Faktoring a forfaiting – podobieństwa i różnice

Faktoring i forfaiting to sposoby na utrzymanie płynności finansowej w firmie. Pozwalają na szybszy przepływ gotówki. Różnią się jednak między sobą, a wybór finansowania zależy od rodzaju transakcji. Czym jest forfaiting? Jakie są różnice między faktoringiem a forfaitingiem?

Czym jest faktoring?

Faktoring jest usługą skierowaną do przedsiębiorstw, polegającą na wykupieniu wierzytelności, których termin płatności jeszcze nie upłynął. Specjalny podmiot zwany faktorem dokonuje zakupu wierzytelności z tytułu wystawionych przez firmę, czyli faktoranta, faktur. Spłaca je nawet w kwocie do 90% od razu, dzięki czemu przedsiębiorstwo zyskuje środki do dowolnego obrotu. Poprawia się płynność finansowa firmy i usprawnia proces przepływu gotówki. Nie trzeba czekać miesiącami na spłatę faktury przez kontrahenta. To rozwiązanie korzystne zwłaszcza w branżach, gdzie termin płatności faktur jest mocno odroczony np. wynosi 30, 60 czy 90 dni.

Forfaiting: co to takiego?

Czym jest forfaiting? To instrument finansowy wykorzystywany przez firmy działające w handlu międzynarodowym, które wystawiają faktury o długim terminie płatności. Polega na tym, że eksporter, zwany tu forfaitystą, sprzedaje wierzytelność instytucji finansowej zwanej forfaiterem. Może być to wyspecjalizowana jednostka finansowa lub bank. Należności najczęściej przyjmują formę weksli, a nabywane są wedle stopy dyskontowej ustalonej przez strony. Forfaiter przejmuje na siebie ryzyko niewypłacalności importera, czyli kontrahenta i dłużnika z faktury (sam importer nie jest stroną w procesie). W forfaitingu jest bowiem wyłączone prawo regresu w stosunku do firmy sprzedającej wierzytelność. Forfaiting przyjmuje rodzaje handlowego, wekslowego i leasingowego. 

Forfaiting krok po kroku:

1. Eksporter zawiera umowę z importerem i następnie składa wniosek o usługę forfaitingu w banku lub instytucji finansowej.
2. Zawierana jest umowa forfaitingu.
3. Forfaiter wykupuje nieprzeterminowane wierzytelności eksportera.
4. Towar jest dostarczany importerowi.
5. Nabyta wierzytelność zostaje zabezpieczona awalem, czyli poręczeniem zapłaty weksla, lub zwykłym poręczeniem od banku importera. Te dokumenty importer dostarcza forfaiterowi.
6. Forfaiter wypłaca środki eksporterowi zgodnie z umową forfaitingu.
7. Importer, czyli dłużnik, spłaca należność forfaiterowi. Eksporter już nie bierze udziału w procesie, bo otrzymał wcześniej gotówkę za swoje towary.

Faktoring a forfaiting: różnice

Faktoring a forfaiting – jakie są różnice? Przede wszystkim w rodzaju transakcji. Faktoring dotyczy faktur krajowych i także międzynarodowych. Nie ma tu znaczenia kwestia, za jaką usługę czy towary została wystawiona faktura. Natomiast forfaiting zabezpiecza tylko transakcje zagraniczne i interesy eksporterów. Chodzi w nim przede wszystkim o to, by zniwelować do zera niekorzystne dla eksportera konsekwencje wahania kursów walut.

Ponadto inna jest wypłacana kwota – w forfaitingu wypłacana jest od razu cała wartość należności, w faktoringu to najczęściej około 80-90% wartości faktury, potem dopiero regulowana jest reszta, gdy kontrahent spłaci fakturę.

Forfaiting wreszcie dotyczy zawsze tylko jednej wierzytelności, zaś umowę faktoringową można zawrzeć na wiele wierzytelności lub też tylko na jedną fakturę.

Faktoring i forfaiting: podobieństwa

Oba sposoby finansowania mają na celu wspomóc firmy w zachowaniu płynności finansowej i uzyskania środków na bieżącą działalność. Zarówno w forfaitingu, jak i faktoringu stroną jest wyspecjalizowany podmiot finansowy lub bank, udzielający takiego wsparcia. Umowy faktoringowe oraz forfaitingowe mają charakter nienazwany, co znaczy, że podstawę ich funkcjonowania określają ogólne zasady prawa cywilnego, a do ich zawarcia dochodzi w drodze negocjacji.

Co wybrać: forfaiting czy faktoring?

Faktoring to już dość znana forma finansowania, forfaiting w Polsce może tak popularny nie jest, ale dotyczy węższej grupy odbiorców. Wybór między nimi zależy od tego, jakiego rodzaju transakcja ma być objęta umową. Jeśli faktura za eksportowane towary, to lepiej wybrać forfaiting. Jeśli zaś przedsiębiorca wystawia faktury na różne towary i usługi, w tym także zagraniczne, i chce mieć jeden instrument, który obejmie wszystkie wierzytelności, to powinien wybrać faktoring. Faktoring przeznaczony jest dla podmiotów wystawiających faktury o krótszym terminie, na niższe kwoty oraz robiących transakcje powtarzalne z wieloma stałymi kontrahentami. Przydałaby Ci się taka usługa? Napisz do nas lub zadzwoń, a przedstawimy ofertę dla Twojego biznesu!