapłaty. W kontekście transakcji B2B odroczona płatność funkcjonuje jako forma tzw. kredytu kupieckiego. Jest to pozabankowe finansowanie działalności gospodarczej, w której sprzedawca udziela nabywcy dodatkowego czasu na zapłatę za towar lub usługę. W wielu branżach, takich jak budownictwo, handel czy transport, płatności odroczone stały się standardem, wspierając płynność finansową przedsiębiorstw.

Tego typu finansowanie jest szczególnie korzystne dla firm, które chcą zrealizować większe zamówienia bez konieczności natychmiastowego angażowania całego kapitału. W praktyce najczęściej dokumentuje je faktura z odroczonym terminem płatności.

Ciekawostką jest to, że forma udzielenia kredytu kupieckiego nie musi być formalna. Umowa może mieć charakter pisemny lub ustny, co zwiększa elastyczność i dostępność tego rozwiązania. Kluczową rolę odgrywa jednak zaufanie między stronami oraz ocena ryzyka związanego z terminową zapłatą.

Dla kogo jest płatność odroczona?

Płatność odroczona na fakturze to opcja dedykowana przede wszystkim firmom o dobrej kondycji finansowej. Sprzedawcy zwykle stosują dwa podejścia do oceny kontrahenta:

  • Indywidualna analiza wiarygodności kontrahenta – polega na weryfikacji zdolności płatniczej klienta, historii współpracy i informacji z biur informacji gospodarczej. Ten model sprawdza się w relacjach z nowymi partnerami biznesowymi.
  • Systemowy proces przyznawania kredytu kupieckiego – niektóre firmy tworzą własne procedury, które pozwalają na automatyczne przyznawanie odroczonych płatności. Dzięki temu proces jest szybszy, a ryzyko dokładnie kontrolowane.

 

Niezależnie od metody, kluczowe jest monitorowanie poziomu należności oraz bieżąca analiza ryzyka. W przypadku większych transakcji warto również stosować dodatkowe zabezpieczenia.

Dlaczego warto oferować płatność odroczoną?

Oferowanie odroczonej płatności to sposób na budowanie przewagi konkurencyjnej. Klienci coraz częściej oczekują elastycznych form rozliczeń, a umożliwienie im zapłaty w późniejszym terminie może znacząco zwiększyć lojalność oraz liczbę zamówień.

Dla firm sprzedających towary lub usługi płatność odroczona to szansa na zwiększenie sprzedaży i przyciągnięcie nowych kontrahentów. Choć przesunięcie terminu płatności wiąże się z pewnym ryzykiem, istnieją skuteczne narzędzia pozwalające na jego minimalizację, takie jak ubezpieczenie kredytu kupieckiego czy faktoring.

Jak zminimalizować ryzyko związane z płatnością odroczoną?

Zastosowanie płatności odroczonych wymaga odpowiedniego zarządzania ryzykiem. Poniżej kilka praktycznych wskazówek.

  • Analiza kontrahenta – przed udzieleniem odroczonego terminu płatności warto sprawdzić wiarygodność finansową klienta, np. poprzez bazy CEIDG, KRS czy biura informacji gospodarczej.
  • Stosowanie zaliczek – wymaganie częściowej zapłaty przed dostawą towaru lub usługi pozwala na zabezpieczenie części należności.
  • Ograniczenie współpracy – dostarczanie kolejnych partii towaru uzależnione od spłaty wcześniejszych zobowiązań to skuteczna metoda kontroli ryzyka.
  • Rabaty za szybką zapłatę – oferowanie skonta, czyli obniżki ceny w zamian za natychmiastową płatność, może zachęcić klientów do wcześniejszego uregulowania faktury.
  • Ubezpieczenie kredytu kupieckiego – chroni przed skutkami niewypłacalności kontrahenta. Warto jednak pamiętać, że ubezpieczenie nie pokrywa całej kwoty, a jedynie jej część, zwykle od 80% do 90%.

Jak szybko otrzymać pieniądze przy płatności odroczonej?

Płatność odroczona może wiązać się z ryzykiem zatorów płatniczych. Dlatego wielu przedsiębiorców decyduje się na faktoring. Polega on na sprzedaży nieprzeterminowanych faktur firmie faktoringowej, która od razu wypłaca środki sprzedawcy. Dzięki temu firma nie musi czekać na płatność od kontrahenta i może natychmiast wykorzystać uzyskane środki na dalszą działalność.

Faktoring staje się coraz popularniejszy, zwłaszcza w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw, które często borykają się z problemami płynności finansowej. Wybór odpowiedniego faktora pozwala nie tylko na szybkie uzyskanie środków, ale także na skuteczne zarządzanie należnościami.

Płatność odroczona to wygodne i elastyczne rozwiązanie, które może przynieść korzyści zarówno kupującym, jak i sprzedającym. Kluczem do sukcesu jest jednak właściwe zarządzanie ryzykiem oraz korzystanie z narzędzi wspierających płynność finansową. Warto zatem rozważyć wprowadzenie takiej opcji do swojej oferty i odpowiednio zabezpieczyć się przed ewentualnymi problemami płatniczymi.

 

Anulowanie faktury to szczególny proces, który możliwy jest jedynie w określonych sytuacjach. Nie każda pomyłka czy zmiana okoliczności pozwala na uznanie faktury za niebyłą. Sprawdź, kiedy anulowanie faktury VAT jest dopuszczalne i jakie warunki muszą zostać spełnione, aby zrobić to zgodnie z przepisami.

Anulowanie faktury VAT – kiedy i jak jest możliwe?

Czy można anulować fakturę VAT? Tak, ale przedsiębiorcy nie mogą swobodnie uznawać faktury za nieważną. Proces anulowania faktury VAT wymaga spełnienia określonych warunków i jest dopuszczalny jedynie wtedy, gdy dokumentuje czynność, która ostatecznie nie została zrealizowana.

Anulowanie faktury a podstawa prawna

Anulowanie faktury nie jest wprost uregulowane w ustawie o VAT, jednak dopuszczalne na podstawie utrwalonej praktyki oraz interpretacji organów podatkowych. Warto pamiętać, że każda sytuacja może być rozpatrywana indywidualnie, dlatego w przypadku wątpliwości zaleca się skonsultowanie sprawy z doradcą podatkowym.

Kiedy można anulować fakturę?

Anulowanie faktury jest możliwe wyłącznie w przypadku spełnienia dwóch podstawowych warunków:

  • transakcja nie doszła do skutku – towar lub usługa nie zostały dostarczone ani wykonane;
  • faktura nie trafiła do obrotu prawnego – odbiorca nie otrzymał dokumentu, a oba egzemplarze faktury (oryginał i kopia) pozostają w posiadaniu wystawcy.

 

Najczęstszy przykład dotyczy sprzedaży wysyłkowej za pobraniem. Jeżeli odbiorca nie przyjmie przesyłki i nie zapłaci za towar, faktura wraz z towarem wracają do nadawcy. W takiej sytuacji anulowanie faktury sprzedaży jest możliwe, ponieważ nie powstał obowiązek podatkowy.

Anulowanie faktury a wyjątkowe przypadki

Faktura może zostać anulowana także w przypadku zaginięcia lub zniszczenia przesyłki. Konieczne jest jednak posiadanie dokumentu potwierdzającego zaistniałą sytuację, np. zaświadczenia od firmy kurierskiej. Wówczas, jeśli faktura nie dotarła do odbiorcy, wystarczy kopia w rękach wystawcy, aby przeprowadzić anulowanie.

Czy można anulować fakturę elektroniczną?

W przypadku faktur elektronicznych anulowanie jest znacznie trudniejsze. Wysłanie faktury mailem oznacza jej wprowadzenie do obiegu prawnego. Nawet jeśli odbiorca twierdzi, że nie odebrał wiadomości, nie ma pewności, że faktura nie dotarła. Co więcej, wiele firm korzysta z systemów automatycznie księgujących faktury elektroniczne, co dodatkowo utrudnia ich anulowanie. Jeśli faktura elektroniczna dotarła do odbiorcy, anulowanie jej jest praktycznie niemożliwe i lepiej jest wystawić fakturę korygującą. 

Brak zapłaty a anulowanie faktury sprzedaży

Brak zapłaty nie jest podstawą do anulowania faktury. Jeśli transakcja została zrealizowana – towar dostarczony lub usługa wykonana – faktura dokumentuje zdarzenie gospodarcze i nie podlega anulowaniu, nawet jeśli nabywca uchyla się od zapłaty. W takiej sytuacji sprzedawca może dochodzić swoich praw innymi środkami, ale anulowanie faktury jest wykluczone.

Ulga za złe długi

W przypadku braku zapłaty za zrealizowaną transakcję, zamiast anulowania faktury, podatnik może skorzystać z ulgi na złe długi. Rozwiązanie to pozwala na skorygowanie podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w deklaracji VAT, gdy wierzytelność nie zostanie uregulowana w ciągu 90 dni od terminu płatności określonego na fakturze. W opisanej sytuacji wierzyciel ma możliwość zastosowania ulgi w deklaracji VAT składanej do 25 stycznia 2025 r. za grudzień 2024 r., obniżając zobowiązanie podatkowe o kwotę (-) 230 zł. 

Jak anulować fakturę krok po kroku?

Jeśli spełnione zostały warunki umożliwiające anulowanie faktury VAT, należy postępować według poniższych kroków.

  • Przekreślenie dokumentu – oba egzemplarze faktury należy przekreślić, aby uniemożliwić ich ponowne użycie.
  • Dodanie adnotacji – na fakturze należy umieścić adnotację „Anulowano” oraz datę anulowania.
  • Podpis osoby upoważnionej – dokument musi być podpisany przez osobę upoważnioną do wystawiania faktur.

 

Uwaga! Anulowane faktury należy zachować w dokumentacji, aby nie naruszyć ciągłości numeracji. Nie trzeba ich jednak ujmować w ewidencji księgowej.

Anulowanie faktury a korekta JPK_V7

Jeśli anulowana faktura została już ujęta w pliku JPK_V7, konieczne jest złożenie korekty. Podatnik musi skorygować zawyżony podatek należny, co wiąże się również z obowiązkiem aktualizacji deklaracji VAT.

Poprawianie błędów na fakturze VAT – jakie dokumenty stosować?

W przypadku wykrycia błędów na fakturze VAT konieczne jest ich skorygowanie za pomocą odpowiednich dokumentów. Nie trzeba wtedy anulować faktury, ale wystosować notę korygującą lub fakturę korygującą.

Nota korygująca czy faktura korygująca?

Jeśli błąd dotyczy wyłącznie danych formalnych i nie wpływa na kwoty widniejące na fakturze, można zastosować:

  • Notę korygującą – wystawianą przez nabywcę towaru lub usługi i przekazywaną sprzedawcy do akceptacji.
  • Fakturę korygującą dane formalne – wystawianą przez sprzedawcę, gdy to on wykryje błąd.

Przykłady błędów możliwych do poprawienia:

  • data wystawienia faktury,
  • nazwa lub adres sprzedawcy bądź nabywcy,
  • numer NIP sprzedawcy lub nabywcy,
  • data dostawy towarów, wykonania usługi lub otrzymania zapłaty,
  • nazwa towaru lub usługi.

Faktura korygująca wartości

Gdy błąd dotyczy kwot na fakturze, konieczne jest wystawienie faktury korygującej wartości przez sprzedawcę. Taka faktura powinna być sporządzona w przypadku:

  • rabatów, opustów lub obniżek cen,
  • zwrotu towarów lub opakowań,
  • zwrotu całości lub części zapłaty,
  • podwyższenia ceny lub błędu w stawce VAT, kwocie netto/brutto albo innej wartości.

 

Zgodnie z art. 106j ustawy o VAT fakturę korygującą należy wystawić również w sytuacji, gdy stwierdzono pomyłkę w kwocie podatku lub innej pozycji faktury.

W dzisiejszych czasach wiele firm poszukuje elastycznych rozwiązań finansowych, które pozwalają na szybką poprawę płynności finansowej. Jednym z takich rozwiązań jest faktoring, w którym kluczową rolę odgrywa faktorant. W tym artykule przyjrzymy się bliżej, kim jest faktorant, jakie ma zadania i jak wygląda jego współpraca z faktorem.

Kto to faktorant?

Faktorant to firma, która korzysta z usług faktoringowych. W praktyce oznacza to, że faktorant sprzedaje swoje wierzytelności (nieprzeterminowane faktury) firmie faktoringowej, czyli faktorowi, w zamian za szybką gotówkę. Dzięki temu faktorant może poprawić swoją płynność finansową. To może być szczególnie ważne w sytuacji, gdy klienci nie płacą terminowo. Dobra płynność pozwala wtedy uniknąć problemów. Warto zauważyć, że faktorant może być zarówno małym przedsiębiorstwem, jak i dużą korporacją.

Czym jest faktoring?

Faktoring, w którym uczestniczy faktorant, to usługa, która przynosi korzyści wszystkim stronom. Faktorant otrzymuje natychmiastową gotówkę, co pozwala mu na bieżące regulowanie zobowiązań, inwestycje w rozwój czy utrzymanie płynności finansowej. Zaś faktor otrzymuje prowizję za usługę finansowania faktur.

Kto może zostać faktorantem?

W praktyce każdy przedsiębiorca, który wystawia faktury sprzedażowe z odroczonym terminem płatności, może stać się faktorantem. Jednak nie wszystkie branże są równie popularne w kontekście faktoringu. Najczęściej korzystają z niego firmy z branży:

  • transportowej: gdzie cykle płatności są często długie,
  • budowlanej: gdzie ceni się faktury wystawiane z długim terminem zapłaty,
  • handlowej: gdzie potrzebna jest natychmiastowa gotówka na nowe zamówienia.

Faktorant a faktor

Relacja między faktorantem a faktorem jest kluczowa dla efektywnego działania całego procesu faktoringowego. Faktorant, jako przedsiębiorca korzystający z usług faktoringowych, zyskuje natychmiastowy dostęp do gotówki w zamian za sprzedaż swoich wierzytelności. 

Współpraca ta opiera się na zaufaniu i przejrzystości: faktor musi mieć pełny obraz sytuacji finansowej faktoranta, aby móc ocenić ryzyko i ustalić warunki umowy. Ostatecznie obie strony dążą do wspólnego celu – zapewnienia płynności finansowej oraz bezpieczeństwa transakcji. Efektywna komunikacja i zrozumienie potrzeb drugiej strony są kluczowe dla sukcesu tej współpracy.

Jakie wymagania stawia faktor przed faktorantem?

Zanim przedsiębiorca zdecyduje się na skorzystanie z faktoringu, musi spełnić pewne wymogi, które stawia mu faktor. W SMEO proces weryfikacji obejmuje kilka istotnych elementów.

  • Szybki wniosek online – faktorant uzupełnia dane dotyczące firmy oraz weryfikuje swoją tożsamość. Proces odbywa się poprzez jednorazowe logowanie do banku z pomocą narzędzia Kontomatik. Dzięki temu faktor weryfikuje wyciągi bankowe z ostatnich 6 miesięcy. Jednocześnie następuje wtedy weryfikacja tożsamości przedsiębiorcy, nie ma więc konieczności wykonywania dodatkowych czynności weryfikacyjnych. 
  • Informacje o kontrahentach –  faktor weryfikuje i ocenia wiarygodność kontrahentów faktoranta, aby zminimalizować ryzyko ich niewypłacalności.
  • Weryfikacja faktur przekazanych do finansowania – faktorant musi wystawiać faktury sprzedażowe z odroczonym terminem płatności (7-90 dni), nie mogą one być przeterminowane, a sposobem płatności musi być przelew.

 

W SMEO przedsiębiorca może przejść cały proces w 100% online, co znacząco oszczędza czas i eliminuje konieczność osobistych wizyt w instytucji faktoringowej. Wszystkie szczegóły dotyczące oferowanego faktoringu są dostępne na stronie internetowej, co ułatwia cały proces.

Jak działa faktoring?

Proces faktoringu można podzielić na kilka kluczowych kroków.

  • Zawarcie umowy. Faktorant podpisuje umowę z firmą faktoringową, określając warunki współpracy, takie jak prowizja i czas trwania umowy.
  • Przekazanie faktur. Faktorant przekazuje faktorowi do sfinansowania swoje faktury sprzedażowe, które są związane z dostarczonymi towarami lub usługami.
  • Wypłata zaliczki. Po przekazaniu faktur, faktor wypłaca faktorantowi określoną kwotę (nawet do 100% wartości faktury netto) jako zaliczkę.
  • Zarządzanie należnościami. Faktor zajmuje się dalszym procesowaniem faktur, co może obejmować przypomnienia o płatności czy kontakt z kontrahentami.
  • Finalizacja transakcji. Po otrzymaniu płatności od kontrahenta, faktor wypłaca pozostałą część należności faktorantowi.

Zalety korzystania z faktoringu

Faktoring, w którym uczestniczy faktorant, ma wiele zalet, które mogą pozytywnie wpłynąć na sytuację przedsiębiorstwa.

  1. Poprawa płynności finansowej

Dzięki faktoringowi faktorant może szybko uzyskać dostęp do gotówki, co pozwala na bieżące regulowanie zobowiązań i uniknięcie problemów z płynnością.

  1. Eliminacja ryzyka kredytowego

W przypadku faktoringu pełnego i niepełnego faktor odpowiada za odzyskiwanie należności, to znaczy zajmuje się monitoringiem należności, przypominaniem o zapłacie. Natomiast dodatkowo w faktoringu pełny, w razie gdy kontrahent nie ureguluje faktury, to faktor zwraca się z powrotem do faktoranta i od niego egzekwuje płatność. 

  1. Oszczędność czasu i spokój

Faktor zajmuje się procesem monitoringu należności, co pozwala faktorantowi skupić się na podstawowej działalności firmy, zamiast tracić czas na windykację.

  1. Możliwość rozwoju

Dzięki stabilnej płynności finansowej faktorant ma szansę na inwestycje w rozwój firmy, co może prowadzić do zwiększenia przychodów.

Kto to faktorant: podsumowanie

Kto to faktorant? To przedsiębiorca, który decyduje się na skorzystanie z usług faktoringowych, aby poprawić swoją płynność finansową. Dzięki sprzedaży swoich należności faktorowi, może szybko uzyskać gotówkę, co pozwala mu na bieżące regulowanie zobowiązań i inwestycje w rozwój. Faktoring to elastyczne i skuteczne rozwiązanie dla wielu firm, ale przed podjęciem decyzji warto dokładnie przemyśleć zarówno zalety, jak i wady tego rozwiązania.

 

W każdej firmie dążenie do zyskowności jest jednym z głównych celów. Aby go osiągnąć, przedsiębiorstwa muszą zrozumieć, jakie są ich progi i wskaźniki rentowności. W tym artykule przyjrzymy się bliżej tym pojęciom, ich znaczeniu oraz sposobom analizy, które mogą pomóc w podejmowaniu lepszych decyzji biznesowych.

Czym jest rentowność przedsiębiorstwa?

Rentowność przedsiębiorstwa to wskaźnik, który pokazuje, jak skutecznie firma prowadzi swoją działalność oraz zarządza zasobami. Odzwierciedla zdolność do generowania zysków przy jednoczesnej optymalizacji kosztów. Rentowna firma osiąga większe przychody niż wydatki, co sprawia, że jej działalność jest finansowo opłacalna.

Poziomy analizy rentowności

Rentowność można analizować na różnych poziomach:

  • całej firmy: ogólna ocena efektywności działalności;
  • klientów i grup klientów: identyfikacja najbardziej zyskownych segmentów;
  • projektów i zleceń: ocena opłacalności poszczególnych inicjatyw;
  • rodzajów usług i kategorii produktów: analiza, które oferty przynoszą największe zyski.

Kluczowe czynniki wpływające na rentowność

Rentowność przedsiębiorstwa jest uzależniona od wielu aspektów, w tym:

  • branży: różne sektory mają różne normy rentowności;  branże o niskiej marży operacyjnej, jak handel detaliczny, będą miały inne normy rentowności niż np. branża technologiczna czy farmaceutyczna, gdzie ROI może być wyższe, ale cykl zwrotu z inwestycji dłuższy;
  • wielkości firmy: większe firmy mogą korzystać z efektu skali;
  • cyklu produkcyjnego: dłuższe cykle produkcji często prowadzą do wyższej rentowności, choć też generują wyższe koszty utrzymania zapasów i wiążą się z większym ryzykiem; z kolei czasem skrócenie cyklu produkcyjnego przy zachowaniu jakości może poprawić rentowność;
  • ilości sprzedawanych produktów i usług: różnorodność oferty może zwiększyć przychody;
  • kosztów  wytwarzania: efektywność produkcji wpływa na rentowność;
  • strategii cenowej i marketingowej: dobrze przemyślane podejście może zwiększyć przychody;
  • całkowitego poziomu kosztów: kontrola kosztów to klucz do rentowności;
  • struktury kosztów stałych i zmiennych: optymalizacja tych kosztów może przynieść oszczędności;
  • koniunktury gospodarczej: sytuacja rynkowa wpływa na popyt i ceny;
  • metody finansowania inwestycji: odpowiednie podejście do finansowania może zwiększyć rentowność;
  • polityki podatkowej firmy: zarządzanie zobowiązaniami podatkowymi jest kluczowe;
  • struktury asortymentu sprzedaży: odpowiednie dopasowanie oferty do potrzeb rynku.

Co to jest próg rentowności?

Próg rentowności to poziom sprzedaży, przy którym przychody przedsiębiorstwa pokrywają wszystkie jego koszty – zarówno stałe, jak i zmienne. W praktyce oznacza to, że na tym etapie firma nie generuje ani zysku, ani straty. Znalezienie tego progu jest kluczowe dla każdego przedsiębiorstwa, ponieważ pozwala na określenie minimalnej sprzedaży potrzebnej do osiągnięcia równowagi finansowej.

Jak obliczyć próg rentowności?

Aby obliczyć próg rentowności, przedsiębiorstwo musi znać swoje koszty stałe oraz zmienne. Koszty stałe to te, które nie zmieniają się niezależnie od poziomu produkcji, takie jak czynsz czy pensje pracowników. Koszty zmienne natomiast rosną wraz z produkcją, np. koszty surowców. Próg rentowności można obliczyć za pomocą kilku wzorów.

  • Ilościowy próg rentowności można obliczyć, dzieląc koszty stałe przez różnicę między ceną sprzedaży a jednostkowym kosztem zmiennym ( to na przykład koszty surowców, energii czy nadgodzin podzielone na liczbę wyprodukowanych jednostek).
  • Wartościowy próg rentowności można obliczyć, mnożąc próg ilościowy przez cenę sprzedaży.
  • Procentowy próg rentowności oblicza się, dzieląc próg ilościowy przez przewidywany popyt i mnożąc przez 100%.

Wskaźnik rentowności: klucz do oceny efektywności

Wskaźnik rentowności to miara, która pozwala na ocenę efektywności działania firmy. Istnieje wiele różnych wskaźników rentowności, ale najczęściej analizowane to ROE, ROA, ROS i ROI.

Wskaźnik rentowności kapitału własnego (ROE)

Wskaźnik ROE mierzy procentowy zysk, czyli stopę zwrotu z inwestycji, który przypada na kapitał własny przedsiębiorstwa. Wysoki poziom tego wskaźnika sugeruje, że firma generuje znaczne nadwyżki finansowe, co może umożliwić wypłatę dywidend. Jeśli przedsiębiorstwo korzysta z zewnętrznych źródeł finansowania, może to przyczynić się do dalszego wzrostu ROE.

Wskaźnik rentowności aktywów (ROA)

Wskaźnik ROA określa, jaką część zysku netto przedsiębiorstwo osiąga w stosunku do wartości swoich aktywów, zarówno trwałych, jak i obrotowych. Umożliwia on ocenę efektywności wykorzystania zasobów majątkowych, takich jak maszyny, nieruchomości, komputery czy wartości niematerialne i prawne. Wyższa wartość ROA wskazuje na lepszą sytuację finansową firmy, co czyni ten wskaźnik istotnym kryterium oceny dla banków przed przyznaniem kredytu.

Wskaźnik rentowności sprzedaży (ROS)

Wskaźnik ROS umożliwia obliczenie rentowności netto, która wskazuje procentowy udział zysku w przychodach ze sprzedaży po uwzględnieniu wszystkich kosztów oraz podatków. Spadek wartości tego wskaźnika może sugerować, że firma musi zwiększyć sprzedaż produktów lub usług, aby osiągnąć zamierzoną marżę.

Wskaźnik rentowności inwestycji (ROI)

Wskaźnik ROI określa rentowność kapitału zaangażowanego przez firmę, niezależnie od źródła finansowania (mogą to być np. pożyczki, faktoring). Wskazuje stopę zwrotu z inwestycji. Jeśli ROI znacznie przewyższa koszty zewnętrznego finansowania, firma ma możliwość skalowania działalności bez konieczności posiadania dużego kapitału własnego.

WACC: średni Ważony Koszt Kapitału

Dodatkowo w ocenie rentowności firmy, zwłaszcza w kontekście inwestycji, warto wyliczyć WACC. To Średni Ważony Koszt Kapitału, którego analiza daje odpowiedź na to, czy firma generuje zyski przewyższające koszt finansowania (zarówno kapitału własnego, jak i obcego).

EBIT

EBIT to zysk operacyjny, który oblicza się przed uwzględnieniem podatków i odsetek. W analizie finansowej jego stosowanie pozwala na łatwiejsze porównywanie wyników działalności różnych firm, niezależnie od ich poziomu dźwigni finansowej i obciążeń podatkowych.

EBITDA

Wskaźnik EBITDA (zysk przed odsetkami, podatkami i amortyzacją) dostarcza szerszego obrazu wyników operacyjnych firmy niż EBIT. Dzięki uwzględnieniu amortyzacji, która jest dodawana z powrotem do EBIT, eliminowany jest wpływ kosztów niegotówkowych, co lepiej odzwierciedla generowanie przepływów pieniężnych. EBITDA jest powszechnie wykorzystywana do oceny efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa oraz jego potencjału w zakresie przepływów gotówkowych.

Jak zwiększyć rentowność przedsiębiorstwa?

Dbanie o rentowność firmy powinno rozpocząć się jak najwcześniej, najlepiej już na etapie tworzenia biznesplanu. Jeśli działalność zaczyna przynosić mniejsze zyski, warto rozważyć poniższe działania, które mogą pomóc poprawić rentowność jak np.:

  • redukcja kosztów operacyjnych,
  • zmiana formy opodatkowania,
  • inwestycje w szkolenia dla pracowników,
  • zwiększenie inwestycji w marketing,
  • oferowanie dodatkowych usług,
  • inwestycje w nowoczesne technologie,
  • rozszerzenie oferty,
  • automatyzacja procesów.

Znaczenie analizy rentowności

Analiza finansowa rentowności jest niezwykle ważna dla przedsiębiorców, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie firmą. Dzięki niej można ocenić, czy podejmowane działania są opłacalne i przynoszą oczekiwane zyski. Regularna ocena rentowności wspiera procesy planowania i prognozowania rozwoju przedsiębiorstwa. Umożliwia również identyfikację błędów w zarządzaniu, ich szybką korektę oraz skoncentrowanie się na najbardziej zyskownych obszarach działalności.

 

 

Płynność finansowa przedsiębiorstwa jest w dużej mierze uzależniona od poziomu oraz struktury kapitału obrotowego netto, znanego jako kapitał pracujący. Co to jest? Przyjrzymy się jego definicji, znaczeniu oraz sposobom zarządzania nim.

Kapitał obrotowy – definicja

Kapitał pracujący to jeden z rodzajów kapitału obrotowego. Kapitał obrotowy to różnica między bieżącymi aktywami a bieżącymi zobowiązaniami. 

Bieżące zobowiązania obejmują m.in.:

  • zobowiązania wobec dostawców (nieuregulowane rachunki za dostawy),
  • wynagrodzenia dla pracowników,
  • kredyty krótkoterminowe w bankach,
  • zobowiązania wobec państwa (podatki, składki na ubezpieczenia społeczne, opłaty).

 

Występuje kapitał obrotowy brutto i netto. Kapitał obrotowy brutto (majątek obrotowy) dotyczy całkowitej wartości aktywów obrotowych przedsiębiorstwa, czyli zasobów, które przedsiębiorstwo wykorzystuje w codziennej działalności (np. zapasy, należności, inwestycje). A czym jest kapitał obrotowy netto, czyli kapitał pracujący?

Kapitał pracujący – co to takiego?

Kapitał obrotowy netto, zwany również kapitałem pracującym, to nadwyżka aktywów obrotowych ponad zobowiązania krótkoterminowe lub różnica między kapitałem stałym a majątkiem trwałym. Wartości te obejmują jedynie te aktywa, które firma planuje wykorzystać w okresie do 12 miesięcy. Wśród nich znajdują się:

  • zapasy (towary, materiały, półprodukty),
  • należności krótkoterminowe (z tytułu dostaw i usług),
  • inwestycje krótkoterminowe (środki pieniężne, pożyczki, udziały).

 

Kapitał pracujący staje się szczególnie istotny w sytuacjach kryzysowych, gdy przedsiębiorstwo może napotkać trudności z utrzymaniem płynności finansowej.

Znaczenie kapitału obrotowego

Kapitał obrotowy odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu płynności finansowej. Jest szczególnie ważny w sytuacjach, gdy klienci opóźniają płatności lub gdy przedsiębiorstwo ma problemy ze sprzedażą. Posiadanie odpowiedniego kapitału pracującego pozwala firmie na kontynuowanie działalności bez konieczności zaciągania kredytów oraz zabezpiecza ją przed finansowymi konsekwencjami kryzysów.

Dodatni kapitał obrotowy świadczy o marginesie wypłacalności, co umożliwia uregulowanie zobowiązań, nawet w trudnych warunkach.

Obliczanie wartości kapitału obrotowego netto

Kapitał pracujący można obliczyć na dwa sposoby: podejściem majątkowym i kapitałowym. Oba podejścia wykorzystują dane z bilansu przedsiębiorstwa.

Podejście majątkowe

Obliczenie kapitału obrotowego netto (KON) w tym podejściu odbywa się według wzoru:

[KON = Aktywa bieżące – Zobowiązania krótkoterminowe]

Podejście kapitałowe

W tej metodzie korzystamy z równania:

[KON = Kapitał stały – Aktywa trwałe]*

*kapitał stały to środki własne lub długoterminowe środki dłużne, zaś aktywa trwałe to nieruchomości, budynki, maszyny, urządzenia, pojazdy i inne środki niezbędne do prowadzenia działalności

Obie metody powinny prowadzić do identycznych wyników. W przypadku różnic, mogą one wynikać z niejednoznacznej klasyfikacji niektórych elementów bilansu.

Interpretacja wartości kapitału obrotowego netto

Wartość kapitału obrotowego netto interpretuje się przede wszystkim w kontekście jego poziomu:

  • KON > 0: oznacza, że przedsiębiorstwo dysponuje aktywami obrotowymi, które są finansowane długoterminowym kapitałem, co stanowi zabezpieczenie w trudnych czasach;
  • KON < 0: wskazuje na to, że zobowiązania bieżące przewyższają aktywa obrotowe, co może prowadzić do problemów z płynnością, choć nie zawsze jest to sytuacja krytyczna;
  • KON jest zerowy: aktywa i zobowiązania bieżące są na tym samym poziomie, co sugeruje brak rezerw finansowych;

 

Kapitał pracujący może być efektem posiadania wyłącznie kapitałów własnych, mieszanką kapitałów własnych i obcych lub całkowicie obcych (długoterminowych). Korzystanie z długu, czyli z pożyczek i kredytów,  wiąże się jednak z kosztami odsetkowymi.

Zarządzanie kapitałem obrotowym

Zarządzanie kapitałem obrotowym ma na celu znalezienie równowagi między bezpieczeństwem przedsiębiorstwa a zyskownością działalności. Można je podzielić na cztery kluczowe elementy:

  • Zarządzanie środkami pieniężnymi: utrzymywanie odpowiedniego poziomu gotówki, aby zaspokoić zobowiązania bez gromadzenia nadmiaru.
  • Zarządzanie zapasami: optymalne zarządzanie zapasami, aby zaspokoić popyt i jednocześnie ograniczyć koszty magazynowania.
  • Zarządzanie należnościami: regulowanie polityki kredytowej, aby zachęcać do zakupów, jednocześnie minimalizując ryzyko opóźnień w płatnościach.
  • Zarządzanie długiem krótkoterminowym: odpowiedni dobór źródeł finansowania (np. pożyczki, faktoring), które zapewniają bezpieczeństwo i terminowość spłat.

 

Strategie zarządzania kapitałem pracującym

Właściwe zarządzanie kapitałem pracującym jest kluczowe dla funkcjonowania firmy. Istnieją trzy podstawowe strategie.

  • Strategia agresywna polega na utrzymywaniu niskiego poziomu aktywów obrotowych względem bieżących zobowiązań. Choć niesie to ze sobą wysokie ryzyko, może również przynieść duże zyski, poprawiając rentowność, ale zmniejszając płynność finansową.
  • Strategia konserwatywna, czyli utrzymywanie wysokiego poziomu aktywów obrotowych przy minimalizowaniu bieżących kosztów. Choć ta strategia wiąże się z niższym ryzykiem, to może również skutkować mniejszymi zyskami.
  • Strategia umiarkowana stanowi pośrednie podejście między strategiami agresywną a konserwatywną, zachowując niewielką płynność finansową i umiarkowane koszty finansowania.

 

Kapitał obrotowy netto jest kluczowym elementem zarządzania finansami w przedsiębiorstwie. Jego odpowiednie monitorowanie i zarządzanie mają kluczowe znaczenie dla zachowania płynności finansowej oraz długoterminowej stabilności. Przedsiębiorcy powinni stosować strategie, które najlepiej odpowiadają ich sytuacji rynkowej oraz celom finansowym, aby skutecznie zarządzać swoimi zasobami i zapewnić rozwój firmy.

 

 

Złóż wniosek online