Wynagrodzenie zasadnicze – czym jest i jaki jest jego wymiar

Wraz z nawiązaniem stosunku pracy przez pracownika, zobowiązuje się on do wykonywania konkretnych zadań opisanych w umowie, na rzecz swojego pracodawcy. Czynności te są realizowane w miejscu oraz czasie wyznaczonym przez danego zatrudniającego. W zamian za wykonywanie tych czynności pracownikowi przysługuje wynagrodzenie. W niniejszym artykule tłumaczymy, czym jest wynagrodzenie zasadnicze oraz czy jego wysokość każdorazowo powinna być zawarta w umowie.

Składniki wynagrodzenia – co to takiego?

Składniki wynagrodzenia to jedno z narzędzi, które pozostaje w rękach pracodawcy. Warto wiedzieć, że przedsiębiorcy zatrudniający pracowników, mają pełną dowolność w kwestii określania wynagrodzeń – wynika to właśnie z fakultatywnych składników wynagrodzenia. Pełnią one funkcję motywacyjną dla zatrudnianych pracowników. Jeśli będą oni w prawidłowy sposób wypełniać powierzone im obowiązki, pracodawcy chętnie skorzystają wtedy z przysługujących im uprawnień, w zakresie fakultatywnych składników wynagrodzenia.

Pracodawcom przysługuje prawo do określenia, które składniki będą przysługiwały zatrudnionemu z tytułu wykonywanej pracy. Dzielimy je na dobrowolne i obowiązkowe. Do obligatoryjnych składników wynagrodzenia zaliczamy między innymi:

• wynagrodzenie zasadnicze,
• wynagrodzenie przysługujące za czas, w którym praca nie jest wykonywana (na przykład wynagrodzenie z tytułu urlopu, wynagrodzenie chorobowe, wynagrodzenie za urlop szkoleniowy, wynagrodzenie przestojowe),
• diety przysługujące za czas podróży służbowych,
• odszkodowania,
• wynagrodzenie oraz dodatki za pracę przysługujące z tytułu godzin nadliczbowych oraz realizowanych w godzinach nocnych,
• odprawy pośmiertne,
• odprawy emerytalno – rentowe.

Do dobrowolnych zaś składników wynagrodzenia, możemy zaliczyć np. takie dodatki jak premie czy prowizje.

Wynagrodzenie zasadnicze – co to takiego?

Wynagrodzenie zasadnicze jest najważniejszym elementem każdej pensji pracowniczej. W celu określenia wynagrodzenia można stosować kilka rodzajów stawek. Są one następujące:

• miesięczna,
• godzinowa,
• akordowa,
• prowizyjna.

W większości przypadków wynagrodzenie zasadnicze jest określane w stałej stawce miesięcznej. Wówczas wynagrodzenie wypłacane jest w całości w tej samej wysokości za każdy miesiąc, przepracowany w pełnym wymiarze godzin. Na wysokość pensji nie ma wpływu liczba godzin, która wynika z rozkładu pracy danego pracownika. Warto wiedzieć, że wynagrodzenie zasadnicze, określone stawką miesięczną, może w uzasadnionych sytuacjach ulec obniżeniu. Dzieje się tak wtedy, gdy w ciągu danego miesiąca pracownik był nieobecny w miejscu pracy, bez zachowania prawa do otrzymania wynagrodzenia.

Czy wynagrodzenie zasadnicze musi być jasno określone w umowie?

Zgodnie z przepisami polskiego prawa pracy, warunki dotyczące wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia muszą być w sposób dokładny określone na piśmie. Dokładne zasady regulujące warunki wynagradzania pracowników, określa układ zbiorowy pracy. Obowiązek tworzenia regulaminu wynagradzania nie obejmuje tych pracodawców, którzy zatrudniają mniej niż 50 pracowników. W takim przypadku wynagrodzenie zasadnicze, oraz wszystkie inne składniki wynagrodzenia, ustala się w sposób bezpośredni w umowie o pracę zawieranej z konkretnym pracownikiem.

W przepisach wynagradzania można ustalać stawki osobistego zaszeregowania dla konkretnych stanowisk pracy. Często zdarza się również, że wysokość wynagrodzenia jest ustalana między pracodawcą a przyszłym pracownikiem w negocjacjach. Warto wiedzieć, że jeżeli pracodawca w przygotowanej umowie o pracę określa wynagrodzenie na mniej korzystnych warunkach, od tych zapisanych w wewnętrznych przepisach płacowych (takim przepisem jest między innymi regulamin wynagradzania), to pracownikowi przysługuje prawo do wysunięcia roszczenia o wypłatę wynagrodzenia w takiej wysokości, jaką przewidują wewnętrzne przepisy płacowe. Ta regulacja prawna jest niezwykle przydatna dla wszystkich zatrudnianych osób, dlatego warto o niej wiedzieć.

Czym różni się wynagrodzenie zasadnicze od wynagrodzenia minimalnego?

Powyższe pytanie zadaje sobie z pewnością wielu pracowników. Oczywiście błędem jest utożsamianie tych dwóch określeń – oznaczają one zupełnie co innego. Odróżnienie tych dwóch pojęć wbrew pozorom nie jest takie trudne. Wynagrodzenie zasadnicze jest podstawowym składnikiem pensji – jest to główna kwota, którą otrzymuje pracownik w zamian za wykonywaną przez siebie pracę. Z kolei pensja minimalna to najniższa płaca, jaką pracodawca musi zapłacić pracownikowi – dokładne zasady dotyczące minimalnego wynagrodzenia za pracę reguluje ustawa z 10 października 2002 roku o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

Faktoring – sposób na uwolnienie środków finansowych

Brakuje pieniędzy na wynagrodzenia dla pracowników? Faktoring to jedno z najnowocześniejszych rozwiązań, z którego korzysta coraz większa liczba przedsiębiorców. Jeśli problemem firmy są duże zatory płatnicze, powodujące kłopoty z płynnością finansową, jest to doskonałe narzędzie. Wiele osób prowadzących swoje własne firmy zmaga się z nieuczciwymi kontrahentami, którzy nie spłacają na czas swoich zobowiązań. Wtedy warto skorzystać z faktoringu.

Na czym polega usługa faktoringu? Jest to wykup od przez faktora (firmę zajmującą się świadczeniem usługi faktoringu) nieprzeterminowanych wierzytelności przedsiębiorcy, czyli faktur, które nie zostały jeszcze opłacone przez kontrahenta danej firmy. Faktorzy w ramach usługi faktoringowej wspierają również przedsiębiorców w innych aspektach – mowa tutaj między innymi o prowadzeniu rozliczeń, weryfikacji kontrahentów, pomocy w ściąganiu przeterminowanych należności, czy o inkaso należności. Dowiedz się więcej na temat działania faktoringu.

Z usługi tej mogą korzystać zarówno mikro, mali, jak i średni przedsiębiorcy. Dotyczy to osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, freelancerów, start-upów oraz różnego rodzaju spółek.