styczeń 2025 - SMEO - Faktoring online dla firm, wymień faktury na gotówkę w 5 minut

Posted on 27 stycznia 202527 stycznia 2025 by smeo_admin

Z roku na rok rosną koszty zatrudnienia pracownika. Wpływ na to ma przede wszystkim podwyższanie minimalnej płacy przez ustawodawcę oraz wzrost obciążeń podatkowych i składkowych. Wynagrodzenie netto wypłacane pracownikowi na umowie o pracę stanowi jedynie około 60% wszystkich ponoszonych kosztów. Sprawdźmy, ile pracodawca płaci za pracownika na umowie o pracę oraz przy innych rodzajach umów.

Minimalne wynagrodzenie w 2025 roku

Od stycznia 2025 roku minimalna płaca brutto wynosi 4666 zł, co stanowi wzrost o 366 zł w stosunku do grudnia 2024 roku. W przypadku zatrudnienia na umowie cywilnoprawnej minimalna stawka godzinowa wynosi 30,50 zł brutto.

Podwyższenie minimalnej krajowej oznacza wyższe koszty dla pracodawcy. W praktyce realne obciążenie na każdym etacie w przypadku wynagrodzenia minimalnego wynosi 5621,60 zł. To wzrost o ponad 8% rok do roku, co stanowi wyzwanie dla wielu przedsiębiorców, szczególnie w sektorach takich jak handel czy usługi.

Ile pracodawca płaci za pracownika w 2025 roku?

Koszty zatrudnienia pracownika na umowie o pracę obejmują:

wynagrodzenie brutto,
składki ZUS finansowane przez pracodawcę,
wpłaty do Pracowniczych Planów Kapitałowych (PPK),
inne obligatoryjne obciążenia.

Składki odprowadzane przez pracodawcę

Od wynagrodzenia brutto pracodawca opłaca następujące składki:

emerytalna – 9,76%,
rentowa – 6,50%,
wypadkowa – 1,67% (dla firm zatrudniających do 9 pracowników),
Fundusz Pracy (FP) – 2,45%,
Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) – 0,10%,
PPK – 1,50% (opcjonalnie, jeśli pracownik nie zrezygnował).

Razem daje to 21,98% dodatkowych kosztów ponoszonych przez pracodawcę.

Ile pracodawca płaci za pracownika przy najniższej krajowej w 2025 roku?

Wzrost płacy minimalnej wpływa nie tylko na wynagrodzenie netto pracownika, ale również na wysokość składek opłacanych przez pracodawcę. Przy najniższej krajowej całkowity koszt zatrudnienia wzrósł o 440,60 zł miesięcznie w stosunku do 2024 roku. Jest to szczególnie odczuwalne w przypadku mikroprzedsiębiorstw oraz branż opierających się na niskopłatnych etatach.

Przykładowe obliczenia – minimalna krajowa

W przypadku minimalnego wynagrodzenia brutto na poziomie 4666 zł całkowity koszt zatrudnienia w 2025 roku wynosi:

Wynagrodzenie brutto: 4666 zł
Wynagrodzenie netto: 3510,92 zł
Koszty zatrudnianie po stronie pracodawcy – składki ZUS:
- emerytalna: 455,40 zł
- rentowa: 303,29 zł
- wypadkowa: 77,92 zł
- FP: 114,32 zł
- FGŚP: 4,67 zł

Ile pracodawca płaci za pracownika przy najniższej krajowej w roku 2025? Łączny koszt zatrudnienia wynosi 5621,60 zł. Pracodawca poniesie dodatkowe koszty zatrudnienia pracownika w wysokości 955,60 zł. Pracownik zaś otrzyma na rękę 3510,92 zł. Oznacza to, że niemal 2110,68 zł z łącznego kosztu zatrudnienia stanowią składki i podatki.

Koszty zatrudnienia na innych rodzajach umów

Umowa zlecenie

Koszty zatrudnienia na umowie zleceniu są zbliżone do tych na umowie o pracę, jeśli umowa stanowi jedyne źródło dochodu pracownika i nie jest on studentem w wieku do 26 lat. W takim przypadku pracodawca musi opłacić wszystkie składki ZUS. Dla studentów poniżej 26. roku życia jedynym kosztem jest wynagrodzenie brutto.

Umowa o dzieło

Przy umowie o dzieło pracodawca nie odprowadza składek ZUS ani wpłat na PPK. Kosztem dla pracodawcy jest jedynie wynagrodzenie brutto. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy umowa o dzieło jest zawierana z własnym pracownikiem – wówczas powstaje obowiązek opłacania składek.

Skąd brać na koszty zatrudnienia pracownika?

Koszty zatrudnienia pracowników, czyli składki ZUS mogą stanowić znaczące obciążenie dla przedsiębiorców, zwłaszcza dla małych firm i osób prowadzących działalność gospodarczą. Regularne składki na ubezpieczenia często są trudne do pokrycia w sytuacjach, gdy firma boryka się z problemami w płynności finansowej. W takich przypadkach warto rozważyć narzędzia finansowe, takie jak faktoring, który pozwala na szybkie uwolnienie gotówki zamrożonej w wystawionych fakturach. Dzięki temu można efektywnie zarządzać bieżącymi zobowiązaniami i uniknąć zaległości.

Podsumowanie

Zatrudnienie pracownika w 2025 roku, szczególnie na minimalną krajową, wiąże się z dużymi kosztami dla pracodawcy. Przy najniższej krajowej wynoszącej 4666 zł brutto, całkowity koszt zatrudnienia to 5621,60 zł, z czego niemal 2110,68 zł stanowią składki i podatki. Koszty zatrudnienia na umowach cywilnoprawnych zależą od sytuacji pracownika, a przy umowach o dzieło pracodawca ponosi jedynie koszt wynagrodzenia brutto.

Aktualizacja: 27.01.2025

Posted on 22 stycznia 202527 stycznia 2025 by smeo_admin

Prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce w 2025 roku wiąże się z istotnymi kosztami, które przedsiębiorcy muszą uwzględnić w swoim budżecie. Do głównych wydatków należą składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, podatek dochodowy oraz inne koszty utrzymania firmy. Sprawdź, ile kosztuje własna firma w 2025 roku.

Składki ZUS na start – ulga na rozkręcenie działalności

Na początku prowadzenia firmy przedsiębiorcy mogą skorzystać z ulg: przez pierwsze pół roku opłacają jedynie składkę zdrowotną, a kolejne dwa lata korzystają z tzw. preferencyjnego ZUS-u.

Preferencyjny ZUS w 2025 roku jest liczony od 30% minimalnego wynagrodzenia, które wynosi 4660 zł. W związku z tym podstawa wymiaru składek to 1399,80 zł, a składki wynoszą:

Emerytalna: 273,24 zł
Rentowa: 111,98 zł
Chorobowa: 34,30 zł
Wypadkowa: 23,38 zł

Łączna wysokość preferencyjnych składek w 2025 roku to 442,90 zł miesięcznie. Dzięki temu młodzi przedsiębiorcy mogą skoncentrować się na rozwoju biznesu bez nadmiernego obciążenia finansowego.

Pełne składki ZUS po okresie ulg

Po zakończeniu okresu ulg przedsiębiorcy muszą opłacać pełne składki ZUS, które w 2025 roku są wyliczane od 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia wynoszącego 8673 zł. Podstawa wymiaru składek wynosi 5203,80 zł, a miesięczne składki to:

Emerytalna: 1015,78 zł
Rentowa: 416,30 zł
Chorobowa: 127,49 zł
Wypadkowa: 86,90 zł
Fundusz Pracy: 127,49 zł

Łączna wysokość pełnych składek ZUS wynosi 1773,96 zł miesięcznie, co oznacza wzrost o 173,64 zł w porównaniu do 2024 roku. Rocznie przedsiębiorcy zapłacą aż 2083,68 zł więcej, co wymaga uwzględnienia w planowaniu budżetu.

Składka zdrowotna – zmiany w 2025 roku

Wprowadzone zmiany w składkach zdrowotnych mogą przynieść oszczędności wielu przedsiębiorcom.

Skala podatkowa: składka zdrowotna wynosi 9% od 75% minimalnego wynagrodzenia, czyli około 314,96 zł miesięcznie minimum (obniżka względem 2024 roku).
Podatek liniowy: dla dochodów poniżej dwukrotności przeciętnego wynagrodzenia składka wyniesie tyle samo, co przy skali podatkowej (314,96 zł). Dochody powyżej tego progu będą obciążone składką w wysokości 4,9% od nadwyżki.
Ryczałt ewidencjonowany: Składka zdrowotna będzie zależna od przychodu:
- Przychody poniżej 60 tys. zł – 461,66 zł,
- Przychody między 60 tys. zł a 300 tys. zł – 769,43 zł,
- Przychody wyższe – nawet 1384,97 zł.

Podatek dochodowy – formy opodatkowania

Zaliczka na podatek dochodowy to kolejny koszt prowadzenia firmy, który jest uzależniony od wybranej formy opodatkowania:

Skala podatkowa: 12% od dochodów do 120 000 zł oraz 32% od nadwyżki powyżej tej kwoty. Dochody do 30 000 zł są zwolnione z opodatkowania.

Podatek liniowy: stała stawka wynosi 19% niezależnie od wysokości dochodów. Jest to korzystne dla przedsiębiorców osiągających wysokie zarobki.

Ryczałt ewidencjonowany: podatek liczony od przychodów, z różnymi stawkami zależnie od rodzaju działalności, wynoszącymi od 2% do 17%. Dla małych firm może to być najbardziej opłacalna opcja.

Inne koszty prowadzenia firmy

Jaki jest koszt prowadzenia firmy? Oprócz składek ZUS i podatków, miesięczne koszty prowadzenia działalności gospodarczej obejmują wiele dodatkowych wydatków, które również należy uwzględnić w planowaniu budżetu:

Koszty biura: wynajem powierzchni biurowej może wynosić od kilkuset do kilku tysięcy złotych miesięcznie, w zależności od lokalizacji i wielkości.

Usługi księgowe: obsługa księgowa kosztuje od 200 do nawet 1000 zł miesięcznie, w zależności od liczby dokumentów i skali działalności.

Koszty marketingu: reklama, pozycjonowanie strony internetowej i inne działania promocyjne mogą generować znaczne wydatki, sięgające kilkuset złotych lub więcej.

Wyposażenie i materiały biurowe: zakup sprzętu komputerowego, mebli czy materiałów eksploatacyjnych to dodatkowy koszt, zwłaszcza na początku działalności.

Opłaty za media i internet: koszty energii elektrycznej, wody, gazu i internetu to zwykle kilkaset złotych miesięcznie.

Ubezpieczenia: dodatkowe ubezpieczenia majątkowe lub OC dla firm mogą kosztować od 100 do 500 zł miesięcznie.

Łącznie te koszty mogą wynosić od kilku do kilkunastu tysięcy złotych miesięcznie, w zależności od specyfiki prowadzonej działalności.

Ile kosztuje własna firma? Podsumowanie

Jak widać, koszty utrzymania firmy nie są małe, zwłaszcza gdy nie przysługują już żadne ulgi. Miesięczne koszty prowadzenia działalności gospodarczej mogą wynosić od kilku do kilkunastu tysięcy złotych. Czy przy takich wydatkach własny biznes jest opłacalny? Wszystko zależy od możliwości generowania przychodów, zarządzania kosztami oraz specyfiki rynku.

Przed założeniem firmy trzeba dokładnie przeanalizować prognozowane przychody oraz miesięczne koszty prowadzenia działalności gospodarczej, by upewnić się, że przedsiębiorstwo będzie w stanie utrzymać płynność finansową i osiągnąć rentowność. Warto też zastanowić się nad finansowaniem zewnętrznym np. faktoringiem, który może ułatwić utrzymać płynność poprzez otrzymywanie środków z faktur od ręki.

Aktualizacja: 22.01.2025

Posted on 16 stycznia 202516 stycznia 2025 by smeo_admin

Inflacja to jeden z głównych wskaźników makroekonomicznych określających sytuację gospodarczą. Żywność i napoje podrożały o 22,3 proc. r/r, użytkowanie mieszkania i nośniki energii aż o 26 proc., a transport – o 14,4 proc. Niedawno w artykule wyjaśnialiśmy już, czym jest inflacja i czemu należy się jej obawiać. Dziś przedstawiamy Wam podstawowe typy inflacji.

Czym jest inflacja bazowa?

Inflacja bazowa jest to uproszczona miara, która ukazuje to, jak kształtuje się inflacja po wyłączeniu zmian uznawanych za pozostające poza oddziaływaniem polityki pieniężnej.

Ten wskaźnik cen dóbr konsumpcyjnych nie uwzględnia więc żywności, paliw i energii.

Jak poinformował Narodowy Bank Polski, w październiku 2022 przyspieszyła do 11,0%. Stanowi to nowy rekord w przeszło 20-letniej historii tych statystyk.

Jakie są rodzaje inflacji?

W zależności od przyczyn wywołujących zjawiska inflacyjne wyróżnia się 3 podstawowe typy inflacji:

Inflacja popytowa występuje wtedy, gdy przyczyną wzrostu cen jest nadmierny popyt w stosunku do istniejącej podaży. Nadmierna ilość pieniądza w obiegu sprawia, że czasem bywa ona nazywana również inflacją pieniężną.

Inflacja kosztowa ma miejsce gdy przyczyną wzrostu cen są rosnące koszty produkcji.

Przyczyną inflacji strukturalnej jest z kolei niedostosowanie struktury produkcyjnej do zmieniających się potrzeb nabywców.

Typy i rodzaje inflacji – podział ze względu na natężenia procesów inflacyjnych

W zależności od tempa rozwoju procesów inflacyjnych rozróżnia się 4 rodzaje inflacji:

Inflacja pełzająca (inaczej zwana inflacją trwałą, chroniczną, powolną, łagodną, jednocyfrowa lub przytłumiona) ma miejsce wtedy, gdy obserwujemy nieznaczny wzrost przeciętnego poziomu cen w gospodarce (nie przekracza 5% rocznie, przeciętny wzrost cen w skali miesiąca nie może przy tym przekroczyć 1%). Skutki tego typu inflacji są nieduże. Społeczeństwo nie traci zaufania do pieniądza i nie zmienia swoich zachowań zakupowych.

Inflacja krocząca (inaczej inflacja biegnąca, kłusująca lub stąpająca) występuje wtedy, gdy dynamika wzrostu cen rośnie od 4-5 do 10% w skali roku. Ten typ inflacji wciąż uznawany jest za umiarkowany, ponieważ ceny nieznacznie odchylają się od normy.

Inflacja galopująca występuje wtedy, gdy mamy do czynienia z wysokim poziomem inflacji (sięgającym nawet 50, 100 czy 200% w skali roku) i szybko rosnącą stopą inflacji. Galopująca inflacja jest niezwykle niekorzystna dla gospodarki i niesie ze sobą wiele negatywnych konsekwencji. Przede wszystkim błyskawicznie spada wartość pieniądza.

Hiperinflacja to najbardziej dynamiczna forma inflacji, często nazywana dramatyczną formą inflacji. Wzrost cen waha się w tym przypadku między kilkoma tysiącami a trylionem procent rocznie.

Rodzaje inflacji a prognozy na 2025 rok

W 2025 roku temat inflacji nadal pozostaje kluczowy dla gospodarek na całym świecie. Obserwujemy znaczące zmiany w dynamice inflacyjnej, w tym wpływ zarówno inflacji popytowej, jak i inflacji kosztowej, które są wynikiem trwających perturbacji na rynkach energii i surowców. W Polsce inflacja krocząca utrzymuje się na poziomie jednocyfrowym, jednak prognozy wskazują na ryzyko wzrostu w wyniku zewnętrznych czynników ekonomicznych. Zrozumienie, jakie są rodzaje inflacji, pozwala lepiej przygotować się na jej skutki i podejmować świadome decyzje finansowe.

Dlatego właśnie umiejętność zarządzania finansami firmy w dobie inflacji jest kluczowa. Korzystanie z narzędzi takich jak faktoring może pomóc przedsiębiorcom minimalizować ryzyko utraty wartości pieniędzy, co jest szczególnie istotne, gdy mamy do czynienia z różnymi typami inflacji.

Prognozy inflacji w Polsce na 2025 rok:

Według różnych analiz, inflacja w Polsce w 2025 roku może kształtować się następująco:

Narodowy Bank Polski (NBP): ankieta przeprowadzona wśród profesjonalnych prognostów wskazuje, że inflacja CPI w 2025 roku wyniesie średnio 4,3%, z typowym zakresem prognoz od 3,5% do 5,2%.

Bankier

Deloitte: prognozuje wzrost stopy inflacji do 4,5% w 2025 roku, z 3,8% w 2024 roku, co może być spowodowane odmrożeniem cen energii.

Analizy.pl

Rada Polityki Pieniężnej (RPP): w „Założeniach polityki pieniężnej na rok 2025” wskazuje, że dynamika cen konsumpcyjnych powinna stopniowo obniżać się w kierunku celu inflacyjnego NBP. Cel inflacyjny wynosi 2,5 proc. +/- 1 pkt. proc.

Money.pl

Nie pozwól, aby inflacja “zjadła” Twoje pieniądze

Pamiętaj, że w dobie szalejącej inflacji im dłużej czekasz na pieniądze za faktury od swoich kontrahentów, tym mniej są one warte. Dlatego warto skorzystać z usługi faktoringu, która umożliwia natychmiastową wypłatę pieniędzy zamrożonych w wystawionych fakturach sprzedażowych. W ten sposób możesz od razu skorzystać z pieniędzy i przeznaczyć je, na co chcesz.

Zainteresowany? Skontaktuj się z nami i zapytaj o faktoring dla Twojej firmy!

Aktualizacja tekstu: 16.01.2025

Posted on 9 stycznia 202527 stycznia 2025 by Paulina

Nota obciążeniowa jest dokumentem księgowym, który odgrywa istotną rolę w relacjach pomiędzy przedsiębiorcami oraz w prowadzeniu księgowości firmy. Co to jest nota obciążeniowa, w jakich sytuacjach znajduje zastosowanie, jakie elementy powinna zawierać oraz jakie przepisy regulują jej funkcjonowanie.

Co to jest nota obciążeniowa?

Nota obciążeniowa, inaczej nota księgowa, to dokument księgowy, który służy do rozliczenia należności pomiędzy stronami transakcji, ale nie dotyczy dostawy towarów czy świadczenia usług objętych podatkiem VAT (jak np. faktoring dla firm).

Przykłady sytuacji, w których stosuje się noty obciążeniowe:

Zwrot kosztów poniesionych w imieniu kontrahenta, np. opłat za przesyłkę kurierską, opłat urzędowych czy kosztów podróży służbowej.
Obciążenie drugiej strony kosztami wynikającymi z umowy, np. karami umownymi, odszkodowaniami czy dodatkowymi kosztami administracyjnymi.
Rozliczenia wewnętrzne między podmiotami powiązanymi, np. w ramach grupy kapitałowej.
Wyrównanie kosztów wspólnych poniesionych przez kilka stron, np. w ramach wspólnego przedsięwzięcia.

Warto zauważyć, że nota obciążeniowa nie jest regulowana przez przepisy o podatku VAT, co oznacza, że nie podlega wymogom związanym z naliczaniem i odliczaniem VAT-u. Jest to dokument stricte rozliczeniowy, mający charakter dowodu księgowego.

Elementy noty obciążeniowej

Jak wystawić notę obciążeniową? Choć nie podlega ona szczegółowym regulacjom prawnym w takim stopniu jak faktura VAT, powinna zawierać pewne kluczowe informacje, aby była uznawana za prawidłowy dokument księgowy.

Elementy te obejmują:

Nagłówek dokumentu – wyraźne oznaczenie „Nota obciążeniowa” lub „Nota księgowa”.
Numer noty obciążeniowej – unikalny numer dokumentu umożliwiający jego identyfikację.
Data wystawienia – dzień, w którym dokument został sporządzony.
Dane stron transakcji:
- nazwa i adres wystawcy noty (np. firmy obciążającej kosztami).
- nazwa i adres odbiorcy noty (np. kontrahenta, który ma pokryć koszty).
- NIP lub inne dane identyfikacyjne obu stron, jeśli są wymagane w danej sytuacji.
Opis przedmiotu rozliczenia – szczegółowe wyjaśnienie, czego dotyczy nota, np. „Zwrot kosztów opłaty sądowej w związku z realizacją umowy nr 123/2023”.
Kwota obciążenia – wysokość należności, którą strona zobowiązana ma pokryć. Warto dodać, że kwota ta może być podawana w walucie obcej, jeśli strony uzgodniły takie rozliczenie.
Podstawa prawna lub uzasadnienie – wskazanie przyczyny wystawienia noty, np. umowa, protokół czy inny dokument, który uzasadnia obciążenie.
Podpis wystawcy – choć nie jest to obowiązkowe we wszystkich przypadkach, podpis osoby upoważnionej do wystawienia noty zwiększa jej wiarygodność.

W jakich sytuacjach nota obciążeniowa jest szczególnie przydatna?

Skoro wiesz już, jak wystawić notę obciążeniową, to kiedy ma to zastosowanie? Szczególnie w sytuacjach, gdy:

rozliczenia dotyczą kosztów, które nie są objęte podatkiem VAT, np. kar umownych przy umowach współpracy;
jedna strona ponosi koszty w imieniu drugiej, a następnie dokonuje ich refakturyzacji;
potrzebne jest udokumentowanie obciążenia drugiej strony kosztami administracyjnymi lub organizacyjnymi, które nie wynikają bezpośrednio z zakupu towarów lub usług.

Przykład: Firma A i firma B zawarły umowę współpracy, na mocy której firma A organizuje konferencję branżową. W trakcie realizacji projektu firma A pokryła koszty wynajmu sali konferencyjnej. Zgodnie z umową, firma B zobowiązała się do pokrycia połowy tych kosztów. Aby udokumentować obciążenie firmy B, firma A wystawia notę obciążeniową na odpowiednią kwotę.

Nota obciążeniowa a faktura VAT – różnice

Często pojawiają się pytania dotyczące różnicy między notą obciążeniową a fakturą VAT. Kluczowe różnice można podsumować w kilku punktach.

Podatek VAT – faktura VAT dokumentuje sprzedaż towarów lub usług objętych VAT, podczas gdy nota obciążeniowa dotyczy kosztów, które nie podlegają VAT.
Regulacje prawne – faktura VAT jest ściśle regulowana przepisami ustawy o VAT, natomiast nota obciążeniowa nie podlega takim rygorom i może być bardziej elastyczna w formie.
Cel wystawienia – faktura VAT służy dokumentowaniu transakcji handlowych, a nota obciążeniowa jest narzędziem do rozliczeń innych zobowiązań finansowych.

Nota korygująca a księgowa

Nota księgowa jest dokumentem wewnętrznym, nieregulowanym szczegółowymi przepisami, używanym w różnych celach księgowych, np. do rozliczeń niefakturowych. Z kolei nota korygująca to szczególny rodzaj faktury, którego zasady wystawiania są określone w Rozporządzeniu Ministra Finansów. Służy wyłącznie do poprawy błędów w fakturach, takich jak literówki w nazwie nabywcy czy numerze NIP, i nie może być używana do korekty kwot lub stawek VAT.

Czy nota obciążeniowa musi być ewidencjonowana w księgach rachunkowych?

Nota obciążeniowa jest dokumentem księgowym, który powinien być ewidencjonowany w księgach rachunkowych zarówno przez wystawcę, jak i odbiorcę. Dzięki temu firmy mogą zachować pełną transparentność finansową oraz poprawność rozliczeń podatkowych.

Przykład ewidencji:

Firma wystawiająca notę obciążeniową księguje ją jako należność wobec odbiorcy.
Firma otrzymująca notę księguje ją jako zobowiązanie wobec wystawcy.

Czy nota obciążeniowa wymaga podpisu?

Nota obciążeniowa nie stanowi dokumentu księgowego, który zgodnie z Ustawą o rachunkowości wymaga podpisu. W praktyce oznacza to, że nota nie musi zawierać własnoręcznego podpisu wystawcy. Dodatkowo, nota obciążeniowa nie musi być dostarczana w formie papierowej. Można ją przesłać również w formie elektronicznej.

Czy nota obciążeniowa jest przychodem?

Kwestia księgowania not obciążeniowych reguluje § 11 ust. 3 rozporządzenia dotyczącego prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zgodnie z tym przepisem, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, takie jak faktury, dokumenty celne, a także inne dowody określone w § 12 i 13 tego rozporządzenia.

W świetle tych przepisów nota obciążeniowa może zostać uznana za inny dowód księgowy, co oznacza, że może być podstawą do zapisów w księdze przychodów i rozchodów.

Nota obciążeniowa – ile wynosi rekompensata?

Od momentu, w którym minął termin zapłaty, wierzyciel zyskuje prawo do rekompensaty za opóźnienia w regulowaniu należności. Od 1 stycznia 2020 roku zaszły istotne zmiany dotyczące wysokości tej rekompensaty. Obecnie obowiązują trzy przedziały, które uwzględniają wartość długu oraz odpowiednią wysokość rekompensaty:

Długi do 5 000 zł – rekompensata wynosi 40 euro.
Długi od 5 001 zł do 50 000 zł – rekompensata wynosi 70 euro.
Długi powyżej 50 000 zł – rekompensata wynosi 100 euro.

Wysokość rekompensaty w euro jest przeliczana na złotówki według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski (NBP). Przyjęty kurs to ten obowiązujący w ostatnim dniu roboczym miesiąca, który poprzedza miesiąc wymagalności roszczenia.

Nota obciążeniowa to niezwykle przydatny dokument w relacjach między firmami, szczególnie w sytuacjach, które nie wymagają wystawienia faktury VAT. Dzięki swojej elastyczności i prostocie może być stosowana w różnorodnych przypadkach, takich jak rozliczenia kosztów (np. przy współpracy, udzielenie pożyczki dla firm etc.), zwroty wydatków czy obciążenie karami umownymi.