Z tego artykułu dowiesz się...
Prowadzisz firmę, wystawiasz faktury z odroczonym terminem płatności, ale gotówki na koncie wciąż brak? Czekasz na przelewy i zamiast skupić się na rozwijaniu biznesu, codziennie sprawdzasz stan konta z duszą na ramieniu? Spokojnie – na ratunek przychodzi faktoring! Na czym polega umowa faktoringu? I dlaczego to narzędzie może odmienić codzienność wielu przedsiębiorców?
Co to jest faktoring?
Na początek krótka definicja – faktoring to usługa finansowa polegająca na wykupie przez faktora (czyli firmę faktoringową) nieprzeterminowanych wierzytelności od faktoranta (czyli przedsiębiorcy). Mówiąc prościej: Ty wystawiasz fakturę, a firma faktoringowa wypłaca Ci za nią pieniądze niemal od razu. Nie musisz czekać 30, 60 czy nawet 90 dni na przelew od kontrahenta.
Umowa faktoringu – na czym polega?
Umowa faktoringu to dokument, który reguluje zasady współpracy między faktorantem a faktorem. To dzięki niej obie strony wiedzą, czego mogą od siebie oczekiwać – kto, co, kiedy i za ile.
W praktyce zawierając umowę, zgadzasz się na przekazywanie wybranych (w przypadku cesji pojedynczej) bądź wszystkich swoich faktur sprzedażowych wystawionych danemu kontrahentowi (w przypadku cesji globalnej) firmie faktoringowej, która w zamian wypłaca Ci określony procent ich wartości (najczęściej od 80% do 100% wartości brutto). Przelew otrzymasz niemal natychmiast po pozytywnej weryfikacji dokumentów przez faktora. Reszta pieniędzy trafi na Twoje konto po opłaceniu faktury przez kontrahenta. A jeśli klient nie zapłaci? To zależy od rodzaju faktoringu – o tym opowiemy więcej w dalszej części artykułu.
Na czym polega sukces faktoringu? Na poprawie płynności finansowej firmy bez zaciągania kredytu. Masz środki od razu i możesz działać dalej – proste.
Strony umowy faktoringu – kto z kim i dlaczego?
W każdej umowie faktoringu występują co najmniej dwie strony (a czasem nawet trzy):
- faktorant – czyli Twoja firma. To Ty wystawiasz faktury i przekazujesz je do finansowania faktorowi;
- faktor – firma faktoringowa, która wypłaca Ci pieniądze i przejmuje ryzyko (przynajmniej częściowo).
Dodatkowo uczestnikiem całego procesu faktoringu, który jednak nie jest stroną w umowie, może być dłużnik, czyli Twój kontrahent. W faktoringu jawnym jest on informowany o cesji i zmianie numeru konta do przelewu.
Strony umowy faktoringu muszą szczegółowo ustalić warunki współpracy takie jak np.: które faktury będą podlegały faktoringowi, jakie są koszty usługi, jak wygląda kwestia ewentualnych opóźnień w płatnościach oraz – co ważne – kto ponosi ryzyko, jeśli kontrahent nie zapłaci.
Rodzaje faktoringu – który wybrać?
Na rynku znajdziesz różne jego warianty, a każdy ma swoje plusy i minusy:
1. Faktoring pełny (bez regresu)
Faktor przejmuje pełne ryzyko niewypłacalności kontrahenta. Idealny dla przedsiębiorców, którzy współpracują z nowymi lub niepewnymi klientami.
2. Faktoring niepełny (z regresem)
Jeśli Twój kontrahent nie zapłaci, faktor może upomnieć się o zwrot pieniędzy od Ciebie. Ten typ faktoringu wiąże się z większym ryzykiem, ale za to niższymi kosztami usługi.
3. Faktoring mieszany
Jak sama nazwa wskazuje – połączenie dwóch powyższych. Część ryzyka bierze faktor, część zostaje u Ciebie według wcześniej ustalonych zasad. Oznacza to, że faktor przejmuje odpowiedzialność tylko za część wierzytelności (np. do określonego limitu), a resztę ryzyka ponosi przedsiębiorca korzystający z usługi.
4. Faktoring jawny vs. cichy
W jawnym – kontrahent wie, że jego faktura została sprzedana. W cichym kontrahent nie jest informowany o cesji wierzytelności.
Kiedy warto podpisać umowę faktoringu?
Umowa faktoringu to rozwiązanie nie tylko dla gigantów. Świetnie sprawdza się również w mikro i małych firmach, szczególnie w przypadku gdy:
- wystawiasz wiele faktur z odroczonym terminem płatności,
- brakuje Ci środków na bieżące wydatki,
- chcesz uniknąć zadłużania się w banku,
- zależy Ci na szybkim dostępie do gotówki.
Na co uważać przy podpisywaniu umowy?
Nie wszystko złoto, co się szybko przelewa. Zanim podpiszesz umowę faktoringu, dokładnie ją przeczytaj i zwróć uwagę na:
- wysokość prowizji (może być stała lub zależna od kwoty faktury),
- warunki regresu (czy faktor może żądać zwrotu pieniędzy w przypadku braku płatności od kontrahenta?),
- opłaty dodatkowe (za rozpatrzenie wniosku, prowadzenie konta, itp.),
- czas wypłaty środków,
- obowiązki informacyjne (czy musisz zgłaszać każdą fakturę?).
Co powinno znaleźć się w umowie faktoringu?
Dobrze skonstruowana umowa faktoringu to podstawa bezpiecznej współpracy. Powinna precyzyjnie określać strony umowy, czyli faktoranta i faktora, a także przedmiot faktoringu – czyli wierzytelności, które mają być objęte usługą. Musi zawierać informacje o wysokości zaliczki wypłacanej przez faktora (np. 90% wartości faktury), terminach wypłaty środków, prowizji i wszystkich dodatkowych opłatach.
Niezwykle ważne są także zapisy dotyczące rodzaju faktoringu (pełny czy niepełny), sposobu postępowania w przypadku braku zapłaty przez kontrahenta oraz ewentualnego prawa regresu. Warto zadbać o to, by w umowie znalazły się także zapisy dotyczące sposobu przekazywania dokumentów, warunków wypowiedzenia umowy i klauzul poufności – by żadna strona nie była zaskoczona w trakcie współpracy.
Umowa faktoringu – podsumowanie
Faktoring to przydatne narzędzie dla firm, które chcą zadbać o płynność finansową bez stresu i kredytów. Jasne zasady, szybki dostęp do gotówki i możliwość skupienia się na tym, co najważniejsze – prowadzeniu biznesu.
Paulina
Brand Manager w SMEO. Od kilkunastu lat związana z branżą marketingu, reklamy i biznesu. W SMEO odpowiada za strategię komunikacji, kreowanie wizerunku i wzmacnianie rozpoznawalności marki.